Vrijdag in de vierde week van de Advent
Vrije gedachtenis van de heilige Johannes van Kenty, priester
Johannes werd in 1390 in het dorp Kenty (bisdom Krakau) geboren. Na zijn priesterwijding doceerde hij vele jaren aan de universiteit van Krakau. Ook was hij als kanunnik in de zielzorg werkzaam in de parochie van Olkusz. Johannes Cantius, zoals hij in academische kringen genoemd werd, liet zich niet voorstaan op zijn geleerdheid. Nederig bracht hij zijn geloofskennis in praktijk. Al tijdens zijn leven werd hij als een heilige vereerd vanwege zijn intensief gebedsleven en zijn hartstochtelijke inzet voor de naaste. Volgens Johannes was iedere christen geroepen tot een bestaan als pelgrim. Een leven van geloof, hoop en liefde is immers een tocht naar het Beloofde Land in de hemel. Om zijn pelgrimsspiritualiteit kracht bij te zetten ondernam hij vanuit Polen viermaal een voettocht naar Rome en eenmaal naar Jeruzalem. Johannes stierf op 24 december 1473. Paus Clemens XIII verklaarde hem heilig in 1767.
Eerste lezing: Uit de profeet Maleachi, 3, 1-4. 23-24.
Zo spreekt de Heer God: Ik zend Mijn gezant voor Mij uit om voor Mij de weg te banen. En aanstonds treedt dan de Heer Zijn heiligdom binnen, de Heer, die gij zoekt, de engel van het verbond, naar wie gij verlangend uitziet. Let op, Hij komt, zegt de Heer der legerscharen. Maar wie kan de dag van Zijn komst verdragen? Wie zal er staande blijven wanneer Hij verschijnt? Want Hij is als het vuur van de smelter, als het loog van de blekers. Hij zet zich neer om het zilver te smelten en te zuiveren, om de levieten te zuiveren en hen, als goud en zilver, te louteren, zodat zij de Heer weer op de vereiste wijze offergaven kunnen brengen. Dan zal het offer van Juda en Jeruzalem de Heer weer behagen, zoals in het verleden, in de voorbije jaren. Zie, Ik zal u de profeet Elia zenden voordat de grote en verschrikkelijke dag van de Heer komt. Hij zal het hart van de vaders voor de kinderen winnen en het hart van de kinderen voor de vaders; zo niet, dan kom Ik het land met de banvloek slaan.
Tussenzang: Ps. 25 (24), 4bc-5ab. 8-9. 10 en 14.
Antifoon: Richt u op en heft uw hoofden omhoog
want uw verlossing komt nabij.
Wijs mij Uw wegen, Heer,
leer mij Uw paden kennen.
Leid mij volgens Uw woord,
want Gij zijt mijn God en Verlosser.
De Heer is goed en rechtschapen,
daarom wijst Hij zondaars de weg.
Hij leidt de geringe langs eerzame paden,
Hij leert de eenvoudige wat hij moet doen.
De wegen van God zijn goed en betrouwbaar
voor ieder die Zijn verbond onderhoudt.
Een vriend is de Heer voor hen die Hem vrezen,
Hij toont hun de waarde van Zijn verbond.
Alleluia:
Alleluia. De dag van de Heer is nabij; zie, Hij komt ons bevrijden. Alleluia.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas, 1, 57-66.
Voor Elisabeth brak het ogenblik aan dat zij moeder werd; zij schonk het leven aan een zoon. Toen de buren en de familie hoorden hoe groot de barmhartigheid was die de Heer aan haar had betoond, deelden zij in haar vreugde. Op de achtste dag kwam men het kind besnijden en ze wilden het naar zijn vader Zacharias noemen. Maar zijn moeder zei daarop: Neen, het moet Johannes heten. Zij antwoordden haar: Maar er is in uw familie niemand die zo heet. Met gebaren vroegen zij toen aan zijn vader hoe hij het wilde noemen. Deze vroeg een schrijftafeltje en schreef er op: Johannes zal hij heten. Ze stonden allen verbaasd. Onmiddellijk daarop werd zijn mond geopend, zijn tong losgemaakt en verkondigde hij Gods lof. Ontzag vervulde alle omwonenden en in heel het bergland van Judea werd al het gebeurde rondverteld. Ieder die het hoorde dacht er over na en vroeg zich af: Wat zal er worden van dit kind? Want de hand des Heren was met hem.