Afgelopen dinsdag, 14 mei, is in de Heer overleden pastor Hendrik Thomas Maria van Doorn, op de leeftijd van 85 jaar.
Henk van Doorn was jarenlang pastor/pastoor van de Michaël-Laurens parochie. Zijn uitvaart zal plaatsvinden komende donderdag 23 mei in de kapel van de St Barbarabegraafplaats te Utrecht.
De katholieke bond voor ouderen met onze parochie als werkgebied zoekt een penningmeester. Is dit iets voor uw? Lees verder in de bijgaande brief en de website
Op zondag 7 januari nam Margriet Nota- van Kampen tijdens een feestelijke eucharistieviering afscheid als vicevoorzitter van het parochiebestuur. De viering begon al met de verrassing voor Margriet en alle aanwezigen dat pastoor Mauricio Meneses tijdens deze viering concelebreerde. Het was een mooie en feestelijke eucharistie met een goed gevuld priesterkoor, mooie muziek en een mooie overweging van pastoor Joachim Skiba. Wie goed opgelet heeft hoorde hem daarin al iets zeggen over de grote katholieke kerk waar de paus het hoofd van is en de rijkelijke gaven van de kerk.
Aan het slot van de viering werd de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice (Voor kerk en Paus) voor Margriet naar voren gedragen. Na mooie woorden kreeg Margriet de onderscheiding opgespeld door onze pastoor. Zij ontving de onderscheiding vanwege ruim 46 jaar dienstbaarheid aan de kerken in Soest en van de Martha en Mariaparochie, veelal als bestuurder. Het is de hoogste kerkelijke onderscheiding die een leek kan ontvangen. Nu na 12 jaar bestuurslid te zijn geweest van de HH. Martha en Mariaparochie neemt zij afscheid. Bij de onderscheiding ontving zij een bijbehorende oorkonde van Paus Franciscus.
Hierna waren er nog mooie woorden vanuit het parochiebestuur en ontving zij als cadeau vanuit de parochie een reischeque. Tevens is er een brief van Mgr. Woorts voorgelezen, helaas kon hij niet zelf aanwezig zijn. Daarin schrijft hij ”Als iemand de pauselijke onderscheiding Pro Ecclecia en Pontifice toekomt dan ben jij dat wel.
Na al deze onverwachte mooie woorden mocht pastoor Mauricio nog het woord richten tot Margriet en haar vooral toezingen. Hij deed dit vol overgave met het lied ‘Es la Mujer’, een ode aan de vrouw.
Zoals wij weten is dit iets wat iedereen altijd erg waardeert en wat hij nu graag voor Margriet deed. Velen hebben gevraagd om de tekst het lied en de vertaling, deze vind u hier.
Margriet mocht uiteindelijk zelf een dankwoord uitspreken. Zij droeg daarin de onderscheiding op aan alle vrijwilligers van de parochie, zij dragen de parochie. Volledig overweldigd mocht zij daarna alle felicitaties in ontvangst nemen.
Wij spreken graag ook op deze plaats nogmaals onze dankbaarheid uit naar Margriet, ‘Dank Margriet voor alles wat je voor de parochie deed en kon doen vanuit de verbinding met onze God’.
Ellen Schoorl- van de Wateringen, secretaris
Hier vind je de kerstboodschap van onze pastoor:
Dit jaar is de voorbereiding voor de Eerste Heilige Communie veranderd.
Omdat er in iedere locatie van de Martha en Mariaparochie nog maar weinig kandidaat communicanten zijn, zijn de krachten gebundeld. Dit jaar vindt de voorbereiding plaats in de Bilt, de H. Michaëlkerk, in Bilthoven, de Onze Lieve Vrouwkerk en in Baarn, de H. Nicolaaskerk. Ouders en kinderen reizen per keer naar één van de locaties.
Op dit moment worden veertien kinderen voorbereid. En deze kinderen zullen zich op 21 januari 2024 voorstellen, tijdens de Eucharistieviering in de H. Nicolaaskerk in Baarn.
Mogen we u vragen om juist deze H. Mis aanwezig te zijn om ouders en kinderen te laten zien dat we tot één grote familie horen. De grote familie van Jezus.
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Lisa.
