Eerder berichtte deze site over de pastorale brief die de aartsbisschop heeft geschreven over de eucharistie.
Deze brief brengt een stevige gedachtewisseling op gang.
Onlangs hebben een twintigtal priesters en pastoraal werkers een, kritische, bijdrage aan dat debat geleverd.
U kunt daar meer over lezen op de site van De Roerom.
Auteur Leo Fijen, die het vernieuwde boek woensdag presenteert, vertelt daarin het verhaal van Nederlandse monniken in heel Europa. Sinds 2004, toen het boek voor de eerste keer uitkwam, heeft hij veel geleerd. ‘Nu weet ik dat ik soms moet buigen, maar toen niet.’
■ U besloot tot het uitgeven van een aan de actualiteit aangepaste versie van uw boek, maar waarom kiest u niet voor een heel nieuw boek?
‘Omdat er nog steeds vraag naar is en ik de kern van het boek beschikbaar wil houden. Anderzijds zou ik het boek tekort doen als ik er niets aan toe zou voegen, want er zijn dingen veranderd in mijn leven sinds het boek in 2004 voor het eerst uitkwam. Zo heb ik een aantal keer in het ziekenhuis gelegen. Mijn lichaam vertelde me dat ik rustiger moest gaan leven.’
■ In uw boek spreekt u over tien leefregels. Om wat voor leefregels gaat het?
‘Het gaat om algemene leefregels die voor iedereen van betekenis kunnen zijn. Dat is een bewuste keuze. Iemand zei eens tegen mij dat ik die regels zo praktisch mogelijk op papier moest zetten.
Sint voor ieder kind
Ilse Boerkamp begon jaren geleden de stichting Sint voor Ieder Kind. Ze bezorgt bij inmiddels meer dan 1000 kinderen een cadeau. Omdat zij door armoede nooit Sinterklaas kunnen vieren. Een radiominiatuurtje van KRO-NCRV.
Op deze website vindt u allerlei wetenswaardigheden en informatie die van belang is voor de parochie Martha en Maria en voor uw eigen geloofsgemeenschap.
Maar er is meer. Wilt u geïnformeerd worden over nieuws uit de katholieke wereld, dichtbij en veraf, bezoek dan regelmatig de website: www.deroerom.nl.
Op deze website vindt u iedere dag katholiek nieuws in breder verband.
Zo was er de afgelopen maand o.a. de nodige aandacht voor het verloop van de bisschoppensynode in Rome over het Amazonegebied.
Meer weten bv. over de pausreis naar Thailand en Japan, of over de discussie over de eucharistie. U vindt het op www.deroerom.nl
U kunt ook een (gratis) abonnement nemen op de nieuwsbrief "Opzien".
Als u zich daarvoor aanmeldt wordt u regelmatig via de e-mail geïnformeerd. Stuur een e-mail naar: opzien@protonmail.com om u aan te melden.
De hoop is niet voor eeuwig verloren De hoop is niet voor eeuwig verloren, zo citeert paus Franciscus in de titel van zijn boodschap uit Psalm 9. De psalmist beschrijft de toestand van de arme en de aanmatiging van wie hem onderdrukt. In zijn woorden keert een vraag terug die niets aan actualiteit heeft verloren: hoe kan God zo’n grote ongelijkheid toelaten? Waarom staat Hij toe dat onderdrukkers een gemakkelijk leven leiden, en anderen door hun gedrag tot bedelen veroordelen?
Ook vandaag zijn er vormen van nieuwe slavernij waaraan miljoenen mensen onderworpen zijn, schetst paus Franciscus. Wij komen iedere dag gezinnen tegen die gedwongen worden hun land te verlaten om elders een bestaan te zoeken; wezen die hun ouders hebben verloren of op gewelddadige wijze van hen zijn gescheiden om bruut te worden uitgebuit, daklozen die door onze straten dolen.
Alsof dat niet genoeg is, ligt het oordeel altijd op de loer.
De psalmist beschrijft met wreed realisme de houding van de rijken die de armen plunderen: Hij aast op buit zoals een leeuw vanuit zijn hol, hij zoekt de weerloze te overvallen, hij jaagt de zwakken op en vangt ze in zijn net. Toen of nu, op de arme wordt als het ware een drijfjacht gehouden. Ze worden gevangen genomen en tot slaaf gemaakt. Ze zijn het onderwerp van loze woorden en worden met afkeer verdragen. Hun stem telt niet mee in de maatschappij.
Toch houdt in de psalm de arme de moed erin: God zal hem recht doen, daarvan is hij overtuigd. Dit vertrouwen op de Heer schenkt hoop. De beschrijving van Gods handelen ten gunste van de armen is een voortdurend refrein in de Heilige Schrift, schrijf de paus. Hij is degene die luistert, ingrijpt, beschermt, verdedigt, loskoopt, redt.
Paus Franciscus rechtvaardigt die hoop: De toestand van marginalisering, waarin miljoenen mensen worden gekweld, zal niet veel langer kunnen duren. Hun kreet wordt luider en omvat heel de aarde. En hij citeert:
De arme is een voortdurend protest tegen onze ongerechtigheid. Als je dat kruitvat aansteekt, ontploft de wereld. Primo Mazzolari
Het opnemen voor elke behoeftige, is een plicht voor de christelijke gemeenschap en authentieke evangelisatie. Sociaal engagement maakt het realisme van het christelijk geloof en de historische geldigheid ervan duidelijk.
Paus Franciscus stelt de onlangs overleden Jean Vanier, stichter van de Arkgemeenschap, als voorbeeld. Hij ontving van God de gave om heel zijn leven te wijden aan broeders en zusters met een zware handicap, die door de maatschappij vaak worden buitengesloten.
Hij was een ‘heilige van de deur naast ons’.
De inzet van de christenen bestaat niet alleen in het verlenen van de nodige bijstand. Langs die hulp gaat het er veeleer om aandacht. Paus Franciscus: Geliefde broeders en zusters, ik spoor u aan om bij iedere arme die u ontmoet, te zoeken waaraan hij werkelijk behoefte heeft. Om niet bij de eerste materiële nood te blijven stilstaan, maar een ware broederlijke dialoog te beginnen.
Laten wij over onze ideologische of politieke verschillen heen de blik richten op het wezenlijke. Armen hebben geen overvloed aan woorden nodig, maar een blik van liefde en een uitgestoken hand.
God bedient zich van zeer veel wegen en eindeloze instrumenten om het hart van mensen te bereiken, schrijft de paus. Zeker, de armen benaderen ons ook omdat wij voedsel onder hen verdelen, maar waaraan zij werkelijk behoefte hebben, gaat verder dan een bord warm eten of het broodje dat wij hun aanbieden.
De armen hebben behoefte aan onze handen om weer te worden opgericht, aan ons hart om genegenheid te voelen en de eenzaamheid te overwinnen.
Zij hebben eenvoudigweg behoefte aan liefde. Soms is weinig voldoende om weer hoop te geven: het is stil blijven staan, glimlachen, luisteren. Laten wij voor een dag de statistieken laten voor wat ze zijn. De armen zijn geen getallen, maar mensen. Het zijn jongeren en ouderen die alleen zijn en thuis uitgenodigd moeten worden om de maaltijd te delen. Het zijn mannen, vrouwen en kinderen die wachten op een vriendschappelijk woord.
De armen redden ons, omdat zij het ons mogelijk maken het gelaat van Jezus Christus te ontmoeten. Paus Franciscus
In de ogen van de wereld lijkt het onzinnig te denken dat armoede een reddende kracht kan hebben, schrijft de paus. 'Wat voor de wereld zwak is, heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen' (1 Kor. 1, 26-29). In het hart van het Volk-van-God-op-weg klopt deze heilzame kracht die bekeert tot eerbied en liefde voor de armen.
