Zaterdag in week 4 door het jaar
Eerste lezing: Uit de brief aan de Hebreeën, 13, 15-17. 20-21.
Broeders en zusters,
Door Jezus willen wij God voortdurend een lofoffer brengen, de hulde namelijk van lippen die Zijn Naam prijzen. Vergeet ook nooit elkaar goed te doen en te helpen, want dat zijn de offers die God behagen. Gehoorzaamt uw leiders en voegt u naar hen; zij zijn dag en nacht in de weer voor uw heil, want zij zijn zich bewust van hun verantwoordelijkheid. Zorgt ervoor dat zij hun taak met voldoening kunnen vervullen. Als zij steeds moeten zuchten en klagen, zou dat voor u niet voordelig zijn. Moge de God van de vrede, die onze Heer Jezus, de grote Herder der schapen, door het bloed van een eeuwig verbond heeft teruggebracht uit de dood, u bevestigen in alle goeds. En moge Hij in ons uitwerken wat Hem behaagt door Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Tussenzang: Ps. 23 (22), 1-3a. 3b-4. 5-6.
Antifoon: De Heer is mijn herder, niets kom ik tekort.
De Heer is mijn herder, niets kom ik tekort;
Hij laat mij weiden op groene velden.
Hij brengt mij aan water, waar ik kan rusten,
Hij geeft mij weer frisse moed.
Mijn schreden leidt Hij langs rechte paden
omwille van Zijn Naam.
Al voert mijn weg door donkere kloven,
ik vrees geen onheil waar Gij mij leidt.
Uw stok en Uw herderstaf
geven mij moed en vertrouwen.
Gij nodigt mij aan Uw tafel
tot ergernis van mijn bestrijders.
Met olie zalft Gij mijn hoofd,
mijn beker is overvol.
Voorspoed en zegen verlaten mij nooit,
elke dag van mijn leven.
Het huis van de Heer zal mijn woning zijn
voor alle komende tijden.
Alleluia: Joh. 14, 23.
Alleluia. Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord onderhouden; Mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen. Alleluia.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus, 6, 30-34.
In die tijd voegden de apostelen zich bij Jezus en brachten Hem verslag uit over alles wat zij gedaan en onderwezen hadden. Daarop sprak Hij tot hen: Komt nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit. Want wegens de talrijke gaande en komende mensen hadden zij zelfs geen tijd om te eten. Zij vertrokken dus in de boot naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar velen zagen hen gaan en begrepen waar Hij heenging; uit al de steden kwamen mensen te voet daarheen en ze waren er nog eerder dan zij. Toen Jezus aan land ging, zag Hij dan ook een grote menigte. Hij gevoelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder, en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten.