Op zondag 7 januari vierde Kidskerk Soesterberg Driekoningen. We zijn helemaal in het verhaal gedoken, hebben de Kerststal bezocht, cake gegeten met een rozijn erin verstopt en vol vreugde ontdekt dat Kristel onze koningin was, voor iedereen een kroon gemaakt en natuurlijk gelachen, gebeden en gezongen. Wil jij ook zo met je kleintje Driekoningen vieren, op zondag 14 januari is er een herkansing om half twaalf in de Nicolaaskerk in Eemnes. Je bent er van harte welkom.
Als de torenklok twaalf slaat...
begint op zondag 7 januari in de Caroluskerk in Soesterberg de Kidskerk.
Is jouw zoon of dochter ook zo geïnteresseerd in prinsen en prinsessen, koningen en koninginnen? Dan is de viering op Driekoningen misschien wel een hele leuke voor haar of hem. Koning Jezus krijgt zondag bezoek van drie wijze mannen, die we in de loop van de traditie Koning zijn gaan noemen. Ze brengen cadeautjes voor hem mee. Maar wel een beetje gekke cadeautjes voor een baby! Wat ons doet afvragen: met welk cadeautje zou koning Jezus eigenlijk heel blij zijn?
Bij Driekoningen hoort de traditie van het aanwijzen van een koning. Die traditie houden we in ere. We eten cakejes en in één van de cakejes zit een rozijn verstopt. Maar welke???
Kidskerk is bestemd voor jonge kinderen die nog niet zo makkelijk stil kunnen zitten in de kerk. We zingen veel bekende liedjes, vertellen een Bijbelverhaal en houden een collecte in natura. Dus geen collecteschalen met euro's, maar een boodschappenmand waar we lekkers om te delen in doen. Ook maken we vaak een knutsel. (wat denk je van een mooie kroon voor Driekoningen?) Loop eens een keertje binnen met je (klein)kind.
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Lisa.
Op maandag 24 juli 2023 vertrokken we vanuit Utrecht. Er waren bekende gezichten om mij heen en vreemde, die beide snel vrienden werden tijdens de reis. Mijn ervaring tijdens de reis heb ik best breed mogen ervaren en dat ook vooral in mijn persoonlijk groei. Ik ben iemand die graag de wereld rond reist en veel nieuwe culturen en mensen wil leren kennen.
Ik mocht vooral veel mensen leren kennen die ook hetzelfde geloof delen als ik en samen ervoor open kunnen staan. We mochten samen bidden en over het geloof praten, zo heb ik ook geleerd wat andere mensen denken over het geloof en hoe zij er mee omgaan en wat hun houvast daarin is. Natuurlijk is je relatie met Jezus anders dan die van iemand anders. Mijn relatie met Jezus is vooral versterkt en meer gegroeid omdat ik veel liefde en vreugde met zijn geliefde mocht delen.
Zo kwam ik ook achter wat ik nog moet leren en hoe ik door kan groeien samen met Jezus. Er waren ook moment om je eigen weg op te gaan. Dit heb ik vooral in Lissabon gedaan. Ik heb zelf de metro gepakt naar verschillende plekken, zo kwam ik terecht in Cais do Sodré. Ik heb daar de hele dag rond gelopen en mogen genieten van de architectuur en de natuur om mij heen. Ik heb daar ook een museum mogen bezoeken, genaamd Nacional de Arte Antiga (Nationaal museum voor oude kunst) er waren vooral veel schilderijen en beelden te bewonderen.
De dag en het moment waar we allemaal op hebben gewacht, was de dag dat we met z'n allen richting het grote veld mochten lopen en de Paus in het echt mochten zien. Het was een zeer rustige avond met een bijzondere viering, vervolgens was er muziek, optredens en eettenten. Soms in het leven heb je even weer woorden en nieuwe ervaringen nodig om weer tot kracht te komen en je een nieuwe motivatie te geven in het leven, dat hebben de Paus, de mensen om mij heen en deze reis voor mij gedaan. Je valt en zoekt kracht om weer op te staan en leert stap voor stap hoe je die kracht moet vasthouden.
~ Lisa
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Romy.
Voordat ik aan deze reis begon, dacht ik al een beetje te weten wat de Wereldjongerendagen inhielden: een groot evenement waar katholieke jongeren van over de hele wereld bij elkaar komen. Toch was ik er nog niet helemaal op voorbereid hoe het dan daadwerkelijk zou zijn om zo’n gigantische menigte van over de hele wereld voor je te zien, en erbij te horen.
Ik ging mee met de reis van de bisdommen Utrecht, Breda, Roermond en Rotterdam. We vertrokken in de ochtend van 24 juli en zijn eerst door Frankrijk heen gegaan. In Parijs hebben we de mis gevierd, daarna in de bus geslapen om de volgende ochtend aan te komen in Lourdes. Dit was voor mij de eerste keer dat ik ooit in Frankrijk geweest ben, en ik vond vooral Lourdes (met name de lichtprocessie) heel indrukwekkend.
De dag daarna zijn we naar Spanje vertrokken. We hebben een stukje van de Camino de Santiago (bedevaartsroute) gelopen en daarna twee nachtjes in een gymzaal in Burgos overnacht. Niet iedereen was even blij met de slaapsituatie, maar ik vond het stiekem best wel leuk hoe we de eerste paar dagen met het slapen in de bus en in de gymzaal al zo erg uit onze comfortzone moesten komen (en ik heb niet eens slecht geslapen).
Na Burgos gingen we door naar Portugal. We kregen een heel warm welkom van het bisdom daar, waarna we ons opsplitsten tussen verschillende dorpjes met gastgezinnen. Stephanie (een vriendin van me) en ik zaten samen in een gastgezin. We hadden verwacht in iemands huisje op onze matjes te moeten slapen en waren al lang blij dat we onderdak kregen, maar toen we bij het huis aankwamen wisten we niet waar we waren beland.
Het was een groot huis, we kregen echte bedden, mochten kiezen of we samen of apart in een kamer wilden, onze was werd voor ons gedaan, we mochten vers fruit uit de tuin eten en wanneer we wilden in hun privézwembad zwemmen. Het gezin was fantastisch, super lieve mensen die nauwelijks Engels spraken maar door middel van Google Translate en matig Spaans en Frans konden we toch prima communiceren. We zijn drie dagen in het dorpje gebleven, waarin we veel van de Portugese cultuur hebben meegekregen, en toen was het tijd om naar de WJD te gaan.
We reden via Fatima naar Lissabon. In Fatima was het de eerste keer dat we echt heel veel mensen bij elkaar zagen, en in Lissabon werd het alleen nog maar meer. Overal waren mensen, en de hele stad (met ongeveer 600.000 inwoners) werd overgenomen door WJD (anderhalf miljoen jongeren). We sliepen in een school en hadden een pas gekregen waar je twee keer op een dag gratis eten en drinken kon halen bij vrijwel elk restaurant of supermarkt in de stad. Er waren een hoop rijen overal, en het was enorm druk, maar het was super gezellig en het meer dan waard.
Er waren een paar momenten die er voor mij echt uitsprongen. Bijvoorbeeld mijn eerste blik over de menigte in een park in Lissabon toen net de paus voorbij gekomen was. Het leek wel een oneindige zee van mensen met allemaal vlaggen die er bovenuit staken van verschillende landen, dat was zo gaaf!!
Ook de nacht op het veld was natuurlijk ook een hoogtepunt. Er was eerst een prachtige zonsondergang, daarna een bloedmaan en in de ochtend ook weer een super mooie zonsopkomst die zo speciaal was om met al die mensen samen mee te maken. Naast deze meer voor de hand liggende momenten, waren er nog veel meer kleine dingetjes die deze reis heel speciaal gemaakt hebben.
Onze groep was geweldig, er zijn zoveel nieuwe vriendschappen ontstaan en de sfeer was altijd positief. Ik hou ervan om te zien hoe iedereen, zonder uitzonderingen, welkom is binnen de katholieke Kerk en dat is precies hoe het naar mijn beleving zou moeten zijn. Kortom, deze reis was echt fantastisch.
Ik ben enorm dankbaar voor iedereen die de reis voor ons mogelijk gemaakt heeft, en als je ooit zou twijfelen om ook met zo’n reis mee te gaan dan zeg ik stop met twijfelen, en doe het. Je gaat zeker geen spijt krijgen. Ik heb oprecht een geweldige tijd gehad, en ga dit nooit meer vergeten.
~ Romy
24 december 18.00 uur Petrus en Pauluskerk
met zang van ‘Drops of Joyful’ o.l.v. Abel Bakema
Op Kerstavond staat onze viering helemaal in het teken van de engelen, de boodschappers van God. Zij komen de herders vertellen dat er een heel bijzonder kindje is geboren in een stal in Bethlehem. Enthousiast zingen ze hun blijdschap uit. En hun enthousiasme werkt aanstekelijk. Voor de herders, maar ook voor ons. De engelen zorgen er voor dat wij weer hoop krijgen. God vergeet de wereld niet, God vergeet ons niet.
