Vrijdag na de derde zondag van Pasen

Vrije gedachtenis van de heilige Petrus Chanel, priester en martelaar
Pierre-Louis-Marie Chanel werd in 1803 in het Franse dorp Cuet geboren. Na zijn priesterwijding was hij enige tijd als kapelaan en pastoor werkzaam. Later trad hij in bij de Sociëteit van Maria (maristen) en vertrok hij als missionaris naar Oceanië. Daar stuitte zijn werk op zeer veel tegenstand. Toch slaagde hij erin een aantal autochtonen tot het geloof te bekeren en te dopen, waaronder de zoon van stamhoofd Niuliki van het eiland Futuna. Deze raakte daardoor zo beledigd dat hij pater Chanel op 28 april 1841 liet doden. Daarmee werd de missionaris de eerste martelaar van de maristen. Een oudchristelijk gezegde luidt: 'Het bloed der martelaren is het zaad der Kerk'. Dat gaat geheel op voor Petrus Chanel. Na zijn bloedige marteldood werd de bevolking van Futuna collectief katholiek. Paus Pius XII verklaarde hem heilig in 1954.

Vrije gedachtenis van de heilige Lodewijk-Maria Grignion de Montfort, priester
Lodewijk-Maria werd geboren in 1673 in Montfort-sur-Meu, Frankrijk. Na zijn priesterwijding in 1700 werkte hij vijf jaar als ziekenhuispastor. Zijn ware roeping vond hij op 32-jarige leeftijd, toen hij ontdekte dat de plattelandsbevolking dringend geloofsonderricht nodig had. Daarop besloot hij als volksprediker rond te trekken in de Vendée en Bretagne. In 1715 stichtte hij de Gemeenschap van de Dochters der Wijsheid. Deze Montfortzusters hielden zich bezig met ziekenzorg en onderwijs aan arme kinderen. Na de dood van Lodewijk-Maria stichtten zijn mannelijke volgelingen de Montfortaanse Sociëteit van Maria (Montfortanen). Hun spiritualiteit berust op de uitspraak van Lodewijk-Maria: 'Door Maria is Christus in de wereld gekomen; door Haar moet Hij in de wereld regeren!' Hij stierf op 28 april 1716 in St-Laurent-sur-Sèvre. Paus Pius XII verklaarde hem heilig in 1947.

Eerste lezing: Uit de Handelingen der Apostelen, 9, 1-20.
In die dagen ging Saulus, die in ziedende woede de leerlingen van de Heer met de dood bedreigde, naar de hogepriester aan wie hij brieven vroeg voor de synagogen in Damascus, om alle aanhangers van de nieuwe leer die hij daar zou vinden, mannen zowel als vrouwen, gevangen naar Jeruzalem te mogen voeren. Toen hij op zijn tocht Damascus naderde omstraalde hem plotseling een licht uit de hemel. Hij viel ter aarde en hoorde een stem die hem zei: Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij? Hij sprak: Wie zijt gij, Heer? Hij antwoordde: Ik ben Jezus, die gij vervolgt. Maar sta op en ga de stad in; daar zal iemand u zeggen wat ge doen moet. Zijn reisgezellen stonden sprakeloos, want zij hoorden wel de stem, maar zagen niemand. Saulus stond van de grond op, maar hoewel zijn ogen open waren zag hij niets. Zij namen hem dus bij de hand en brachten hem Damascus binnen. Drie dagen lang kon hij niet zien en at en dronk hij niet. Nu woonde er in Damascus een leerling die Ananias heette, en tot hem sprak de Heer in een visioen: Ananias. Hij antwoordde: Hier ben ik, Heer. De Heer vervolgde: Begeef u naar de Rechte Straat en vraag in het huis van Judas naar Saulus van Tarsus; hij is juist in gebed. Deze zag reeds in een visioen een man, Ananias, binnenkomen en hem de handen opleggen opdat hij weer zou zien. Maar Ananias wierp tegen: Heer, ik heb van velen gehoord hoeveel kwaad die man Uw heiligen in Jeruzalem heeft aangedaan. Ook hier heeft hij van de hogepriesters volmacht om allen die Uw Naam aanroepen in boeien te slaan. De Heer beval hem: Ga, want die man is Mijn uitverkoren werktuig om Mijn Naam uit te dragen onder heidenen en koningen en onder de zonen van Israël. Ik zal hem laten zien hoeveel hij om Mijn Naam moet lijden. Toen begaf Ananias zich naar het huis, trad binnen en legde Saulus de handen op met de woorden: Saul, broeder, de Heer heeft mij gezonden, Jezus die u op de weg hierheen verschenen is, opdat ge weer zien moogt en vervuld moogt worden van de heilige Geest. Op hetzelfde ogenblik vielen hem als het ware de schellen van de ogen. Hij zag weer en terstond liet hij zich dopen. Hij nam voedsel tot zich en kwam weer op krachten. Enige tijd bleef hij bij de leerlingen in Damascus. Terstond begon hij in de synagoge Jezus te prediken en zei: Deze is de Zoon Gods.

Tussenzang: Ps. 117 (116), 1-2.
Antifoon:    Gaat uit over de hele wereld
                    en verkondigt het Evangelie aan heel de schepping. (Mc. 16, 15)

Looft nu de Heer, alle naties der aarde,
huldigt de Heer, alle volken rondom.

Omdat Hij bij ons Zijn goedheid getoond heeft;
de trouw van de Heer houdt in eeuwigheid stand.

Alleluia: Joh. 10, 27.
Alleluia. Mijn schapen luisteren naar Mijn stem, zegt de Heer, en Ik ken ze en ze volgen Mij. Alleluia.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes, 6, 52-59.
In die dagen geraakten de Joden met elkaar in twist en zeiden: Hoe kan Hij ons Zijn vlees te eten geven? Jezus sprak daarop tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als gij het vlees van de Mensenzoon niet eet en Zijn bloed niet drinkt, hebt gij het leven niet in u. Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag. Want Mijn vlees is echt voedsel en Mijn bloed is echte drank. Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Zoals Ik door de Vader die leeft, gezonden ben en leef door de Vader, zo zal ook hij die Mij eet, leven door Mij. Dit is het Brood, dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet zoals bij de vaderen, die gegeten hebben en niettemin gestorven zijn: wie dit Brood eet, zal in eeuwigheid leven. Dit zei Jezus bij zijn onderricht in de synagoge van Kafarnaüm.