De voorwaarde die aan Jezus’ leerlingen wordt gesteld om consequente verkondigers van het evangelie te zijn, is tastbare tekenen van hoop te zaaien. Paus Franciscus
De paus roept tot slot al wie de armen hoop en troost wil bieden, op om zich extra in te zetten, zodat niemand zich verstoken voelt van nabijheid en solidariteit. Hij besluit met de woorden van de profeet: Voor u die mijn naam vreest, gaat dan de zon van de gerechtigheid op.
foto: unsplash
Dat blijkt uit het armoedeonderzoek dat vrijdag 8 november gepresenteerd werd in de Pauluskerk te Rotterdam door onder anderen bisschop De Korte. Kerken besteedden in 2018 40,7 miljoen euro aan binnenlandse armoedebestrijding. Reken je de uren mee die vrijwilligers vanuit kerken aan dit werk gaven, dan komt er nog eens 47,9 miljoen euro bij. In totaal gaat het om een bijdrage 88,6 miljoen euro.
“De getallen van dit jaar spreken boekdelen. De cijfers maken ook duidelijk dat de diaconale kracht van onze kerken nog steeds aanzienlijk is. Misschien nog belangrijker dan de materiële hulp is de diaconale ontmoeting. Iemand die de moeite neemt jou te bezoeken, die je erbij houdt, iemand die met je mee loopt”, aldus mgr. De Korte in zijn toespraak bij de presentatie van het onderzoek aan staatssecretaris Tamara van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij overhandigde haar de uitkomsten samen met scriba ds. René de Reuver van de Protestantse Kerk in Nederland.
(v.l.n.r. ds. De Reuver (PKN), Rene Peters (kamerlid CDA), staatssecretaris Van Ark en mgr. De Korte).
Mgr. De Korte: “Duizenden kerkmensen maken door diaconie iedere dag het geloof van hun doopsel waar en stellen op talloze plaatsen concrete daden van compassie en naastenliefde.”
In 2018 deden meer mensen een verzoek om hulp. In de top-10 van meest genoemde groepen die door kerken geholpen worden, vond sinds 2012 een verschuiving plaats. Stonden eerst ‘mensen zonder betaald werk’ bovenaan, nu zijn dat asielzoekers en vluchtelingen. ‘Mensen met een chronische ziekte’ en ‘gezinnen waarin één persoon betaald werkt’ worden veel vaker genoemd dan zeven jaar geleden.
Redenen voor hulpvraag
Schulden en een langdurig laag inkomen zijn de meest voorkomende redenen waarom mensen bij een kerk aankloppen. Andere redenen die kerken en diaconale organisaties noemen: vastlopen in loketten van instanties, last van ingewikkelde formulieren en terugvordering van teveel betaalde toeslagen. Bureaucratie als veroorzaker van de problematiek van armoede en schulden staat hoog in de ranglijst van genoemde problemen. De overheid is daarmee niet alleen armoedebestrijder maar ook veroorzaker van problemen.
Advies voor de overheid
Richting de overheid adviseren de kerken om fouten die mensen maken vanwege ingewikkelde regelingen of formulieren niet langer als ’fraude’ te bestempelen. Gelet op de specifieke problemen onder jongeren pleiten de onderzoekers voor het omhoog brengen van de jeugd-regelingen van 18 naar 21 jaar. Ook pleiten zij ervoor dat de overheid meer aansluiting zoekt bij hulpinitiatieven vanuit de kerken.
Het Onderzoek Armoede in Nederland is alweer de achtste editie van het driejaarlijkse onderzoek van kerken rondom armoedebestrijding. Aan het onderzoek, georganiseerd door het Knooppunt Kerken en Armoede, nemen de meeste Nederlandse kerkgenootschappen deel.
Kijk hier voor het complete armoedeonderzoek 2019.
bron: bisdom 's-Hertogenbosch
Hieronder treft u een overzicht aan van de activiteiten voor de basisschoolkinderen (en hun ouders) in de komende periode in de Willibrordgemeenschap Soest en de Carolus Borromeusgemeenschap in Soesterberg.
Tevens zijn enkele folders ontwikkeld onderscheiden naar Onderbouwers, Middenbouwers en Bovenbouwers als presentatie van wat de katholieke gemeenschappen in Soest en Soesterberg kunnen betekenen.
