Hierbij ontvangt u een groet van de aartsbisschop aan de gelovigen in het Aartsbisdom Utrecht bij het begin van het Paastriduum 2022.
Roepingenzondag: Vreugde verbindt
Op 8 mei is het roepingenzondag met als thema: Vreugde verbindt.
Lees hier voor meer informatie
Verslag van de gesprekken Synodaal Proces
Timmer je mee aan de weg? Het Synodaal Proces
Inleiding
In de maanden februari en maart hebben veel parochianen meegedacht en meegesproken over het Synodaal Proces, dat zich richt op de toekomst van onze kerk in het derde millennium. Sommigen kwamen naar gespreksmiddagen of – avonden, anderen reageerden op de vragen die dagelijks binnenkwamen via de Digitale Vastenkalender en weer anderen werden geïnterviewd. Hoewel we heel graag nog veel meer mensen hadden willen bereiken moesten we in twee maanden tijd dit proces inpassen in bestaande activiteiten, die ook gewoon doorgingen. Uit alles wat er tot nu toegezegd werd is een verslag samengesteld dat naar het bisdom is gegaan. Het bisdom zal dit verslag, met alle andere verslagen uit andere parochies gebruiken om een eigen verslag te maken dat mee gaat naar de bisschoppensynode in Rome.
Maar voor ons is dit Synodaal Proces niet afgelopen. We kunnen gewoon door met onze gesprekken over de toekomst van de kerk, want de toekomst dat zijn wij. Er volgen dus nog meer gesprekken.
12 mei 14.00 uur een vervolg gesprek in De Sleutel in Soest.
18 mei om 20.00 uur in de pastorie van de Onze Lieve Vrouw in Bilthoven.
Voel je vrij om aan te sluiten en mee te timmeren aan onze weg naar de toekomst.
Wies Sarot, pastoraal werkster
Verslag van de gesprekken in het kader van het Synodaal Proces in de parochie van de H.H. Martha&Maria zoals het naar het bisdom is gezonden.
Vooraf
De afgelopen twee maanden hebben we goede gesprekken gevoerd en mooie verhalen gehoord in verband met het Synodaal proces. Er was soms wat weerstand te overwinnen, maar de methode van story-telling, die we in de gesprekken gebruikten haalden mooie en inspirerende verhalen naar boven over samen op weg zijn in geloof. Opvallend was in deze verhalen dat langdurige bijeenkomsten zoals kampen of pelgrimages of bijzondere bijeenkomsten zoals vieringen in de open lucht met veel verschillende mensen bron van geloof waren geweest. Helaas was de tijd veel te kort om alle drie de thema’s grondig aan bod te laten komen. Toch hebben we veel leerzaams gehoord waarmee we in de toekomst verder kunnen. De gesprekken zijn met dit verslag nog lang niet achter de rug. Er is nog heel veel om over verder te praten en hopelijk in de toekomst om ook mee aan de slag te gaan.
Over het thema Vieren
Er zijn vele manieren om te vieren. Sacrale dans, samen wandelen, hulde brengen aan Christus als de morgenster, kruisweg lopen, in gebedsvieringen, catechese, gespreksgroepen. Niet alleen eucharistie, maar ook eucharistie. Het regelmatig naar de kerk gaan vormt je langzaam en helpt je als je beslissingen moet nemen. Sommige vieringen hebben iets extra’s in dit opzicht, zoals Aswoensdag en vredeszondag. Liederen, muziek zijn een niet te onderschatten onderdeel van de liturgie, zo bleek tijdens corona. De voorgangers zouden meer moeten aansluiten bij het dagelijks leven, ze blijven vaak teveel in hun eigen kerkelijke of theologische bubbel. Het zou laagdrempeliger en persoonlijker kunnen. Het rond reizen van voorgangers maakt het moeilijker om aan te sluiten bij wat er in een gemeenschap leeft. Voorgangers zouden beter moeten luisteren. Vieren wordt bijzonder als er verbondenheid is met elkaar vanuit verschillende achtergronden. Als je open staat voor het andere…. Kleine vieringen zijn inspirerend en verbindend. Je wordt niet alleen verticaal gevoed, maar ook veel meer horizontaal, in de breedte, door je medemensen. Samen vieringen voorbereiden is erg vruchtbaar en leerzaam en versterkt de betrokkenheid. Je versterkt elkaars geloof maar leert ook wat er speelt en hoe men daar betekenis aan geeft. Kerksluiting bemoeilijkt het vieren. Je moet je welkom en thuis voelen om ergens te kunnen vieren. Oecumenisch vieren brengt je niet alleen dichter bij je medechristenen maar helpt ook om je eigen RK traditie meer te gaan waarderen. Vieren en doen moet bij elkaar gehouden worden. Het één inspireert het ander. Tijdens de viering zou dat meer benoemd kunnen worden. En het doel van de collecte, bijvoorbeeld voedselbank zou dit ook meer zichtbaar kunnen maken. Niet elke lector of acoliet zou meer ruimte willen voor de uitoefening van dit ambt.
