Het is Allerzielen vandaag. Op twee locaties in onze parochie hebben we dat vanmorgen gevierd met kinderen. In Soesterberg kwamen de kinderen van de Carolus school eerst naar de kerk, waar ze uitleg kregen, een kaarsje mochten aansteken voor iemand die ze misten en vervolgens het kerkhof gingen bezoeken. In Eemnes kwamen de leerlingen van de Mariaschool naar het kerkhof. Wat fijn dat dit kan!
Op 6 november 2022 vieren we Willibrordzondag. De heilige Willibrord met zijn gezellen was de eerste die officieel het geloof in Jezus Christus verkondigde in onze streken. Willibrordzondag is ook de dag van gebed voor de oecumene en de eenheid van de christenen in ons land.
De Katholieke Vereniging voor Oecumene Athanasius & Willibrord zet zich al decennia in voor de eenheid van kerken en christenen. Elk jaar is er op Willibrordzondag een bijzondere collecte voor het werk van deze vereniging.
Zie bijgaande brief van Martin Los, aartsbisschoppelijke gedelegeerde voor oecumene: Willibrordzondag 2022
en de website van de vereniging:
Willibrordzondag 2022 - De liefde van Christus beweegt tot eenheid en verzoening (oecumene.nl)
Op zondag 25 september hebben we in Kleuterkerk samen de stad Nineve gebouwd. Dat was een hele klus, maar toen stond er toch een fraaie stad. Er waren zelfs dieren in de stad. Zou je die stad zomaar kapot willen maken? Nee, natuurlijk niet. Alleen als de stad en de mensen die er wonen slecht zijn, dan kan hij niet blijven. Jona moest naar de stad om te vertellen dat God de stad slecht vond. De mensen in Nineve begrepen de boodschap en bekeerden zich. Toen hoefde God zijn stad gelukkig niet kapot te maken. Alleen Jona begreep dat niet goed. Maar de kinderen, die de stad gebouwd hadden wel hoor!
Na het verhaal hebben ze samen nog gebeden voor de dingen die hen bezig hielden.
De volgende kleuterkerk is op zondag 6 november als de klok van de kerk twaalf slaat. Tot dan!
Op 25 september 2022 vieren wij de 108ste Werelddag voor Migranten en Vluchtelingen. Hierbij vindt je de Nederlandse vertaling van de boodschap die paus Franciscus voor deze gelegenheid heeft geschreven.
Boodschap paus Franciscus Werelddag Migranten en Vluchtelingen 2022 def
Vandaag mochten we in een mooie eucharistieviering in de Onze Lieve Vrouwkerk in Bilthoven voor even afscheid nemen van onze pastoor. De pastoor ging hierin voor, geassisteerd door liefst twee diakens. Pastoor Skiba heeft van de kardinaal toestemming gekregen om op pelgrimstocht te gaan naar Santiago de Compostella. Aan het eind van de viering ontving hij de pelgrimszege en werd hem de Jacobsschelp omgehangen.
Daarna een woord van afscheid van de vicevoorzitters van de parochies Onze Lieve Vrouw van Amersfoort en de HH. Martha en Maria. Daarbij ontving hij symbolisch een grote schoenendoos. Zijn wandelschoenen, die uiteraard al ingelopen zijn, en sandalen heeft hij van beide parochies als geschenk mee gekregen. Hij mag ons allen meenemen in zijn hart en laten wij hem dragen mede in ons gebed.
Tevens werden de stempels van beide parochies in het pelgrimsboekje gezet, we wensen dat er nog vele stempels volgen en dat de pastoor uiteindelijk aan mag komen bij de kathedraal van Santiago de Compostella. We wensen hem een goede reis en een behouden thuiskomst.
Trouwe God, zegen elke pelgrim,
zegen onze pastoor.
Wees zijn reisgezel, ga hem voor.
Wees staf en steun,
draag zijn en onze zorgen en wijs Uw spoor.
Breng hem veilig thuis, vol vrede en alle goeds.
Heilige Jacobus, apostel en patroon van alle pelgrims
ontvang uw pelgrim,
laat hem ook bij u welkom zijn. Amen.
Tijdens de afwezigheid van onze pastoor blijft de pastorie bewoond, onze pastoor is echter niet bereikbaar. We wensen hem alle rust op deze reis.