Voor alle kinderen
9 november 14.00-16.00 uur in De Sleutel
Lampionnen maken voor St. Maarten
(groot)ouder-kind activiteit opgave sarot@marthamaria.nl
10 november 10.00 uur
St. Maartenviering in de H. Familiekerk
30 november 14.00-16.00 uur in de H. Familiekerk
Adventskransen maken
(groot)ouder-kind activiteit opgave sarot@marthamaria.nl
24 december Kerstavond
17.30 uur viering in Petrus en Pauluskerk
20.30 uur viering in Caroluskerk
24 februari 14.00-17.30 uur Carnaval in de Sleutel
met ter afsluiting pannenkoeken
(groot)ouder-kind activiteit opgave sarot@marthamaria.nl
4 april 14.00-16.00 uur Palmstokken maken in de Sleutel
(groot)ouder-kind activiteit opgave sarot@marthamaria.nl
20 juni 14.00-16.00 uur Godly Play middag in de Sleutel
Godly Play is een vertelmethode waarin we kinderen helpen om zich te leren verwonderen.
Een verhaal wordt altijd gecombineerd met knutselactiviteiten.
Onder de 'extra informatie > historie' plaatsen we een mooi artikel over de geschiedenis van katholiek Soest. Een passende aanvulling op de historische informatie. Lees dit artikel
door René van Hal in het Soester Venster (KBO)
Rond 1350 werd in Soest de eerste katholieke kerk gebouwd op de plek waar nu de Oude Kerk staat. Deze kerk, vermoedelijk alleen een schip dus nog zonder toren, werd gewijd aan de apostelen Petrus en Paulus en stond op een wat hogere plek in de huidige Kerkebuurt om het gebouw te vrijwaren van wateroverlast. Het water van de Zuiderzee bereikte bij storm delen van Soest. De supervisie over deze kerk en vele andere kerken in de regio berustte bij de Benedictijner Abdij (Utrecht/ Leusden).
In zowel 1356 als 1481 is Soest en ook de kerk in de strijd tussen de bisschoppen van Utrecht en de Graven van Holland platgebrand.
In 1482 is gestart met de bouw van een nieuwe katholieke kerk in Soest. Dit keer met een toren. Ook deze kerk was gewijd aan de beide apostelen.
Wat nu niet meer te zien is, bevatte die kerk zoals gebruikelijk in de katholieke kerken verschillende beelden, waaronder die van de apostelen Petrus en Paulus. De inwoners van Soest hebben in de aanloop naar de Reformatie deze beelden al uit de kerk verwijderd en opgeborgen op een veilige plek onder de toren. Bij de restauratie van de Oude Kerk in 1905 werden deze beelden teruggevonden en overgebracht naar het Rijksmuseum in Amsterdam. De onderhoudsstaat van deze beelden is echter zo teer dat ze niet meer tentoongesteld kunnen worden. Wel zijn de beelden recent nog gefotografeerd en is er een unieke fotocollectie van samengesteld die op gezette tijden wordt gepresenteerd (zoals tijdens de Open Monumentendagen in 2018 en 2019). Op Kerstavond 1580 is op last van de Staten van Utrecht deze kerk onttrokken aan de katholieke erediensten.
Van 1580 tot 1853
In de eeuwen na de Reformatie zijn de inwoners van Soest "katholiek" gebleven en hebben hun vieringen op diverse plekken in het dorp gehouden. Daarbij werd gebruik gemaakt van rondreizende priesters
die de vieringen celebreerden. Dat gebeurde vaak in een schuur bij een boerderij. De meeste parochianen waren in die tijd nl. agrariërs.
Het was zeker in die eeuwen een "arme" gemeenschap, die weinig te verteren had. Daarom ook dat de teerdagen van het Gilde zo uitbundig werden gevierd omdat dit het enige moment was dat er "vlees" werd gegeten. Rond 1692, toen in Soest weer een pastoor (Johannes van Hagen) actief was is een eerste eenvoudig godshuis ingericht in een bestaande opstal. In 1756 werd dit uitgebouwd tot een kerkje en in 1836 zelfs van een torentje voorzien. Ook toen waren Petrus en Paulus de patronen van de Soester katholieke gemeenschap.