Op maandag 24 juli 2023 vertrokken we vanuit Utrecht. Er waren bekende gezichten om mij heen en vreemde, die beide snel vrienden werden tijdens de reis. Mijn ervaring tijdens de reis heb ik best breed mogen ervaren en dat ook vooral in mijn persoonlijk groei. Ik ben iemand die graag de wereld rond reist en veel nieuwe culturen en mensen wil leren kennen.
Ik mocht vooral veel mensen leren kennen die ook hetzelfde geloof delen als ik en samen ervoor open kunnen staan. We mochten samen bidden en over het geloof praten, zo heb ik ook geleerd wat andere mensen denken over het geloof en hoe zij er mee omgaan en wat hun houvast daarin is. Natuurlijk is je relatie met Jezus anders dan die van iemand anders. Mijn relatie met Jezus is vooral versterkt en meer gegroeid omdat ik veel liefde en vreugde met zijn geliefde mocht delen.
Zo kwam ik ook achter wat ik nog moet leren en hoe ik door kan groeien samen met Jezus. Er waren ook moment om je eigen weg op te gaan. Dit heb ik vooral in Lissabon gedaan. Ik heb zelf de metro gepakt naar verschillende plekken, zo kwam ik terecht in Cais do Sodré. Ik heb daar de hele dag rond gelopen en mogen genieten van de architectuur en de natuur om mij heen. Ik heb daar ook een museum mogen bezoeken, genaamd Nacional de Arte Antiga (Nationaal museum voor oude kunst) er waren vooral veel schilderijen en beelden te bewonderen.
De dag en het moment waar we allemaal op hebben gewacht, was de dag dat we met z'n allen richting het grote veld mochten lopen en de Paus in het echt mochten zien. Het was een zeer rustige avond met een bijzondere viering, vervolgens was er muziek, optredens en eettenten. Soms in het leven heb je even weer woorden en nieuwe ervaringen nodig om weer tot kracht te komen en je een nieuwe motivatie te geven in het leven, dat hebben de Paus, de mensen om mij heen en deze reis voor mij gedaan. Je valt en zoekt kracht om weer op te staan en leert stap voor stap hoe je die kracht moet vasthouden.
~ Lisa
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Romy.
Voordat ik aan deze reis begon, dacht ik al een beetje te weten wat de Wereldjongerendagen inhielden: een groot evenement waar katholieke jongeren van over de hele wereld bij elkaar komen. Toch was ik er nog niet helemaal op voorbereid hoe het dan daadwerkelijk zou zijn om zo’n gigantische menigte van over de hele wereld voor je te zien, en erbij te horen.
Ik ging mee met de reis van de bisdommen Utrecht, Breda, Roermond en Rotterdam. We vertrokken in de ochtend van 24 juli en zijn eerst door Frankrijk heen gegaan. In Parijs hebben we de mis gevierd, daarna in de bus geslapen om de volgende ochtend aan te komen in Lourdes. Dit was voor mij de eerste keer dat ik ooit in Frankrijk geweest ben, en ik vond vooral Lourdes (met name de lichtprocessie) heel indrukwekkend.
De dag daarna zijn we naar Spanje vertrokken. We hebben een stukje van de Camino de Santiago (bedevaartsroute) gelopen en daarna twee nachtjes in een gymzaal in Burgos overnacht. Niet iedereen was even blij met de slaapsituatie, maar ik vond het stiekem best wel leuk hoe we de eerste paar dagen met het slapen in de bus en in de gymzaal al zo erg uit onze comfortzone moesten komen (en ik heb niet eens slecht geslapen).
Na Burgos gingen we door naar Portugal. We kregen een heel warm welkom van het bisdom daar, waarna we ons opsplitsten tussen verschillende dorpjes met gastgezinnen. Stephanie (een vriendin van me) en ik zaten samen in een gastgezin. We hadden verwacht in iemands huisje op onze matjes te moeten slapen en waren al lang blij dat we onderdak kregen, maar toen we bij het huis aankwamen wisten we niet waar we waren beland.
Het was een groot huis, we kregen echte bedden, mochten kiezen of we samen of apart in een kamer wilden, onze was werd voor ons gedaan, we mochten vers fruit uit de tuin eten en wanneer we wilden in hun privézwembad zwemmen. Het gezin was fantastisch, super lieve mensen die nauwelijks Engels spraken maar door middel van Google Translate en matig Spaans en Frans konden we toch prima communiceren. We zijn drie dagen in het dorpje gebleven, waarin we veel van de Portugese cultuur hebben meegekregen, en toen was het tijd om naar de WJD te gaan.