Gespreksgroep over bomen op donderdagmiddag
Je ziet hem vaak boven de deuren van boerderijen en oudere huizen. De levensboom.
De levensboom is een symbool dat afkomstig is uit onze Joods-christelijke traditie.
Ook in allerlei andere culturen zien we de boom terug. Een boom heeft kennelijk grote zeggingskracht.
Daarom starten we onze serie Bomen over bomen met dit bijzondere exemplaar uit de paradijstuin.
Misschien tot volgende week donderdag?
Als je je nog niet opgegeven hebt is het voor onze gastvrouw Joke handig wanneer je dat nog even doet.
Dan kan bij Sarot@marthamaria.nl
Van 27 april t/m 5 mei 2023 organiseert het Aartsbisdom Utrecht voor de vijfde keer een diocesane bedevaart naar Lourdes.
Daar verscheen op 11 februari 1858 in een grot (zie afbeelding) Maria aan Bernadette Soubirous.
Sindsdien gaan velen daarheen om in stilte bij de grot steun te zoeken bij Maria, om door haar bij Jezus gebracht worden en om een kaarsje op te steken. Maar het is ook een plek waar je elkaar als gelijkgezinden in het geloof kunt ontmoeten, waarbij gezelligheid zeker niet mag ontbreken.
In deze pelgrimstocht die we vanuit onze beide parochies met de bus gaan maken, wordt een volledig verzorgd programma aangeboden. Onderweg naar Lourdes (2 overnachtingen) en ook op de terugweg (1 overnachting) zullen we bijzondere plaatsen bezoeken.
Onder pastorale begeleiding van pastoor Skiba en diaken Nieuwenhuis gaan we op weg.
De prijs van deze bijzondere bedevaart is 995 euro, voor kinderen en jong-volwassenen (t/m/ 25 jaar) 695 euro. Daar krijgt u alles voor, behalve de kaarten die u naar huis stuurt en de drankjes op het terras.
Wilt u meer weten? Kom naar een van de volgende informatie-bijeenkomsten.
Informatie en opgave kan voor Onze lieve Vrouw van Amersfooort vooral via 2023bisdombedevaartOLVA@gmail.com of tel. nr. 06- 41 78 87 34.
Voor HH. Martha en Maria kan dit vooral via 035-54 14 42 7 of 035-53 87 57 3 of bari.hilhorst@ziggo.nl
Tot slot willen we degenen die het bedrag niet kunnen opbrengen toch uitnodigen. Er wordt gezocht naar middelen om ook voor hen een mogelijkheid te scheppen.
Gaat u mee?
De voorbereidingsgroep van de Lourdes-bedevaart 2023.
De kerk was volbezet en pastor Meneses wist de aanwezigen te raken rondom hoe je in het leven hoort te staan en dan het geluk kunt vinden. Hier een foto-impressie van de viering.
VLUCHTEN VOOR DE FARAO
KLEUTERKERK 5 SEPTEMBER 12.00 UUR CAROLUSKERK SOESTERBERG
Mensen op de vlucht met hun hele hebben en houwen in een tas of op een kar. We kennen de beelden. Het is allang geen ver van ons bed show meer. We zien het dagelijks op de televisie. Ook in de bijbel staan verhalen over mensen op de vlucht. Een van de bekendste daarvan is het verhaal over de vlucht uit Egypte, waar het volk van God als slaven werden uitgebuit.
Dit zware verhaal gaan we bespreken met de peuters en kleuters, aangepast aan hun leeftijd. Komen jullie ook? En nemen jullie dan een koffer/rugzak/tas mee, met het liefste wat je mee wilt nemen als je zou moeten vertrekken uit je eigen huis?
NB Kleuterkerk is een laagdrempelige viering voor peuters en kleuters. Hij duurt een half uurtje en we delen na afloop het lekkers (snoepjes, fruit, limonade, koffie, thee, koekjes) dat we opgehaald hebben in de collecte.
We zingen ook een liedje. Misschien ken je het al?
Hoe kwam Mozes door de Rode zee
De Nederlandse bisschoppen hebben de samenvatting die zij gemaakt hebben van de verschillende rapporten van de diocesen en talrijke katholieke organisatie gepubliceerd.
U kunt die samenvatting hier lezen.
We brengen hier de conclusies die de bisschoppen uit de rapporten trekken omdat ze direct van betekenis (kunnen) zijn voor de gang van zaken in de geloofsgemeenschappen en de parochie.