Voor deze viering willen we de hele kerk graag in engelensferen brengen. We versieren de kerk met alle engelen die we kunnen vinden. We hopen ook dat alle kinderen die thuis nog een mooie witte jurk met vleugels hebben ook als engeltje verkleed komen. Hieronder vind je een engelen knutsel. Maak deze mooie engel of een andere, dan hangen wij hem op bij de Kerststal waar het kindje Jezus ligt. Mooi kraamcadeautje, toch?!
instructies voor het maken van de engel
1= 2 vouwblaadjes 12 cm
2= op 1 cm een vouw maken, en dan verder een harmonica maken
3= ( ik vouw er twee tegelijk) op 4 cm vouw ik op 4 cm het harmonicaatje om een liniaal
4= pak een draad van ong.36 cm en leg er een acht- knoop in, trek iets aan en rijg door de kraal, knoopje blijft in de kraal
6= lijm elke zijde van de 2 harmonicaatjes en stop daar de twee draden tussen. Kraal boven de vouw houden, wasknijper eronder als steuntje
en zorg dat de draden er goed tussen zitten. Vasthouden en zorgen dat de lijm niet te dik is, anders plakken de stroken aan elkaar vast.
Je zou het misschien niet verwachten op Allerzielen, maar juist op 2 november klonken er in de Caroluskerk allemaal kinderstemmen. De Carolusschool was naar de kerk gekomen om Allerzielen te vieren. Want ook kinderen denken na over dood en gemis. Om tien uur kwamen de kinderen van de onderbouw, daarna was het de beurt voor de bovenbouw. Aan het bezoek was natuurlijk enige voorbereiding vooraf gegaan. Zo hadden de kinderen nagedacht over iemand missen en daar tekeningen bij gemaakt. Op de foto’s zijn er daar een paar van te zien. Ook hadden de kinderen het lied Stil maar wacht maar ingestudeerd zodat het bezoek aan de kerk een echte viering was, met verhalen, liederen, gebeden en natuurlijk… kaarsjes. Ieder kind mocht een eigen kaarsje aansteken met het licht van de Paaskaars en daar haar of zijn eigen gedachten bij hebben.
Met het lied Geef mij je hand vierden we dat je met je verdriet en gemis niet alleen hoeft te zijn. Anderen willen je helpen en bij staan. En als je in God gelooft, dan heb je helemaal een fantastische Vriend die altijd naar je luisteren wil.
Op 19 november, een dag na de regenachtige intocht van Sinterklaas luisterden de kinderen naar het verhaal over Elia en de weduwe van Sarepta. Ze hoorden hoe deze vrouw en haar zoon hun laatste beetje brood deelden met een wildvreemde man. Wat een prachtig verhaal van goedheid en vertrouwen. De kinderen hadden speelgoed bij zich om in te leveren bij de Speelgoedbank. Zo kunnen andere kinderen ook Sinterklaas vieren. Natuurlijk hebben we dat laatste vooral aan de ouders gezegd.
De volgende Kidskerk is op zondag 10 december om 12.00 uur als de klok slaat. Dan komt er een engel op bezoek....
Afgelopen zomer zijn verschillende jongeren uit onze parochies (HH. Martha & Maria en OLV van Amersfoort) naar de Wereldjongerendagen in Lissabon gegaan. Sommigen gingen met bisdom Haarlem-Amsterdam, sommigen gingen backpacken en 13 jongeren gingen mee met de reis van de bisdommen Breda, Roermond, Rotterdam en Utrecht. Zij vertellen in hun eigen woorden hoe ze het hebben ervaren. In dit artikel lees je over de WJD-reis van Jaimy.
Wat een reis! Het begon allemaal in de bus naar Parijs. Ik wist niet precies hoe alles zou gaan, maar ik heb het over me heen laten komen. Ik zag hoe mensen muziek maakten in de bus en met elkaar in gesprek gingen. Ik ging mee doen met een bord spel toen we even een pauze hadden. Iedereen had het makkelijk met elkaar. Je kon fijne gesprekken voeren en ik voelde me door de blijdschap niet alleen. Ik vond het mooi om te zien hoe anderen naast mij tijd maakten om te bidden. Het is niet iets wat ik alleen doe, maar er zijn anderen, jongeren van mij leeftijd die precies net als ik bidden! Dat maakte me erg blij om te zien, want nu vroegen mensen niet wat ik aan het doen was, maar ze begrepen het gewoon.
