In de rubriek "Van Wieg tot Graf" in de Amersfoortse Courant van 26 mei jl. werd uitgebreid aandacht besteed aan de op 23 maart jl. overleden pastor Hans van de Schepop. Hierbij het bericht.
Pinksternoveen 2020
Oecumenische Pinksternoveen 2020
Door de coranamaatregelen kunnen de christelijke feesten Hemelvaart (21 mei) en Pinksteren (31 mei) niet gevierd worden in onze kerken, zoals we dat zouden willen. Ook voor de Pinksternoveen, de negen dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren waarin dagelijks wordt gebeden voor de komst van de Heilige Geest, blijven de kerkdeuren dicht.
Via internet kwamen we een mooi initiatief op het spoor van de Protestantse Gemeente Roosendaal, de Sint Norbertusparochie en Spirit in Roosendaal, zij maakten gezamenlijk video-opnames gemaakt van de Pinksternoveen.
Samen met ds. Marjo den Bakker, pastor Petra Versnel, Marjeet Verbeek en zangkoor Oriënte onder leiding van Marie-Louise Egbers, kunnen gelovigen dan toch de negen dagen in gezamenlijkheid vieren. Dit jaar is er in de lezingen en gebeden natuurlijk aandacht voor de actualiteit in deze tijd van de coronacrisis.
Hier kunt u een inleiding over de Pinksternoveen bekijken
en vervolgens de negen filmpjes met de diensten van de noveendagen.
22-05-2020 Pinksternoveen dag 1
23-05-2020 Pinksternoveen dag 2
24-05-2020 Pinksternoveen dag 3
25-05-2020 Pinksternoveen dag 4
26-05-2020 Pinksternoveen dag 5
27-05-2020 Pinksternoveen dag 6
28-05-2020 Pinksternoveen dag 7
29-05-2020 Pinksternoveen dag 8
30-05-2020 Pinksternoveen dag 9
Een boekje met de diensten en de gebeden vindt u HIER in de pdf.
(U kunt dat desgewenst uitprinten)
Soester Courant: Geloven in coronatijd
Vandaag is in de Soester Courant een artikel verschenen over Geloven in coronatijd. Hierin is ook pastor Mauricio Meneses uitgebreid aan het woord en in beeld.
Een woord ter bemoediging b.g.v. Hemelvaart
door G. de Korte, bisschop van Den Bosch
HET THUISKOMEN VAN JEZUS EN CORONA – Hemelvaart 2020
Donderdag vieren wij het Hoogfeest van de Hemelvaart van de Heer. Voor de meeste Nederlanders betekent Hemelvaartsdag vooral het begin van een extra lang weekend. Niets minder maar ook niets meer. Ook een aantal christenen in het Nederland van vandaag loopt niet echt warm voor het feest. In ieder geval is het kerkbezoek bijna overal lager dan op een gemiddelde zondag. Overigens zal er dit jaar helemaal geen kerkbezoek mogelijk zijn. Het coronavirus blokkeert als onzichtbare tegenstander tal van zaken. Het virus verhindert ook een feestelijke viering van de thuiskomst van Christus bij de Bron van waaruit Hij leefde. Want dat is, naar mijn overtuiging, het hart van Hemelvaart. Jezus heeft na zijn arrestatie, marteling en kruisdood van God nieuw leven ontvangen. Wij hebben dat kerngegeven van ons geloof tijdens het Paasfeest opnieuw mogen vieren. Jezus is van de Vader uitgegaan en tot de Vader teruggekeerd.
Met Hemelvaart gaat het echter niet alleen over Jezus maar ook over ons. Het thuiskomen van de Zoon bij zijn Vader, vormt voor ons een belofte. Ook wij mogen hopen op een thuiskomen. God laat de vrienden en vriendinnen van zijn Zoon niet in de steek. Hemelvaart impliceert voor ons de belofte dat God trouw is, hier en nu en tot over de grens van dit aardse leven heen. Wij mogen rusten in de palm van Gods hand. God is onze rots, de toevlucht die op ons wacht (vgl. Psalm 73).
