Zaterdag na de zevende zondag van Pasen
Vrije gedachtenis van de heilige Augustinus van Canterbury, bisschop
Over de jeugd van Augustinus is weinig bekend. Al jong werd hij benedictijn in het Sint-Andreasklooster, dat gevestigd was op een stuk grond van de Romeinse heuvel Caelius, familie-eigendom van paus Gregorius de Grote. Deze zond Augustinus samen met veertig andere monniken in 597 naar 'het land der Angelen' (Engeland) om van hen 'engelen te maken' (tot het christendom te bekeren). Met de wereldlijke steun van de bekeerde koning Ethelbert van Kent, die door Augustinus was gedoopt, wist hij als eerste bisschop van Canterbury velen te winnen voor het evangelie. Hij stichtte de bisdommen van Kent, Rochester en Londen. De 'Apostel van de Engelsen' stierf omstreeks het jaar 605 in Canterbury.
Gedachtenis van Onze Lieve Vrouw ter Nood (bisdom Haarlem-Amsterdam)
Wanneer de bedevaartplaats van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo is ontstaan, is niet meer na te gaan. Reeds in 1409 was er een rector aangesteld over de stenen bedevaartkapel, waar de mensen van heinde en ver naar toe kwamen om troost te zoeken bij de Vrouwe, die alle noden van de mensen kent. In 1573, bij het beleg van Alkmaar, werd de genadekapel verwoest. Steeds zijn de pelgrims blijven toestromen. Tot in 1830 voorlopig de laatste bedevaart plaatsvond. Echter op het stukje land, 'Capel' genaamd, bleef menig gelovige bij ziekte en nood komen om vertrouwvol te bidden om uitkomst. In de Willibrordusparochie van Heiloo werd in 1886 een missie gegeven 'ter vernieuwing van de devotie tot O.L. Vrouw ter Nood'. Van toen af aan begon – eerst langzaam – de devotie te herleven. Zij werd vooral gestimuleerd door de fabrikant Gerrit van den Bosch, die op 1 juli 1904 de trein nam naar Heiloo voor een bedevaart 'op zijn eentje'. Op 2 september 1908 werd een nieuwe afbeelding van Onze Lieve Vrouw ter Nood aangebracht op de plaats waar de verwoeste kapel had gestaan. Op 14 december 1946 richtte mgr. J.P. Huibers het rectoraat van Onze Lieve Vrouw ter Nood op. De laatste zondag van mei is de bedevaartsdag van het bisdom Haarlem. Daarom vindt op de zaterdag ervoor de gedachtenis plaats in alle parochies van het bisdom.
Eerste lezing: Uit de Handelingen der Apostelen, 28, 16-20. 30-31.
Na aankomst in Rome kreeg Paulus verlof op zichzelf te wonen met de soldaat die hem bewaakte. Drie dagen later ontbood hij de voornaamste Joden bij zich. Toen zij bijeengekomen waren, zei hij tot hen: Mannen broeders, ofschoon ik niets gedaan heb tegen ons volk of tegen de voorvaderlijke gebruiken, ben ik vanuit Jeruzalem als gevangene uitgeleverd aan de Romeinen. Dezen wilden mij na verhoor in vrijheid stellen, omdat ik niets had bedreven waarop de doodstraf stond. Maar omdat de Joden zich hiertegen verzetten, zag ik me gedwongen mij op de keizer te beroepen, dit echter niet als had ik enige klacht in te brengen tegen mijn volk. Dat is dus de reden, waarom ik verzocht u te mogen zien en u toe te spreken. Het is om de verwachting van Israël, dat ik deze ketenen draag. Volle twee jaar vertoefde Paulus daar in een eigen huurwoning en ontving allen die bij hem kwamen. Hij predikte het Rijk Gods en gaf onderricht in de leer over de Heer Jezus Christus in alle vrijmoedigheid, zonder enige belemmering.
Tussenzang: Ps. 11 (10), 5. 6. 8.
Antifoon: God is rechtvaardig, het recht is Hem lief,
gerechten zullen Hem zien.
De Heer in Zijn heilige tempel,
de Heer, Hij troont in de hemel.
Zijn ogen zien op ons neer,
Zijn blikken doorvorsen de mensen.
Goeden en slechten doorziet Hij,
Hij haat wie het onrecht bemint.
Want God is rechtvaardig, het recht is Hem lief,
gerechten zullen Hem zien.
Alleluia: Joh. 16, 7. 13.
Alleluia. De Geest der waarheid zal Ik tot u zenden, zegt de Heer, en Hij zal u tot de volle waarheid brengen. Alleluia.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes, 21, 20-25.
In die tijd, toen Petrus zich omkeerde, zag hij, dat de leerling van wie Jezus veel hield, hen volgde; dezelfde die ook bij de maaltijd tegen Jezus' borst had geleund en had gezegd: Heer, wie is het die U zal overleveren. Toen Petrus hem nu zag, vroeg hij aan Jezus: Wat dan met hem? Waarop Jezus hem zei: Als Ik hem wil laten blijven tot Ik kom, is dat uw zaak? Gij moet Mij volgen. Zo ontstond onder de broeders het gerucht, dat die leerling niet zou sterven. Doch Jezus had hem niet gezegd dat hij niet zou sterven, maar: Als Ik hem wil laten blijven tot Ik kom, is dat uw zaak? Dit is de leerling, die van deze dingen getuigt en dit geschreven heeft, en wij weten dat zijn getuigenis waar is. Er zijn nog veel andere dingen die Jezus gedaan heeft. Maar als ze een voor een beschreven worden, dan zou naar mijn mening zelfs de hele wereld te klein zijn voor de boeken die men dan zou moeten schrijven.