2 CONCLUSIES
2.1 Communio
• Velen vinden dat het delen van het geloof fundamenteel is in het samen op weg zijn in de Kerk als
communio.
• Er is een groot verlangen naar communio, naar gemeenschap met elkaar en met de Heer. De plaatselijke gemeenschap wordt als zeer belangrijk ervaren. Daar komen de gelovigen samen, ontmoeten ze God in de viering, zetten ze zich in voor de gemeenschap en zien ze om naar elkaar.
• Communio vraagt om dialoog. Dialoog bevordert en brengt het gemeenschap-zijn tot uiting.
• Van meerdere kerkplekken één parochie maken is moeilijk. Men voelt minder de onderlinge betrokkenheid. Samen Eucharistie vieren zonder aan gemeenschapsopbouw te werken wordt als onvoldoende ervaren. Men mist de vertrouwdheid, de pastorale nabijheid.
• Priesters, diakens en pastorale werkers staan voor parochianen enerzijds dichterbij dan vroeger,
maar anderzijds zijn ze ook ver weg door het regionaal werken. Het teruglopend aantal priesters,
diakens en catechisten is een zorg die velen ervaren, zowel voor de mogelijkheid om voldoende
toegang tot de vieringen te hebben als voor wat betreft de pastorale nabijheid.
• Communio in de Kerk betreft niet alleen de parochiegemeenschappen, maar ook de onderlinge
band op diocesaan en wereldniveau.
2.2 Participatio
• Er zijn grote verschillen tussen parochianen onderling in de manier waarop zij hun geloof beleven:
de een beleeft die vooral in het onderling contact, terwijl het voor de ander vooral gaat om de
viering van de sacramenten.
• Enerzijds gaat er een grote kracht uit van vrijwilligers die een hechte band hebben en al jaren met
elkaar samenwerken. Anderzijds is er de ervaring dat dit nieuwkomers en vernieuwingen kan uitsluiten, terwijl de Geest vraagt om alle mensen die zich geroepen voelen toe te laten.
• Uit de synodale gesprekken constateren we een groot verlangen naar een Kerk, geïnspireerd door
het woord van God, waarin oog en oor is voor de individuele mens, voor de zorgen en noden in de
wereld, waarin alle gelovigen worden gehoord.
• Een dienende inzet van de Kerk spreekt velen aan en hoort bij het wezen van de Kerk.
• Velen verlangen naar een Kerk die de roeping van alle leden wekt en ondersteunt, en een verbinding legt met het leven van vandaag.
• Gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen in het dragen van verantwoordelijkheid in de Kerk
wordt door velen als belangrijk gezien voor de geloofwaardigheid van de boodschap die de Kerk
uitdraagt.
2.3 Missio
• In de gesprekken werd duidelijk dat we niet kunnen spreken over missie naar buiten zonder het
ook te hebben over missie naar binnen.
• Missie wordt omschreven als: treden in het voetspoor van Jezus, omzien naar elkaar, niemand
buitensluiten, geloven vanuit het hart en klaar staan voor anderen.
• Door terug te gaan naar de kern van het geloof, kunnen we iets voor de maatschappij betekenen.
• De eerste stap in de missie van de Kerk en de gelovigen is de vriendelijkheid. "Uw vriendelijkheid
moet bij alle mensen bekend zijn, de Heer is nabij."
• Een gemeenschap die bidt is missionair. Gebed en missionaire actie lopen in elkaar over.
• Gelovigen vragen expliciet om medeverantwoordelijk gemaakt te worden bij het uitdragen van het
geloof, missionair en in dialoog met anderen. Voor het herkennen van de eigen roeping en het
uitvoeren van de zending is gesprek en samen bidden belangrijk.
• Geloofsvorming is belangrijk. Dit geldt op alle niveaus: ouders hebben hulp nodig bij de geloofsopvoeding van hun kinderen; kinderen en jongeren hebben catechese en pastorale vorming nodig;
leerkrachten op scholen hebben materiaal en ondersteuning nodig.
2.4 Manier van leven
Synodaliteit is een manier van leven en handelen die zich realiseert door het gezamenlijk beluisteren
van het Woord en het samen vieren van de Eucharistie. Het gaat om een manier van kerk-zijn in de
geschiedenis, een traditie die zich voortdurend vernieuwd. De leden van de Kerk hebben steeds behoefte aan bekering. Bekering vereist een spirituele houding. De spiritualiteit geeft een ziel aan het
instituut.