Medeverantwoordelijkheid in de zending
‘Zending’ veroorzaakt gemengde gevoelens. Gevoelens van tekort schieten:’ de pijn zit erin dat onze kinderen van de kerk niet veel (meer) willen weten.’ Maar ook het gevoel dat de kerk zich erbuiten zou moeten houden: ‘Ja, het ( helpen van mensen die buiten de boot vallen) valt onder diaconie en missionair bezig zijn, maar moet de kerk dit allemaal “opeisen” ?’ Ik kom graag uit voor mijn geloof en de kerk waar ik bij hoor maar heb er moeite mee om kost wat kost “zieltjes” te winnen, zeker als ,mensen er niet op zitten te wachten. Je doet het omdat je er wil zijn voor die ander; gelovig of niet; kerkelijk of niet. Wat ik moeilijk vind is dat missionair voor mij soms heel dicht bij evangeliseren lijkt te liggen en dat is iets waar ik me niet in thuis voel.’
Om religie een plek te geven binnen de huidige maatschappij moeten we teruggaan naar de kern en we moeten gaan kijken hoe we religie op een moderne manier kunnen toepassen in de samenleving. We moeten de Blijde Boodschap blijven horen en volgen en doorgeven, ook de eenheid bewaren en inspiratie overbrengen op anderen en de ‘verloren schapen’ er bij halen en niet vergeten. Onze blik is te binnenkerkelijk geworden. In gesprek blijven met anderen en achterhalen waarom zij de keuzes maken die ze maken. Luisteren dus. Wat hulp zou ook welkom zijn. ‘Ik mis erg de zichtbaarheid van de RK kerk in de pers en op TV, zeker bij maatschappelijke vraagstukken als medisch- ethische kwesties, vluchtelingenproblematiek, milieu. Ik denk dat heel veel mensen nu stuurloos zoeken naar zingeving en houvast’ . Bisschoppen als hoeders van de traditie is niet voldoende. Samen kerk zijn is samen vieren, leren, dienen en gemeenschap zijn. Het lijkt nu dat het vieren en dan met name de eucharistie alles zaligmakend is. Daardoor blijven catechese, vorming en toerusting, gemeenschapsopbouw en diaconie voor een deel liggen en verarmt het. Natuurlijk kunnen gelovige kerkgangers hier veel in betekenen. Maar ondersteuning, dieper ingaan met kennis op onderwerpen, pastorale nabijheid etc. kunnen we op deze vlakken niet missen.
Dialoog
Dialoog wordt hogelijk gewaardeerd en gebeurt al op allerlei niveaus. Tegelijk ziet men wel dat we er niet altijd meer tijd voor nemen in een snelle, vluchtige wereld. Dat maakt sommigen, zelfs binnen de eigen gemeenschap ook eenzaam. Binnen de gemeenschappen is er dialoog in werkgroepen en gespreksgroepen. Er is dialoog met familie en vrienden, die veelal buitenkerkelijk zijn. Indien er gemeenschappelijke waarden en normen zijn wordt deze buitenkerkelijkheid niet als een belemmering ervaren, behalve soms door ouders die het hun kinderen gunnen om wel te geloven. De dialoog met andere christelijke kerken, al dan niet via de Raad van Kerken, en de activiteiten die daaruit voortvloeien op diaconaal en catechetisch terrein zijn een verrijking en veroorzaken meer elan en meer impact. Dialoog met de maatschappij verdiept het geloof en geeft er richting aan. Openheid van twee kanten is daarvoor wel noodzakelijk, evenals twee richting verkeer. Dialoog wordt niet alleen gezien als samen spreken, maar ook als samen optrekken, rond vluchtelingen, de voedselbank, in de politiek en de gewone dagelijkse dingen die je in je omgeving kunt doen. We zouden als kerk vaker kunnen aansluiten bij dingen die maatschappelijk gebeuren, zoals NL doet. En ons makkelijker mengen in het maatschappelijk debat. We kunnen voor de dialoog veel leren van o.a. scholen die net als wij zoekend zijn om de dialoog en inclusiviteit te stimuleren en al iets verder zijn dan de kerken.
