Op zondag 7 januari vierde Kidskerk Soesterberg Driekoningen. We zijn helemaal in het verhaal gedoken, hebben de Kerststal bezocht, cake gegeten met een rozijn erin verstopt en vol vreugde ontdekt dat Kristel onze koningin was, voor iedereen een kroon gemaakt en natuurlijk gelachen, gebeden en gezongen. Wil jij ook zo met je kleintje Driekoningen vieren, op zondag 14 januari is er een herkansing om half twaalf in de Nicolaaskerk in Eemnes. Je bent er van harte welkom.
Als de torenklok twaalf slaat...
begint op zondag 7 januari in de Caroluskerk in Soesterberg de Kidskerk.
Is jouw zoon of dochter ook zo geïnteresseerd in prinsen en prinsessen, koningen en koninginnen? Dan is de viering op Driekoningen misschien wel een hele leuke voor haar of hem. Koning Jezus krijgt zondag bezoek van drie wijze mannen, die we in de loop van de traditie Koning zijn gaan noemen. Ze brengen cadeautjes voor hem mee. Maar wel een beetje gekke cadeautjes voor een baby! Wat ons doet afvragen: met welk cadeautje zou koning Jezus eigenlijk heel blij zijn?
Bij Driekoningen hoort de traditie van het aanwijzen van een koning. Die traditie houden we in ere. We eten cakejes en in één van de cakejes zit een rozijn verstopt. Maar welke???
Kidskerk is bestemd voor jonge kinderen die nog niet zo makkelijk stil kunnen zitten in de kerk. We zingen veel bekende liedjes, vertellen een Bijbelverhaal en houden een collecte in natura. Dus geen collecteschalen met euro's, maar een boodschappenmand waar we lekkers om te delen in doen. Ook maken we vaak een knutsel. (wat denk je van een mooie kroon voor Driekoningen?) Loop eens een keertje binnen met je (klein)kind.
Pastoor Joachim Skiba wil hiermee met u een nieuwjaarswens delen. Dit doet hij ook namens het Pastoraal team van de Parochie HH. Martha en Maria en Parochie Onze Lieve Vrouw van Amersfoort. Deze opname werd gemaakt in de Nicolaaskerk te Baarn. Zijn nieuwjaarswens is hier te bekijken
Hier vind je de kerstboodschap van onze pastoor:
Dit jaar is de voorbereiding voor de Eerste Heilige Communie veranderd.
Omdat er in iedere locatie van de Martha en Mariaparochie nog maar weinig kandidaat communicanten zijn, zijn de krachten gebundeld. Dit jaar vindt de voorbereiding plaats in de Bilt, de H. Michaëlkerk, in Bilthoven, de Onze Lieve Vrouwkerk en in Baarn, de H. Nicolaaskerk. Ouders en kinderen reizen per keer naar één van de locaties.
Op dit moment worden veertien kinderen voorbereid. En deze kinderen zullen zich op 21 januari 2024 voorstellen, tijdens de Eucharistieviering in de H. Nicolaaskerk in Baarn.
Mogen we u vragen om juist deze H. Mis aanwezig te zijn om ouders en kinderen te laten zien dat we tot één grote familie horen. De grote familie van Jezus.
Kerstmis staat voor de deur. Met de website Vier.nu leeft u toe naar dit belangrijke christelijke hoogfeest. Dit jaar is er op de site speciale aandacht voor de kerststal, want het is precies 800 jaar geleden dat de eerste levende kerststal werd ingericht. In aanloop naar Kerstmis vertellen acht bisschoppen op Vier.nu over steeds een ander figuur uit de kerststal.
Op 24 december 2023 is het precies 800 jaar geleden dat Franciscus van Assisi in het stadje Greccio in Italië een levende kerststal liet inrichten. Franciscus vond dat zijn tijdgenoten weinig oog en begrip hadden voor de menselijke kant van het kerstverhaal. Daarom besloot hij het zichtbaar te maken. Midden in de bossen van Greccio liet hij een stal bouwen, regelde hij een ezel en een os en vroeg hij een boer en boerin om Jozef en Maria uit te beelden. Deze eerste levende kerststal was de opmaat voor een traditie die nog altijd actueel is. Op tal van plekken - thuis, op school, in de kerk en op straat - wordt de geboorte van Christus uitgebeeld met de kerststal.
Filmpjes van bisschoppen
Vier.nu is een website over de belangrijke christelijke hoogfeesten. Op de website is er dit jaar bijzondere aandacht voor de kerststal. Zo komen er in de aanloop naar Kerstmis acht filmpjes online waarin bisschoppen vertellen over een figuur uit de kerststal, van het Kind tot de os, van de herders tot de wijzen. Elke dag komt een nieuwe video online; zo is er elke dag iets nieuws om naar uit te zien op weg naar Kerstmis. Het helpt u toe te leven naar dit hoogfeest, maar ook om mensen uit uw omgeving die misschien minder vertrouwd zijn met het kerstverhaal, hierbij te betrekken.