Troost voor rouwenden
In ons land sterven ieder jaar 150.000 mensen. Gemiddeld per week dus zo’n 3.000. In de afgelopen maanden zijn door het virus duizenden mensen extra gestorven. Op het moment dat ik dit Woord ter bemoediging schrijf, is bekend geworden dat in de laatste 9 weken een oversterfte van 9000 mensen is vastgesteld, de meesten als gevolg van het coronavirus. Vele families zijn daardoor recentelijk vaak hard en onbarmhartig met de dood van een dierbare geconfronteerd. Cijfers over het aantal doden zijn kil maar achter ieder getal gaat intens verdriet om het afscheid van een dierbare schuil. En daarbij komt dat door het besmettingsgevaar er allerlei restricties rondom een uitvaart zijn. Zo wordt het afscheid nemen van een gestorven dierbare in de huidige omstandigheden extra moeilijk en pijnlijk.
Ik ben dankbaar voor de inzet van onze pastorale teams en vele vrijwilligers. In sommige delen van het bisdom zijn bovengemiddeld veel besmettingen waargenomen en dus ook extra veel zieken en doden. Het begeleiden van de zieken en de stervenden maar ook het troosten van de nabestaanden is juist nu een belangrijke pastorale taak. Op deze manier kan onze geloofsgemeenschap zich van haar beste kant laten zien.
Missionaire opdracht
De eerste leerlingen die getuigen zijn van de thuiskomst van Jezus bij de Vader, mogen niet naar boven blijven staren. De blik moet niet naar boven gericht blijven maar naar voren worden gericht Het gaat om de toekomst. De levende Christus wil dat zijn leerlingen het Evangelie niet verborgen houden. Zij worden de wereld ingezonden om het goede nieuws over Gods onvoorwaardelijke liefde in Christus te vertellen
Altijd weer kom ik onder de indruk van de missionaire kracht van de apostel Paulus. In de Schriftlezingen van deze Paastijd komt het missiewerk van Paulus veelvuldig ter sprake. Zoals hij eens al zijn energie gebruikte om de Kerk te vernietigen; zo wordt hij na zijn bekering een missionaris die zich met tomeloze energie heeft ingezet. Heel het Middellandse Zeegebied wordt afgereisd en tal van ontberingen en tegenslagen worden doorstaan. Zo komt Paulus als onvermoeibare missionaris in beeld. Hopelijk een blijvende bron van inspiratie voor ons.
Wij leven in een spannende tijd voor de Kerk. Er is al jaren sprake van teruggang. De kerkelijke cijfers worden ieder jaar lager en helaas worden ook in ons bisdom kerkgebouwen verkocht en aan de eredienst onttrokken. Maar deze situatie mag ons niet gijzelen en passief maken. In de bisdommen van Nederland wordt gelukkig veel gesproken over missionaire geloofsgemeenschappen. Ook in ons eigen bisdom maken veel priesters, diakens, pastoraal werkers en andere gelovigen plannen voor missionaire initiatieven. Het doopsel vormt een geschenk maar ook een opdracht. Katholieken mogen daarom worden aangesproken op de verantwoordelijkheid van hun doopsel. Zij zijn geroepen om leesbare brieven van Christus te zijn. Alleen als gelovigen in de parochies present zijn en zorgen voor een gezond financieel fundament hebben onze katholieke geloofsgemeenschappen een toekomst.
Wachten op de Geest
Wij leven toe naar het feest van de heilige Geest. Na de dood van Jezus hebben de eerste leerlingen zich angstig opgesloten. Ongetwijfeld waren zij bevreesd dat ook zij zouden worden gearresteerd, gemarteld en gedood. Maar als de Pinkstergeest komt, verdwijnt de angst als sneeuw voor de zon. Het gesloten huis wordt verlaten en de leerlingen gaan spreken over de grote daden die God in Christus heeft verricht. Zij spreken over de hoop die in hen leeft.