Het lijkt of we binnen het instituut van de RK kerk in Nederland een gesprek in de vorm van een gelijkwaardige dialoog voeren een beetje verleerd zijn. Er is een machtsverschil, waarbij gelovigen opzij geschoven kunnen worden als ze dingen zeggen of doen die niet welgevallig zijn. Dialoog met het bisdom is een balanceer-act. Soms sluiten ook bestuurders en pastoraal team zich af voor gesprek en zijn niet transparant. Juist omdat dialoog wordt gewaardeerd wordt dit als schrijnend en tegenstrijdig aan het geloof ervaren.
Als God renoveert!
Een aantal leden van onze parochie hebben afgelopen 24 en 25 Maart in Breda de conferentie van de Missionaire Parochie bezocht. De hoofdspreker was natuurlijk Father James Mallon, bekend van het boek ‘Als God Renoveert’. Het was een feest van inspiratie voor een duizendtal Nederlandse en Vlaamse Christenen! Juist in deze tijd zijn wij allen in de kerk op de eerste plaats geroepen om te evangeliseren – en daar kregen we handvaten voor: visie, praktische aanpak, tips en kennismaking met helpende organisaties.
De conferentie eindigde op vrijdag, de dag van Maria-Boodschap, met de toewijding van Oekraïne en Rusland aan het Onbevlekt Hart van Maria. Het was een zeer inspirerend moment om geleid door de bisschoppen, met de hele conferentie, gehoor te geven aan deze oproep van Paus Franciscus.
En nu allen terug naar onze parochie, om te kijken hoe we deze geest van evangelisatie in praktijk kunnen brengen!
Conferentiefoto's: Ramon Mangold
VLUCHTELINGEN MOGEN EEN BEROEP OP ONS DOEN
Klik hier voor de brief van de bisschoppen
Vanuit het Aartsbisdom: Vier Pasen weer in de kerk!
R.-K. Kerk bij begin Veertigdagentijd: Vier Pasen weer in de kerk
Op Aswoensdag 2 maart gaat de website www.vierpasen.nl online. Met deze website roepen de Nederlandse bisschoppen samen met de parochies op om Pasen 2022 weer in de kerk te vieren. De coronamaatregelen zijn zo ver versoepeld dat de parochies met Pasen hun parochianen weer vrijuit kunnen verwelkomen in de kerk. De website vierpasen.nl helpt daarbij en geeft tips en inspiratie – ook voor de Veertigdagentijd, de periode in voorbereiding op Pasen.
Een belangrijke link op www.vierpasen.nl gaat naar de webpagina ‘zoek parochie’. Door op die pagina enkele gegevens in te vullen, vindt men het adres en de websitelink van de eigen parochie. Op de parochiesite is vervolgens onder meer in het vieringenrooster te zien waar en wanneer er wordt gevierd. Met name voor kerkgangers die niet regelmatig naar de kerk komen, kan dit heel behulpzaam zijn.
Veertigdagentijd
Met de oproep Vier Pasen onderstreept de Rooms-Katholieke Kerk het belang om samen dit hoogfeest van de Verrijzenis van Christus te vieren en ook de periode van voorbereiding bewust te beleven. De Veertigdagentijd, die begint op Aswoensdag, is van oudsher een tijd van bidden, vasten en boete doen. Voorbereiden op Pasen kan bijvoorbeeld door mee te doen met het project van de Vastenactie: ‘Wandel voor een Ander’ maar ook door de boodschap van paus Franciscus voor deze periode te overdenken en te bespreken met anderen.
Voor kinderen is er op www.vierpasen.nl een kleurplaat te downloaden en verder helpt de site om de uitzending van de Eucharistie via en op internet te vinden, evenals het Paasevangelie op RKbijbel.nl. Gedurende de Veertigdagentijd wordt de site nog verder aangevuld met nieuwe links en downloads. Houd daarom ook de komende tijd www.vierpasen.nl in de gaten en doe mee: Vier Pasen!
Palmpaasstokken en Palmzondag
Palmpaasstokken knutselen
Zaterdag 9 april 11.00 uur Parochiehuis Soesterberg
Zaterdag 9 april 14.00 uur De Sleutel in Soest
Eén haantje, twee mandarijnen, twaalf pinda’s, dertig rozijnen en hoeveel eitjes eigenlijk? Het maken van een mooie, betekentisvolle Palmpasenstok is nog een heel klusje. Heb je zin om het samen met ons te doen, om een goed verhaal te horen, een lied te leren en de stok te maken volgens de regelen van de kunst? Je bent welkom.