Wat ik top vond aan deze reis was dat ik veel mooie mensen heb mogen leren kennen. Ik kon met hen fijne gesprekken voeren en leerde zo altijd weer iemand anders kennen.
Ik vond het wel lastig om aan een routine vast te zitten. Ik heb namelijk mijn eigen tijd ook nodig om goed uit te kunnen rusten. Maar dat kreeg ik helaas niet, wat mij oververmoeid maakte. Mijn rust vind ik belangrijk ook om goed mee te kunnen doen bij de WJD.
Het was een reis die ik niet zo snel meer ga vergeten 🙂
Jaimy
Op 4 februari 2024 komt mgr. H.W. Woorts naar Eemnes om het vormsel toe te dienen aan onze jongeren. Wij verheugen ons alvast zeer op deze feestelijke viering. Begin oktober hebben de ouders aan hun kinderen het vuur van hun doopkaars overhandigd. Zo hebben ze weer een stapje gezet richting dit grote feest.
Op deze avond hebben ouders en kinderen elfjes geschreven over vuur. Wat het vuur met het vormsel en de Heilige Geest te maken heeft is uit deze elfjes goed op te maken. Zoals inmiddels een mooie traditie is, willen we deze elfjes graag met u delen.
In april start de volgende groep vormselvoorbereiding. Als u een uitnodiging wenst te ontvangen kunt u een berichtje sturen naar Wies Sarot: sarot@marthamaria.nl Aanstaande vormelingen zitten in april in groep acht.
| Vuur
Gaat branden In je hart Om je te verwarmen Altijd |
Vuur
Is er Komt altijd terug Ook als het regende Altijd
|
Vuur
Ben je Geloof in jezelf Laat aan iedereen zien Brand!
|
| Vuur
Vuur schijnt Geeft licht altijd Ook in je hart Vuur
|
Vuur
Heilige Geest Vonken die overslaan Veel vuur en liefde Warmte
|
Vuur
Een vuurtje In ons allen Vonken die ons inspireren Vuur
|
| Vuur
Flikkerende vlammen Vragen veel vrienden Voor vrolijk feestelijk vertier Vreugde!
|
Vuur
De Geest Is overal en De warmte is voor iedereen
|
Vuur
Als Helper Krachtig flexibel wonderlijk Sterk om te helpen Omarm
|
| Vuur
Geeft warmte Is in jou Mag je in geloven Vertrouw.
|
Vuur In jou Laat het groeien Blijf het levenslang voeden Passie!
|
Zondag 15 oktober 10.00 uur Nicolaaskerk Eemnes
Gezinsviering
Oogstdankdag is een feest van dankbaarheid, van vreugde over alles wat we gekregen hebben van moeder aarde, van God, onze Schepper, van elkaar. En die dankbaarheid komt tot uiting in een feest, waarvoor we allemaal uitgenodigd zijn.
Daarom, trek je feestkleren aan en kom naar een prachtig aangeklede kerk om met elkaar te vieren dat er veel redenen zijn om dankbaar te zijn.
Het jongerenkoor zal zingen en de kinderen van de school hebben hun bijdrage geleverd aan een extra feestelijk versierde kerk.
Voedselbank
Bij een feest hoort ook dat je aan anderen denkt. Daarom zamelen we in deze viering waarin we onze overvloed vieren in voor de voedselbank. Houdbare producten kunt u meenemen naar de kerk en in de daarvoor bestemde manden doen.
De voorbereiding op het feest
Woensdagmiddag 11 oktober half twee tot drie
Op woensdagmiddag komen de kinderen bij elkaar om zich voor te bereiden op oogstdankdag. We vertellen passende verhalen waarna ze maispoppetjes gaan maken. In verband met het feest worden de poppetjes extra mooi aangekleed. Alle kinderen van de basisschool zijn welkom.
Misschien heb je thuis nog wat leuke lapjes liggen om je maispoppetje aan te kleden. Neem die dan vooral mee.
Je kan je opgeven voor deze middag bij Mieke van Schaik post4mieke@live.nl
Ook nog nodig voor het feest…
Voor het aankleden van de maispoppetjes hebben we lapjes stof nodig. Het je thuis nog kleine lapjes liggen, neem ze dan mee naar de kerk en doe ze in de mand voor de lapjes die bij Maria staat. Alvast dank.