De huidige crisis maakt velen van ons ook onzeker en bang. Er is angst voor ziekte, voor eenzaamheid of economische malaise. Maar de Geest wil ons moed en veerkracht geven. Gelukkig de mens die juist in deze coronatijd zijn hoofd opricht en zelfbewust kijkt naar de toekomst. Het leven is voor verreweg de meeste mensen uitermate onzeker. Laten wij uitzien naar de Pinkstergeest vanuit het geloof dat de toekomst in Gods zorgende hand ligt. Bij Hem mogen wij ons veilig weten.
+ Mgr. dr. Gerard de Korte
Bisschop van ’s-Hertogenbosch
beeld: schilderij van Ruben Woudsma
Tekeningen van Jezus is de Weg familieviering 10 mei
Op tien mei hebben de kinderen voor het beeldscherm zitten tekenen. Samen met pastor Wies maakten ze de weg die we allemaal lopen naar God. Allerlei mensen gaan met ons mee, vaders en moeders, opa's en oma's, leerkrachten, mensen van de kerk en mensen die we toevallig zo eens tegenkomen. En Jezus, gaat Jezus ook met ons mee? Ja en nee. Het is heel bijzonder. Jezus zegt: Ik ben de Weg. Dus je loopt niet met Jezus naar God, je loopt via Jezus naar God. Je mag over Jezus heen lopen, Hij is de weg die ons naar God brengt. Dat hebben de kinderen getekend en die tekeningen hebben ze toegestuurd. Kijk maar.
Dank je wel, Fleur, Sofie, Louise, David en Davina, Myrthe en Agnes. En tot volgende keer, 24 mei. Dan is er weer een familieviering. Houd het in de gaten.
Waar gaat het katholieken om bij Mariaverering?
-
- door Hendro Munstermann ==
Waarom blijven katholieken toch zo vaak en graag achter in devoties die door de theologie inmiddels zijn ingehaald? Dit houdt het geloof niet levend, maar doet het juist stollen en maakt het tot een museumstuk.
De Italiaanse bisschoppen vragen de aandacht van Maria voor hun land ‘opdat zij het beschermt en redt van de coronapandemie’. Zij doen dit naar eigen zeggen als antwoord op een verzoek van vele gelovigen en de ‘consecratio’ (Latijn voor ‘toewijding’) vond op 1 mei plaats in de basiliek Santa Maria del Fonte presso Caravaggio, in de buurt van Bergamo.
De afgelopen weken deden tientallen afzonderlijke bisschoppen en hele bisschoppenconferenties hetzelfde, onder meer in Latijns-Amerika, Portugal, Spanje, Estland en Ierland.
Landen die zich toewijden aan Maria. Dat kan feitelijk helemaal niet.
Maar deze devotie van het ‘toewijden’ van een land of een regio aan Maria (of aan het ‘Onbevlekte Hart van Maria’) is vanuit theologisch oogpunt veel problematischer en omstredener dan velen schijnen te willen beseffen.
lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad. Het verscheen ook tegelijkertijd bij La Croix International
beeld:© https://www.aartsbisdom.nl/-ramonmangold-768×512.jpg
Telefonisch spreekuur op dinsdagochtend
De pastoraatgroep van de Willibrordgemeenschap heeft gezien de contacten die er met de leden van de kerkgemeenschap zijn besloten tot het instellen van een telefonisch spreekuur.
Elke dinsdagochtend tussen 10.00 en 12.00 uur krijgt u door te bellen naar 035-6012688 een lid van de pastoraatgroep aan de telefoon. U kunt u er terecht voor persoonlijke vragen, informatie, voor een praatje. Doordat de inloopmogelijkheid is weggevallen in De Sleutel vanwege de coronacrisis wil de pastoraatgroep een alternatief aanbieden.
Producten voor voedselbank kunnen bij De Sleutel worden ingeleverd
Op de Voedselbank wordt zeker in deze tijd steeds meer een beroep gedaan. Tot vorige week konden op woensdagavond producten worden neergezet in een speciale mand die tijdens de opening van de HH Petrus en Pauluskerk in deze kerk stond. Vanaf heden kunnen producten tussen 9.00 en 12.00 uur in een mand in de hal van De Sleutel worden neergelegd. Door even te bellen wordt de deur open gedaan en kunt u uw spullen neerzetten.
