Vrijdag in week 3 van de veertigdagentijd

Vrije gedachtenis van de heilige Patricius, bisschop
Saint Patrick, de grote apostel van Ierland, werd omstreeks 385 geboren in een aan de Romeinen onderworpen streek in Engeland. Zijn vader Calpurmius was een decurion in het Romeinse leger. In 401 werd hij samen met anderen door Ierse plunderaars gevangen genomen en als slaaf naar Ierland gedeporteerd. Daar werd hij als schaapherder tewerkgesteld. Omstreeks 407 kon hij naar Frankrijk vluchten. Daar schijnt hij enige tijd in kloosters doorgebracht te hebben. Waarschijnlijk werd hij in Auxerre priester gewijd. In 432 vertrok Patrick als bisschop naar Ierland, het land dat hij wilde kerstenen. Hij koos Armagh als zijn residentieplaats. Daar is hij in 461 bij de plaats Down gestorven. St. Patrick schreef twee werken: Confessio en Epistola. Dat zijn vrijwel de enige bronnen voor zijn levensgeschiedenis. Patrick wordt gezien als de grondlegger van de Kerk in Ierland, een land van vele missionarissen die in de 7e en 8e eeuw het geloof onder de volkeren van West-Europa brachten.

Vrije gedachtenis van de heilige Gertrudis, maagd (bisdom Breda)
Gertrudis, dochter van Pepijn van Landen, stichtte omstreeks 639, op aanraden van de heilige Amandus, een klooster te Nijvel, waarvan zij naderhand abdis werd. Zij is overleden op 17 maart 659.

Eerste lezing: Uit de profeet Hosea, 14, 2-10.
Zo spreekt de Heer: Bekeer u, Israël, tot de Heer uw God, want over uw schuld zijt gij gestruikeld. Kom met uw woorden als gave, bekeer u tot de Heer en zeg Hem: Gij vergeeft toch alle schuld; aanvaard ook onze goede wil: wij zullen onze woorden als offerdieren geven. Assur kan ons niet redden; wij zullen niet meer op paarden rijden en tegen het maaksel van onze handen zeggen wij nooit meer: Gij zijt onze God. Gij, Heer, zijt immers degene bij Wie de wees ontferming vindt. Ik wil hen van hun ontrouw genezen en hun van harte mijn liefde schenken. Mijn toorn heeft zich van hen afgewend. Ik wil voor Israël zijn als de dauw: als een lelie zal hij gaan bloeien en hij zal wortels schieten, als op de Libanon. Zijn scheuten lopen uit, zijn luister evenaart die van de olijfboom, zijn geur die van de Libanon. Zij zullen opnieuw in zijn schaduw zitten; zij zullen koren kunnen verbouwen, zij zullen bloeien als de wingerd en vermaard zijn als de wijn van de Libanon. Wat heb Ik dan nog met de afgoden te maken, Efraïm? Ik ben het die hem verhoort en die naar hem omziet. Ik ben als een altijd groene cipres: aan Mij zijn uw vruchten te danken. Wie is zo wijs dat hij dit beseft, wie is zo verstandig dat hij dit inziet? Inderdaad, recht zijn de wegen van de Heer: de rechtschapenen bewandelen die, maar rebellen komen er ten val.

Tussenzang: Ps. 81 (80), 6c-8a. 8bc-9. 10-11ab. 14. 17.
Antifoon:    Ik ben de Heer, uw enige God,
                    hoor dan, Mijn volk, als Ik u waarschuw.

Nu hoor ik een stem, die ik nooit heb gehoord:
Ik heb u de last van uw schouders genomen.
Uw handen lieten de draagkorven staan;
gij hebt Mij geroepen, Ik heb u bevrijd.

Uit onweerswolken gaf Ik u antwoord,
bij Meriba stelde Ik u op de proef.
Hoor dan, Mijn volk, als Ik u waarschuw,
Israël, luister naar Mij !

Nooit mag er een vreemde god zijn bij u,
aanbid geen goden uit andere landen.
Want Ik ben de Heer, uw enige God,
die u uit Egypte geleid heb.

Ach, luisterde nu Mijn volk maar naar Mij,
bewandelde Israël nu maar Mijn paden;
dan zou Ik Mijn volk met tarwebloem voeden,
met honing verzadigen uit de rots.

Vers voor het Evangelie: Ps. 95 (94), 8ab.
Luistert heden naar de stem van de Heer en weest niet halsstarrig.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus, 12, 28b-34.
In die tijd trad een schriftgeleerde op Jezus toe en legde Hem de vraag voor: Wat is het allereerste gebod? Jezus antwoordde: Het eerste is: Hoor, Israël! De Heer onze God is de enige Heer. Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht. Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Er is geen ander gebod voornamer dan deze twee. Toen zei de schriftgeleerde tot Hem: Juist, Meester, terecht hebt Ge gezegd: Hij is de enige en er bestaat geen andere buiten Hem; en Hem beminnen met heel zijn hart, heel zijn verstand en heel zijn kracht en de naaste beminnen als zichzelf dat gaat boven alle brand- en slachtoffers. Omdat Jezus zag dat hij wijs gesproken had, zei Hij hem: Gij staat niet ver af van het Koninkrijk Gods. En niemand durfde Hem nog een vraag te stellen.