➢ Synodaliteit is een spiritueel proces dat gepromoot moet worden aan de basis, in lokale kerken en
op alle niveaus. Het is een manier van leven die de samenwerking van allen ondersteunt en ontwikkelt.
2.5 Luisteren naar elkaar
Samen-op-weg-zijn vraagt om een verandering van houding: van het individuele naar het gemeenschappelijke, van de kleine (parochie)gemeenschap naar de wereldkerk. Een uitdaging voor het vervolgproces is om deze blik op het grote geheel van de kerkgemeenschap steeds verder te openen: van
geloofsgemeenschap naar parochiegemeenschap naar wereldkerk. Om zo over de toekomst van de
Kerk te spreken vraagt een veranderende houding van het ‘ik’ naar het ‘wij’. De synodale weg nodigt
uit om te luisteren. Dat luisteren betreft de hele gemeenschap: elk lid van de gemeenschap luistert
naar de gehele gemeenschap, juist ook naar de stem van hen naar wie vaak niet geluisterd wordt. Het
open luisteren naar elkaar is een weldadig resultaat van dit proces. Uit de gesprekken bleek dat er een
grote bron van inspiratie en creativiteit is bij de nieuwe generatie. Men vraagt dat te laten groeien en
bloeien en dan zullen we er uiteindelijk de vruchten van plukken.
➢ Horen en gehoord worden, zonder oordeel of veroordeling: een luisterende gemeenschap.
2.6 Luisteren naar de Geest
Velen zien de synodale methode als een vruchtbaar instrument om over allerlei moeilijkheden met
elkaar in dialoog te gaan en in de ontmoeting met elkaar zich te laten inspireren en bemoedigen door
de Heilige Geest. Luister naar de Heilige Geest! Daar is een spirituele houding voor nodig, geloof en
vertrouwen in God verankerd in gebed en Eucharistie.
➢ Durf de Geest te laten waaien, heb daar vertrouwen in. Durf daarin ook los te laten.
2.7 Oproep tot verandering
Synodaliteit is een oproep om te veranderen binnen een Kerk in beweging, luisterend naar de Geest.
Velen hunkeren naar nieuwe vormen en nieuwe wegen. Het gaat ook om een mentaliteitsverandering
waardoor oude denkpatronen worden verlaten en men zich instelt op de Kerk van de toekomst die
gemeenschap en missionair zal zijn en veel meer een samenwerken zal zijn als één gemeenschap in
dienst van het Evangelie.
➢ De weg naar nieuwe vormen komt tot stand in gesprekken, ontmoeting en uitwisseling.
2.8 Leiderschap
Om synodaliteit op alle niveaus waar te maken zijn er leiders nodig die dat kunnen begeleiden met
persoonlijke, pastorale aandacht en empathie voor parochianen. Er zijn leiders nodig die mensen inzetten op hun kennis en kunde en hen inspireren.
➢ Nodig is leiderschap in samenwerking, horizontaal.
SAMEN VERDER
De gesprekken tijdens de diocesane fase van het synodaal proces maakten veel los en leverden belangrijk materiaal op om het geloof in de parochies, werkgroepen, organisaties, enz. te verdiepen en
vorm te geven. Wat betekenen de woorden van Jezus voor mijn leven, voor onze gemeenschap, voor
onze Kerk?
De sleutelwoorden communio, participatio en missio houden een belangrijke opdracht in als het gaat
om de vitaliteit van de Kerk in de wereld van vandaag.
Ook na de afsluiting van de diocesane fase van het synodaal proces zullen veel parochies en groepen
de gesprekken voortzetten om het geloof dat ons drijft bij elkaar aan te wakkeren, geïnspireerd door
wat de Geest ons zegt.
Christus heeft zijn hand op ieder van ons gelegd. Dat vormt het geestelijk fundament om elkaar vast
te houden, te accepteren en een gemeenschap van geloof en liefde te bouwen.
In alle verscheidenheid zijn wij, in de kracht van Gods Geest, samen op weg om het Evangelie van Jezus
Christus zichtbaar te maken in de wereld van vandaag.
U kunt via deze link de verschillende diocesane rapporten bekijken.