Woensdag in week 21 door het jaar
Vrije gedachtenis van de zalige Eustachius van Lieshout (bisdom 's-Hertogenbosch)
Het leven van deze Brabantse missionaris is wonderbaar en heldhaftig geweest. Geboren in 1890 te Aarle-Rixtel, werd Pater Eustachius priester gewijd in 1919. Als lid van de Congregatie van de HH. Harten stelde hij zijn priesterschap en al zijn ijver in dienst van haar werken. Hij werkte eerst als aalmoezenier onder de glasblazers van de Waalse kolonie in Maassluis, en later als assistent in de parochie van Roelofarendsveen.
Toen de Congregatie in 1924 een nieuw arbeidsveld aannam in het onmetelijke Brasil, werd Pater Eustachius als een der eersten naar dat land gezonden in 1925. Op alle plaatsen werkte hij hard. Een geleerde was hij niet en de taal sprak hij niet perfect. Toch werd zijn biechtstoel bestormd; als hij preekte waren de kerken te klein. Het geheim was zijn liefde voor de mensen. Hij bezat in zeer hoge mate de gave van de zelfverloochening.
Zo trok hij de aandacht. In Poa stroomden duizenden naar hem toe. Zijn hart veroverde hen; hij zegende de zieken; bracht de zondaars tot inkeer; en genas velen naar lichaam en ziel. De toestand werd echter onmogelijk. Hij werd verplaatst. Maar overal waar zijn verblijfplaats weer ontdekt werd, kwamen de mensen toelopen en vroegen hem zijn zegen. Enige maanden verbleef hij in een zeer afgelegen streek waar niemand hem kon vinden. Toen mocht hij zijn priesterwerk weer hervatten en stichtte hij in Belo Horizonte een nieuwe parochie. Door een insectenbeet gestoken kreeg hij vlektyfus die hem in enkele dagen zou slopen. Hij stierf op 30 augustus 1943. Zijn begrafenis werd een triomftocht. Pater Eustachius ligt nu begraven in een speciale kapel in de kerk van de HH. Harten te Belo Horizonte. Nog steeds komen er ieder moment van de dag mensen op zijn graf knielen en velen worden verhoord.
Eerste lezing: Uit de eerste brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Tessalonica, 2, 9-13.
Broeders en zusters,
Gij herinnert u onze moeite en inspanning. Terwijl wij u het Evangelie van God verkondigden, hebben wij dag en nacht gewerkt om maar niemand van u tot last te zijn. Met God kunt gij getuigen, hoe vroom en rechtschapen en onberispelijk wij ons tegenover u, gelovigen, hebben gedragen. Gij weet het, als een vader hebben wij ieder van u vermaand en aangemoedigd; wij hebben u bezworen een leven te leiden, God waardig, die u roept tot de heerlijkheid van Zijn Koninkrijk. En daarom danken wij God zonder ophouden, dat gij het goddelijk woord der prediking van ons hebt ontvangen en aanvaard: niet als een woord van mensen, maar als wat het inderdaad is: het woord van God; en het blijft werkzaam in u die gelooft.
Tussenzang: Ps. 139 (138), 7-8. 9-10. 11-12ab.
Antifoon: Gij kent mij, Heer, en Gij doorschouwt mij.
Waar zou ik ooit ontkomen aan Uw Geest,
waar zou ik mij voor Uw gelaat verbergen?
Al stijg ik naar de hemel op: daar zijt Gij reeds,
al daal ik in het dodenrijk: Gij zijt aanwezig.
Al leen ik ook de vleugels van de dageraad
en strijk ik neer aan gene zijde van de zee:
ook daar is het Uw hand die mij blijft leiden,
ook daar houdt Gij mij stevig vast.
En zeg ik: laat het duister mij dan dekken,
laat alle licht verzwolgen worden door de nacht:
dan zal de duisternis voor U niet donker zijn,
de nachten even helder als de dagen;
voor U zijn licht en duisternis gelijk.
Alleluia: 1 Tess. 2, 13.
Alleluia. Ontvangt het goddelijk woord, niet als een woord van mensen maar als wat het inderdaad is: het woord van God. Alleluia.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs, 23, 27-32.
In die tijd sprak Jezus: Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars! Gij lijkt op gekalkte graven die er van buiten wel mooi uitzien, maar van binnen vol zijn met doodsbeenderen en allerhande onreinheid. Zo ziet ook gij van buiten er voor de mensen wel uit als heiligen, maar van binnen zijt gij vol huichelarij en ongerechtigheid. Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars! Gij bouwt de graven van profeten en versiert de grafmonumenten van heiligen en gij zegt: Als wij geleefd hadden in de tijd van onze vaderen, zouden wij niet medeplichtig geweest zijn aan moord op de profeten. Gij getuigt dus tegen uzelf, dat gij zonen zijt van profetenmoordenaars. Nu dan, maakt gij de maat van uw vaderen maar vol.