Dinsdag in week 10 door het jaar
Gedachtenis van de heilige Antonius van Padua, priester en kerkleraar
Antonius is een van de populairste heiligen ter wereld. Hij werd eind 12e eeuw als Fernando Martin de Bulhom geboren in Lissabon, Portugal. Als vijftienjarige jongen trad hij in bij de reguliere kanunniken van Sint Augustinus. Kort na zijn priesterwijding maakte hij de overstap naar een nieuwe, snelgroeiende orde: die van de minderbroeders, bedelmonniken van Franciscus van Assisi. Als arme volgeling van Christus wilde hij het evangelie verkondigen in het islamitische Noord-Afrika om daar de marteldood te sterven. Door omstandigheden kon hij dat ideaal niet waarmaken. Zijn oversten bepaalden dat hij zijn medebroeders moest onderwijzen in de theologie. Ook kreeg hij de opdracht het Woord in Frankrijk en Italië te prediken. In beide landen leidden zijn aanstekelijke preken tot een groot aantal bekeringen. Ook wist hij velen die de leer van de Katharen en Albigenzen aanhingen terug in de katholieke Kerk te brengen. Antonius werd geprezen om zijn zuiverheid, zowel wat zijn theologie als zijn seksuele moraal betreft. Het is daarom dat hij vaak wordt afgebeeld met een witte lelie in zijn hand, het symbool van kuisheid. Antonius' charismatische persoonlijkheid was er de oorzaak van dat er vele wonderverhalen over hem de ronde deden. Dit zijn de bekendste: het Kind Jezus dat aan hem verscheen, zijn preek tot aandachtig luisterende vissen, de voorspelling dat een ezel liever in aanbidding voor de Heilige Hostie neerknielt dan zich te goed doet aan een baal hooi en zijn gave om geamputeerde ledematen weer terug te zetten aan het lichaam van de verminkten. Dat laatste zou naar verluidt de reden zijn waarom Antonius 'de heilige van de verloren zaken' werd. Antonius overleed in geur van heiligheid op 13 juni 1231 in Arcella bij Padua. Reeds elf maanden na zijn dood verklaarde paus Gregorius IX hem heilig. In 1946 verhief paus Pius XII hem tot kerkleraar.
Eerste lezing: Uit de tweede brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Korinte, 1, 18-22.
Broeders en zusters,
God staat er borg voor: het woord dat wij tot u spreken, is niet tegelijk ja en neen. De Zoon Gods, Christus Jezus, die door ons onder u is verkondigd, door mij en Silvanus en Timoteüs, Hij was niet Ja en Neen; in Hem was slechts Ja, want alle beloften van God zijn in Hem waar gemaakt. Daarom spreken wij door Hem ook ons Amen, Ja, zo is het, God ter ere. En God zelf is het die ons samen met u in Christus bevestigt en ons heeft gezalfd. Hij is het ook die op ons Zijn zegel heeft gedrukt en de Geest als een handgeld aan onze harten heeft meegedeeld.
Tussenzang: Ps. 119 (118), 129. 130. 131. 132. 133. 135.
Antifoon: Laat voor Uw dienaar Uw Aangezicht stralen, Heer.
Uitstekend is alles wat Gij verordent,
daarom houdt mijn geest daaraan vast.
De uitleg van Uw woorden geeft klaarheid,
schenkt wijsheid aan wie onervaren is.
Mijn mond sper ik hijgend open,
zo snak ik naar Uw gebod.
Keer U naar mij toe en wees mij genadig,
zoals Gij steeds zijt voor wie U bemint.
Geleid mijn schreden zoals Gij beloofd hebt;
geen enkel kwaad overheerse mij.
Laat voor Uw dienaar Uw Aangezicht stralen,
laat mij Uw beschikkingen zien.
Alleluia: vgl. Hand. 16, 14b.
Alleluia. Maak ons hart ontvankelijk, Heer, en dat wij ons richten naar het woord van Uw Zoon. Alleluia.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs, 5, 13-16.
In die tijd zei Jezus tot Zijn leerlingen: Gij zijt het zout der aarde. Maar als het zout zijn kracht verliest, waarmee zal men dan zouten? Het deugt nergens meer voor dan om weggeworpen en door de mensen vertrapt te worden. Gij zijt het licht der wereld. Een stad kan niet verborgen blijven als ze boven op een berg ligt. Men steekt toch ook niet een lamp aan om ze onder de korenmaat te zetten, maar men plaatst ze op de standaard, zodat ze licht geeft voor allen die in huis zijn. Zo moet ook uw licht stralen voor het oog van de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader verheerlijken die in de hemel is.