Vrijdag in week 2 door het jaar
Vrije gedachtenis van de heilige Vincentius, diaken en martelaar
De heilige van vandaag behoort tot de drie belangrijkste diaken-martelaren van de Westerse kerk in de oudheid: Stefanus van Jeruzalem, Laurentius van Rome en Vincentius, aartsdiaken van de kerk van Zaragoza (Spanje). Tijdens de christenvervolging onder keizer Diocletianus stierf hij na verschrikkelijke folteringen de marteldood te Valencia in 304. Al in de vierde eeuw maken de kerkelijke schrijvers Paulinus van Nola en St. Augustinus van Hippo melding van de verering van Vincentius. Het grootste deel van zijn gebeente werd in 1160 van Valencia naar Lissabon overgebracht.
Eerste lezing: Uit de brief aan de Hebreeën, 8, 6-13.
Broeders en zusters,
In feite is de bediening die Jezus is ten deel gevallen, veel verhevener, evenals het verbond waarvan Hij de middelaar is en de beloften waarop het berust. Was het eerste verbond zonder fout geweest, dan had men niet omgezien naar een tweede. Maar God laakt hun fouten met deze woorden: Er komen dagen, zegt de Heer, dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten. Het zal anders zijn dan het verbond dat Ik met hun vaderen sloot, toen Ik hen bij de hand vatte om ze uit Egypte te leiden, want zij hebben zich niet aan mijn verbond gehouden en Ik heb Mij niet meer om hen bekommerd, zegt de Heer. En zó zal het verbond zijn dat Ik met het huis van Israël zal sluiten, zegt de Heer: Mijn wetten prent Ik in hun geest en Ik grif ze in hun hart: Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. Dan zal niemand meer een ander onderrichten, noch zeggen tot zijn broeder: Ken uw Heer. Allen zullen ze Mij kennen, van de kleinste tot de grootste. Want Ik zal hun ongerechtigheden vergeven en hun zonden niet langer gedenken. Door te spreken van een nieuw verbond heeft Hij het eerste voor verouderd verklaard, en alles wat oud en bejaard wordt staat op het punt te verdwijnen.
Tussenzang: Ps. 85 (84), 8. 10. 11-12. 13-14.
| Antifoon: | Trouw en erbarmen gaan elkaar tegemoet. |
Laat ons uw barmhartigheid zien,
geef ons uw heil, o Heer.
Uw heil is nabij voor hen die U vrezen,
uw Glorie komt weer bij ons wonen.
Als trouw en erbarmen elkaar tegemoet gaan
als vrede en recht elkander omhelzen;
dan zal de trouw uit de aarde ontspruiten,
en ziet uit de hemel gerechtigheid neer.
Dan zal de Heer ons zijn zegen schenken
en draagt ons land rijke vrucht.
Dan zal voor Hem uit gerechtigheid gaan
en voorspoed zijn schreden volgen.
Alleluia: Ps. 119 (118), 88.
Alleluia. Wees mij barmhartig en laat mij leven, Heer, dan blijf ik aan wat Gij verordent trouw. Alleluia.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus, 3, 13-19.
In die tijd ging Jezus de berg op en riep tot zich die Hij zelf wilde; en zij kwamen bij Hem. Hij stelde er twaalf aan om Hem te vergezellen en door Hem uitgezonden te worden om te prediken, met de macht de duivels uit te drijven. Hij wees dus deze twaalf aan; Simon, die Hij de naam Petrus gaf; verder Jakobus, de zoon van Zebedeüs en Johannes, de broer van Jakobus, aan wie Hij de naam Boanerges gaf, wat betekent: zonen van de donder; vervolgens Andreas, Filippus, Bartolomeüs, Matteüs, Tomas, Jakobus de zoon van Alfeüs, Taddeüs, Simon de IJveraar en Judas Iskariot, die Hem overgeleverd heeft.