We reden via Fatima naar Lissabon. In Fatima was het de eerste keer dat we echt heel veel mensen bij elkaar zagen, en in Lissabon werd het alleen nog maar meer. Overal waren mensen, en de hele stad (met ongeveer 600.000 inwoners) werd overgenomen door WJD (anderhalf miljoen jongeren). We sliepen in een school en hadden een pas gekregen waar je twee keer op een dag gratis eten en drinken kon halen bij vrijwel elk restaurant of supermarkt in de stad. Er waren een hoop rijen overal, en het was enorm druk, maar het was super gezellig en het meer dan waard.
Er waren een paar momenten die er voor mij echt uitsprongen. Bijvoorbeeld mijn eerste blik over de menigte in een park in Lissabon toen net de paus voorbij gekomen was. Het leek wel een oneindige zee van mensen met allemaal vlaggen die er bovenuit staken van verschillende landen, dat was zo gaaf!!
Ook de nacht op het veld was natuurlijk ook een hoogtepunt. Er was eerst een prachtige zonsondergang, daarna een bloedmaan en in de ochtend ook weer een super mooie zonsopkomst die zo speciaal was om met al die mensen samen mee te maken. Naast deze meer voor de hand liggende momenten, waren er nog veel meer kleine dingetjes die deze reis heel speciaal gemaakt hebben.
Onze groep was geweldig, er zijn zoveel nieuwe vriendschappen ontstaan en de sfeer was altijd positief. Ik hou ervan om te zien hoe iedereen, zonder uitzonderingen, welkom is binnen de katholieke Kerk en dat is precies hoe het naar mijn beleving zou moeten zijn. Kortom, deze reis was echt fantastisch.
Ik ben enorm dankbaar voor iedereen die de reis voor ons mogelijk gemaakt heeft, en als je ooit zou twijfelen om ook met zo’n reis mee te gaan dan zeg ik stop met twijfelen, en doe het. Je gaat zeker geen spijt krijgen. Ik heb oprecht een geweldige tijd gehad, en ga dit nooit meer vergeten.
~ Romy
In het heilig jaar 2025 bieden de Nederlandse bisdommen en het Huis voor de Pelgrim een gezamenlijke bedevaart naar Rome aan. Deze vindt plaats in de meivakantie van 2025.
Als voorlopige data zijn gepland: 26 april tot en met 3 mei 2025. Houd deze vast vrij in uw agenda.
Binnenkort hier meer informatie over deze nationale bedevaart voor pelgrims van hoop.
Met de titel Iedereen moet mee kunnen doen
‘Menselijke waardigheid is de basis voor samenwerking’ hebben de R.-K. bisschoppen van Nederland de volgende brief gepubliceerd bij gelegenheid van de verkiezingen voor de Tweede Kamer op 22 november 2023.
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Jaimy.
Wat een reis! Het begon allemaal in de bus naar Parijs. Ik wist niet precies hoe alles zou gaan, maar ik heb het over me heen laten komen. Ik zag hoe mensen muziek maakten in de bus en met elkaar in gesprek gingen. Ik ging mee doen met een bord spel toen we even een pauze hadden. Iedereen had het makkelijk met elkaar. Je kon fijne gesprekken voeren en ik voelde me door de blijdschap niet alleen. Ik vond het mooi om te zien hoe anderen naast mij tijd maakten om te bidden. Het is niet iets wat ik alleen doe, maar er zijn anderen, jongeren van mij leeftijd die precies net als ik bidden! Dat maakte me erg blij om te zien, want nu vroegen mensen niet wat ik aan het doen was, maar ze begrepen het gewoon.
Wat ik top vond aan deze reis was dat ik veel mooie mensen heb mogen leren kennen. Ik kon met hen fijne gesprekken voeren en leerde zo altijd weer iemand anders kennen.
Ik vond het wel lastig om aan een routine vast te zitten. Ik heb namelijk mijn eigen tijd ook nodig om goed uit te kunnen rusten. Maar dat kreeg ik helaas niet, wat mij oververmoeid maakte. Mijn rust vind ik belangrijk ook om goed mee te kunnen doen bij de WJD.
Het was een reis die ik niet zo snel meer ga vergeten 🙂
Jaimy