Wij rekenen op uw aller steun.
Woord ter bemoediging
Een klein feest in een onzekere tijd.
Afgelopen zaterdag, het feest van de heilige Marcus, was ik in het Stadsklooster van de Franciscanen in ’s-Hertogenbosch. De reden was bijzonder. Ik mocht broeder Jan ter Maat ofm tot diaken wijden. Broeder Jan is op weg naar zijn priesterwijding in het najaar. Door de coronacrisis kon de wijding maar in zeer beperkte kring plaatsvinden. Een klein feest in een onzekere tijd. Voor de wijdeling was het natuurlijk een groot feest te midden van zijn huisgenoten. In dit zesde woord ter bemoediging ga ik nader in op deze wijding maar ook op het belang van de herderlijke zorg door priesters, diakens, pastoraal werkers en alle andere leden van het volk van God, juist in deze vervelende coronatijd.
Katholiek ’s-Hertogenbosch is al enige tijd verrijkt met een nieuw klooster. Vlak bij het Centraal Station heeft de Orde van de Franciscanen een voormalig Kapucijnenklooster gekocht. Op dit moment wonen er in het Stadsklooster 13 mensen. Het klooster is gemengd. Er wonen naast broeders ook zusters en ook een echtpaar dat verbonden is met de Franciscaanse lekengemeenschap. Eén van hen is broeder Jan. Hij studeert theologie en wil graag priester worden. Al maanden geleden was afgesproken dat zijn diakenwijding op zaterdag 25 april, de feestdag van de evangelist Marcus, zou plaatsvinden als opstap naar de priesterwijding in het najaar. Maar toen kwam de coronacrisis. En de vraag werd gesteld of de diakenwijding wel door kon gaan. Op uitdrukkelijk verzoek van de wijdeling heb ik als wijdende bisschop deze vraag bevestigend beantwoord. Als wij in deze crisistijd kerkelijke huwelijken en uitvaarten mogelijk maken, behoort ook een wijding, hoewel uitzonderlijk, tot de mogelijkheden.
Beperkingen
Maar een wijding in deze tijd kent natuurlijk wel zijn beperkingen. De meest in het oog springende was afgelopen zaterdag het aantal aanwezigen bij de wijding. Als feestelijk gebeuren trekt een wijding normaal honderden gelovigen maar met de regelgeving van de overheid ter bescherming van de volksgezondheid als uitgangspunt, was dat nu totaal onmogelijk. Wij vierden dit feest met een kleine 20 personen: de 12 huisgenoten van de wijdeling en aanwezigen die voor de liturgie en de uitzending noodzakelijk zijn. In de grote kloosterkerk is voldoende ruimte om vele meters afstand te houden van de ander. Het gevaar van besmetting was dan ook minimaal. Zelfs de ouders van broeder Jan waren niet aanwezig. Gelukkig hebben de vader en de moeder van de wijdeling en alle andere familieleden en vrienden de gehele viering wel via livestream kunnen volgen.
Omzien in dankbaarheid
Broeder Jan heeft een protestantse achtergrond. Zijn vader diende verschillende kerkelijke gemeenten als predikant. In dit gelovige milieu heeft de nieuwe diaken Christus leren kennen. Broeder Jan ziet dan ook om in dankbaarheid. Hij dankt zijn ouders voor zijn christelijke opvoeding waarbij de Heilige Schrift en de persoon van Jezus zo’n belangrijke rol hebben gespeeld. Maar, zoals ik dat wel vaker bij nieuwe katholieken heb gehoord, ging Jan als jongvolwassene de schoonheid van de katholieke liturgie ontdekken. Naast het Woord ontdekte hij de sacramentele dimensie van het katholicisme. Ik denk dan niet alleen aan de betekenis van de Eucharistie maar ook aan het sacrament van boete en verzoening. Natuurlijk was ook de ontmoeting met de spiritualiteit van de heilige Franciscus van grote betekenis. Jan ontdekte de waarde van nederigheid en onderlinge broederschap. Maar ook het belang van de solidariteit met de kleinen en de kwetsbaren en de zorg voor moeder Aarde als Gods schepping. Door de diaken- en priesterwijding treedt Jan in zekere zin in de voetsporen van zijn vader. Ook hij zal immers bij uitstek dienaar van het Woord zijn en Christus in de sacramenten van de Kerk bij de mensen present mogen stellen.