Welkom bij de viering
De landelijke website Vier.nu roept gelovigen op om Kerstmis te vieren in de eigen plaatselijke kerk. Voor onze parochie <naam> staat er een vieringenrooster online. U ziet er welke kerstvieringen wij organiseren onder het motto ‘Vier.nu Kerstmis!’. U bent van harte welkom! Samen genieten we van prachtige kerstmuziek met het kerkkoor, zingen we klassieke kerkliederen en luisteren we naar de boodschap van het Kind dat geboren werd in een stal om de wereld verlossing te brengen. Tijdens deze feestelijke dagen vieren we samen het sacrament van de eucharistie.
En meer
Vier.nu biedt verder een aantal handige links en downloads die allemaal inspirerend en informatief zijn voor en over het vieren van Kerstmis. Zo is er voor kinderen een kleurplaat en een kerststal die ze zelf in elkaar kunnen knutselen, er is een link naar het kerstevangelie en naar een brief die paus Franciscus schreef over de kerststal en nog veel meer.
Kijk voor meer informatie op Vier.nu en doe mee. Vier Kerstmis, thuis én samen in de kerk!
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Lisa.
Op maandag 24 juli 2023 vertrokken we vanuit Utrecht. Er waren bekende gezichten om mij heen en vreemde, die beide snel vrienden werden tijdens de reis. Mijn ervaring tijdens de reis heb ik best breed mogen ervaren en dat ook vooral in mijn persoonlijk groei. Ik ben iemand die graag de wereld rond reist en veel nieuwe culturen en mensen wil leren kennen.
Ik mocht vooral veel mensen leren kennen die ook hetzelfde geloof delen als ik en samen ervoor open kunnen staan. We mochten samen bidden en over het geloof praten, zo heb ik ook geleerd wat andere mensen denken over het geloof en hoe zij er mee omgaan en wat hun houvast daarin is. Natuurlijk is je relatie met Jezus anders dan die van iemand anders. Mijn relatie met Jezus is vooral versterkt en meer gegroeid omdat ik veel liefde en vreugde met zijn geliefde mocht delen.
Zo kwam ik ook achter wat ik nog moet leren en hoe ik door kan groeien samen met Jezus. Er waren ook moment om je eigen weg op te gaan. Dit heb ik vooral in Lissabon gedaan. Ik heb zelf de metro gepakt naar verschillende plekken, zo kwam ik terecht in Cais do Sodré. Ik heb daar de hele dag rond gelopen en mogen genieten van de architectuur en de natuur om mij heen. Ik heb daar ook een museum mogen bezoeken, genaamd Nacional de Arte Antiga (Nationaal museum voor oude kunst) er waren vooral veel schilderijen en beelden te bewonderen.
De dag en het moment waar we allemaal op hebben gewacht, was de dag dat we met z'n allen richting het grote veld mochten lopen en de Paus in het echt mochten zien. Het was een zeer rustige avond met een bijzondere viering, vervolgens was er muziek, optredens en eettenten. Soms in het leven heb je even weer woorden en nieuwe ervaringen nodig om weer tot kracht te komen en je een nieuwe motivatie te geven in het leven, dat hebben de Paus, de mensen om mij heen en deze reis voor mij gedaan. Je valt en zoekt kracht om weer op te staan en leert stap voor stap hoe je die kracht moet vasthouden.
~ Lisa
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Romy.
Voordat ik aan deze reis begon, dacht ik al een beetje te weten wat de Wereldjongerendagen inhielden: een groot evenement waar katholieke jongeren van over de hele wereld bij elkaar komen. Toch was ik er nog niet helemaal op voorbereid hoe het dan daadwerkelijk zou zijn om zo’n gigantische menigte van over de hele wereld voor je te zien, en erbij te horen.
Ik ging mee met de reis van de bisdommen Utrecht, Breda, Roermond en Rotterdam. We vertrokken in de ochtend van 24 juli en zijn eerst door Frankrijk heen gegaan. In Parijs hebben we de mis gevierd, daarna in de bus geslapen om de volgende ochtend aan te komen in Lourdes. Dit was voor mij de eerste keer dat ik ooit in Frankrijk geweest ben, en ik vond vooral Lourdes (met name de lichtprocessie) heel indrukwekkend.