1853 Bouw nieuwe Petrus en Pauluskerk
In 1851 werd Mgr. Willem Steenhoffbenoemd tot pastoor in Soest.
Dat gebeurde in een periode dat er weer katholieke kerken in NoordNederland gebouwd mochten worden. De overheid bemoeide zich echter wel zeer indringend met de bouw van deze kerken omdat zij voor elk ontwerp eerst toestemming gaven alvorens dit gebouwd mocht worden. In veel gevallen was ook het bouwontwerp er een dat mede door hen werd vormgegeven. In die tijd zijn veel zgn. Waterstaatskerken gebouwd, waarbij de overheid ook medefinancier was. Voor Soest gold dat niet, want pastoor Steenhoff wist in zijn eerste jaar in onze gemeente na het presenteren van zijn plannen in 2 weekenden 30.000 gulden te vergaren, voldoende om de kerk te bouwen. Dat gaf hem ook de gelegenheid er een Italiaans accent aan te geven. Hij had nl. zijn priesteropleiding in Rome gevolgd en was aldaar priester gewijd. Ook deze kerk werd gewijd aan de apostelen Petrus en Paulus. Aan de voorgevel aan de zijde van het Kerkplein prijken ook nu nog hun beeltenissen. De nieuwe kerk werd in 1853 in gebruik genomen. Bij deze beelden is in het latijn de volgende tekst aangebracht: "Ter verheerlijking van de prins der apostelen (Sint Petrus) als ook de leraar der heidenen (Sint Paulus) aan Christus Verlosser, De katholieke bevolking van Soest. "
Pastoor Willem Steenhoff
Alhoewel Willem Steenhoff eigenlijk een wetenschapper was, die ook jarenlang als hoogleraar aan het seminarie in Warmond verbonden is geweest, lag zijn hart toch bij de zielzorg. Vandaar ook zijn overstap naar en benoeming in Soest. Hij wist de parochie vanaf 1851 met zo'n 2900 zielen tot bloei te brengen. Hij liet niet alleen een kerk bouwen, maar was ook de man achter de komst van de Zusters van Onze Lieve Vrouw van Amersfoort naar Soest voor onderwijs en ouderenzorg en tevens de bouw van het Sint Jozefgesticht (1868), de bouw van de Bonifaciusschool (1871) als eerste fase van het latere Sint
Jozef gebouw, maar ook de inrichting en uitbouw van het Kerkhof aan de Dalweg met het nog steeds bestaande poortgebouw (1876).
Hij overleed op 64jarige leeftijd op Tweede Kerstdag 1880 en heeft veel voor de Soester (katholieke) gemeenschap betekend. Naar hem is ook in 1911 de huidige Steenhoffstraat genoemd.
1969 Nieuwbouw Petrus en Pauluskerk
Na veel discussie en voorbereiding is in 1968 de uit 1853 stammende kerk afgebroken. Alleen de toren ( eigenlijk verhoogde voorgevel) is blijven staan. Op de fundamenten is een nieuwe kerk gebouwd welke in 2002 is uitgebreid met een Stiltecentrum en in 2011 met Ontmoetingscentrum De Sleutel. Bij de ingang van beide hiervoor genoemde uitbreidingen staat de beeldengroep Petrus en Paulus. Deze beeldengroep is gemaakt door Zuster Marie-José van der Lee, een van de Zusters Augustinessen van Sint Monica die haar atelier had in het klooster van De Stad Gods langs de weg van Baarn naar Hilversum.
De beeldengroep was ontworpen en gemaakt voor een van de kerken in Haarlem. Daarbij zijn de beelden gegoten door de firma Joosten die jarenlang in Soest aan de Smitsweg een bronsgieterij had. Nadat de beelden in Haarlem plaats moesten maken zijn deze begin van deze eeuw in Soest terecht gekomen en hebben een opvallende plaats bij de Petrus en Pauluskerk gekregen.