Gaat uit over de wereld
Op de feestdag van de evangelist Marcus lazen wij vanzelfsprekend uit het evangelie dat op zijn naam staat. En wij lazen het evangeliefragment waarbij Christus, vlak voor de terugkeer naar de Vader, zijn leerlingen oproept om missionair te zijn en het Evangelie aan heel de schepping te verkondigen. Broeder Jan valt als franciscaan onder het gezag van zijn provinciaal. Als bisschop kan ik hem dus niet zenden. Maar tijdens de gesprekken ter voorbereiding van de wijding heb ik wel ontdekt dat de aankomende priester een missionair hart heeft. Ik hoop dan ook van harte dat broeder Jan niet alleen een taak zal krijgen binnen zijn klooster maar ook een deel van zijn priesterschap gestalte zal geven in één van de missionaire projecten binnen ons bisdom. Juist als jonge diaken, en spoedig als priester, kan hij missionair actief zijn: Christus bij de mensen brengen en mensen bij Christus.
Onderbreking
De coronacrisis strooit, als het gaat om de missionaire parochie, overigens roet in het eten. De landelijke studiedagen rond het bekende boek van James Mallon, Als God renoveert, gepland voor eind maart, zijn naar het najaar doorgeschoven. In de meeste parochies zijn activiteiten om het parochieleven te renoveren, opgeschort. Of toch niet helemaal? De creativiteit op digitaal terrein biedt immers voor menige geloofsgemeenschap missionaire kansen, ook na de crisis. Maar heel veel bestaande missionaire plannen zijn uitgesteld. In dit geval mag uitstel geen afstel zijn. Er komt weer een dag, en hopelijk laat die niet al te lang op zich wachten, dat er missionair veel meer mogelijk is en wij nieuwe mensen kunnen bereiken met Christus en zijn Evangelie.
500 jonge vluchtelingen naar Nederland?
In deze tijd komt ook het uitermate grote belang van de diaconie in beeld. Nationaal en internationaal. De coronacrisis maakt veel slachtoffers. Niet alleen medisch maar ook sociaal en economisch. Afgelopen week deed een groot aantal personen en instellingen, waaronder de Nederlandse bisschoppen, een oproep aan de regering om Griekenland te helpen door het overnemen van 500 kinderen en jongeren. Deze jongelui, zonder ouders, leven in Griekse vluchtelingenkampen, vaak onder uiterst primitieve omstandigheden. Als in deze kampen het virus toeslaat, is het leed niet te overzien. Tot nu toe houdt het kabinet de boot af. Laten wij hopen dat de nood van deze kwetsbare jongeren ook in Den Haag zal worden gehoord.
Dienende Kerk
Het belang van de herderlijke en diaconale zorg van priesters en diakens maar ook van pastoraal werk(st)ers, geestelijk verzorgers en alle andere leden van het volk van God komt juist in deze vervelende coronatijd in beeld. Broeder Jan zal zeker nog nagenieten van zijn wijding tot diaken. Maar ik hoop dat hij en wij allen, in kracht van de komende Pinstergeest, een dienstbare Kerk zichtbaar maken in navolging van Christus Dienaar.
+ Mgr. dr. Gerard de Korte
Bisschop van ‘s-Hertogenbosch
Zesde Woord ter Bemoediging – 29 april 2020
Ingang OLV Kerkhof Soesterberg vernieuwd
In de Soester Courant van 29 april 2020 is een artikel opgenomen over de vernieuwde ingang van het Onze Lieve Vrouwe Kerkhof achter de St. Carolus Borromeuskerk in Soesterberg.