De dag daarna zijn we naar Spanje vertrokken. We hebben een stukje van de Camino de Santiago (bedevaartsroute) gelopen en daarna twee nachtjes in een gymzaal in Burgos overnacht. Niet iedereen was even blij met de slaapsituatie, maar ik vond het stiekem best wel leuk hoe we de eerste paar dagen met het slapen in de bus en in de gymzaal al zo erg uit onze comfortzone moesten komen (en ik heb niet eens slecht geslapen).
Na Burgos gingen we door naar Portugal. We kregen een heel warm welkom van het bisdom daar, waarna we ons opsplitsten tussen verschillende dorpjes met gastgezinnen. Stephanie (een vriendin van me) en ik zaten samen in een gastgezin. We hadden verwacht in iemands huisje op onze matjes te moeten slapen en waren al lang blij dat we onderdak kregen, maar toen we bij het huis aankwamen wisten we niet waar we waren beland.
Het was een groot huis, we kregen echte bedden, mochten kiezen of we samen of apart in een kamer wilden, onze was werd voor ons gedaan, we mochten vers fruit uit de tuin eten en wanneer we wilden in hun privézwembad zwemmen. Het gezin was fantastisch, super lieve mensen die nauwelijks Engels spraken maar door middel van Google Translate en matig Spaans en Frans konden we toch prima communiceren. We zijn drie dagen in het dorpje gebleven, waarin we veel van de Portugese cultuur hebben meegekregen, en toen was het tijd om naar de WJD te gaan.
We reden via Fatima naar Lissabon. In Fatima was het de eerste keer dat we echt heel veel mensen bij elkaar zagen, en in Lissabon werd het alleen nog maar meer. Overal waren mensen, en de hele stad (met ongeveer 600.000 inwoners) werd overgenomen door WJD (anderhalf miljoen jongeren). We sliepen in een school en hadden een pas gekregen waar je twee keer op een dag gratis eten en drinken kon halen bij vrijwel elk restaurant of supermarkt in de stad. Er waren een hoop rijen overal, en het was enorm druk, maar het was super gezellig en het meer dan waard.
Er waren een paar momenten die er voor mij echt uitsprongen. Bijvoorbeeld mijn eerste blik over de menigte in een park in Lissabon toen net de paus voorbij gekomen was. Het leek wel een oneindige zee van mensen met allemaal vlaggen die er bovenuit staken van verschillende landen, dat was zo gaaf!!
Ook de nacht op het veld was natuurlijk ook een hoogtepunt. Er was eerst een prachtige zonsondergang, daarna een bloedmaan en in de ochtend ook weer een super mooie zonsopkomst die zo speciaal was om met al die mensen samen mee te maken. Naast deze meer voor de hand liggende momenten, waren er nog veel meer kleine dingetjes die deze reis heel speciaal gemaakt hebben.
Onze groep was geweldig, er zijn zoveel nieuwe vriendschappen ontstaan en de sfeer was altijd positief. Ik hou ervan om te zien hoe iedereen, zonder uitzonderingen, welkom is binnen de katholieke Kerk en dat is precies hoe het naar mijn beleving zou moeten zijn. Kortom, deze reis was echt fantastisch.
Ik ben enorm dankbaar voor iedereen die de reis voor ons mogelijk gemaakt heeft, en als je ooit zou twijfelen om ook met zo’n reis mee te gaan dan zeg ik stop met twijfelen, en doe het. Je gaat zeker geen spijt krijgen. Ik heb oprecht een geweldige tijd gehad, en ga dit nooit meer vergeten.
~ Romy
Je zou het misschien niet verwachten op Allerzielen, maar juist op 2 november klonken er in de Caroluskerk allemaal kinderstemmen. De Carolusschool was naar de kerk gekomen om Allerzielen te vieren. Want ook kinderen denken na over dood en gemis. Om tien uur kwamen de kinderen van de onderbouw, daarna was het de beurt voor de bovenbouw. Aan het bezoek was natuurlijk enige voorbereiding vooraf gegaan. Zo hadden de kinderen nagedacht over iemand missen en daar tekeningen bij gemaakt. Op de foto’s zijn er daar een paar van te zien. Ook hadden de kinderen het lied Stil maar wacht maar ingestudeerd zodat het bezoek aan de kerk een echte viering was, met verhalen, liederen, gebeden en natuurlijk… kaarsjes. Ieder kind mocht een eigen kaarsje aansteken met het licht van de Paaskaars en daar haar of zijn eigen gedachten bij hebben.
Met het lied Geef mij je hand vierden we dat je met je verdriet en gemis niet alleen hoeft te zijn. Anderen willen je helpen en bij staan. En als je in God gelooft, dan heb je helemaal een fantastische Vriend die altijd naar je luisteren wil.