Palmpaasstokken maken is een ouder-kind activiteit, want de meeste kinderen hebben wat praktische hulp nodig.
De onkosten zijn 5 euro. Geef je op: sarot@marthamaria.nl
Je mag natuurlijk de stok van vorig jaar meenemen, maar als je die hebt weggegeven zorgen wij voor een nieuwe. Ook zorgen we voor eitjes, haantjes, mandarijnen, rozijnen en crêpepapier. En een takje natuurlijk. Heb je thuis nog iets moois liggen om je stok nog mooier te maken, breng dat gerust mee.
Zondag 10 april vieren we Palmpasen in de kerk.
9.00 uur eucharistieviering met pastor Meneses in de Petrus en Pauluskerk, Soest
10.30 communieviering met John van Kempen in de Caroluskerk in Soesterberg
Geeft u ook voor OekraÏne?
De Nederlandse bisdommen vroegen de parochies om zondag 6 maart te collecteren voor hulp aan Oekraïne. De bisschoppen brachten hiervoor in deze Vastentijd allereerst de Bisschoppelijke Vastenactie onder de aandacht. U kunt zich hierbij nog aansluiten door een gift over te maken aan de Vastenactie of aan Stichting Kerk in Nood. Hieronder vind u de oproep van de bisschoppen en de gegevens.
Mgr. Van den Hout, bisschop-referent voor missie en ontwikkelingssamenwerking: “Laten we ons gebed voor Oekraïne aanvullen met een gift.” Via het Europese katholieke caritasnetwerk helpt de Bisschoppelijke Vastenactie met de opvang van de enorme stroom vluchtelingen. In Oekraïne én in de landen eromheen. Er is op diverse plaatsen opvang ingericht waar de vluchtelingen terecht kunnen. De caritasorganisaties zorgen voor basisvoorzieningen als schoon water, voedsel, kleding en onderdak. Bijdragen kunnen worden overgemaakt via de website van de Vastenactie: www.vastenactie.nl of op bankrekeningnummer NL21 INGB 000 000 58 50 t.n.v. Vastenactie, Den Haag, o.v.v. collecte Oekraïne. Ook Stichting Kerk in Nood is in Oekraïne actief: https://steun.kerkinnood.nl/help-slachtoffers-oorlog-oekraine. De priesters en religieuzen daar, vaak al jarenlang projectpartners van Kerk in Nood, staan de mensen in het land in hun grote nood bij, maar kunnen dat alleen met financiële hulp.
kidskerk zondag 13 maart half twaalf Nicolaaskerk Eemnes
Afspraken
In ieder gezin zijn er afspraken over wat je wel en wat je niet doet. Je slaat elkaar niet, je staat niet met je schoenen op de bank, je blijft aan tafel zitten tijdens het eten en je bent lief voor elkaar.
God heeft met de mensen ook afspraken gemaakt. De belangrijkste van die afspraken noemen we de tien woorden. Hoewel de meeste mensen die tien woorden niet uit hun hoofd kennen, weten ze wel wat er in staat. De tien woorden zijn namelijk nogal elementair.
Zondag 13 maart gaat het in Kidskerk over onze afspraken met God.
Komen jullie ook? We beginnen om half twaalf.
Kidskerk is een korte viering van een half uurtje voor peuters en kleuters. We vertellen een verhaal, doen een knutsel, vieren verjaardagen, steken kaarsjes aan en blazen ze weer uit en houden een collecte in natura, die we na afloop tijdens het limonadedrinken weer met elkaar delen. Kom gerust een keertje kijken.
Nederlandse bisschoppen sluiten zich aan bij de oproep van paus Franciscus
Nederlandse bisschoppen reageren geschokt op de oorlog in Oekraïne
De Nederlandse bisschoppen sluiten zich aan bij de oproep van paus Franciscus om een dag te vasten en bidden voor vrede in Oekraïne. Op woensdag 23 februari deed de paus een indringende oproep om geweld te bestrijden met de “wapens” van God: gebed en vasten. De paus noemde geweld van een “duivelse zinloosheid” en riep alle gelovigen op om zich toe te leggen op gebed en vasten op Aswoensdag 2 maart. “God is een God van vrede en niet van oorlog,” aldus de paus en hij noemde oorlog “dwaasheid”.
Nog geen 24 uur later vielen troepen van de Russische Federatie Oekraïne binnen. Wereldwijd leidde dit tot reacties. Ook van de bisschoppen van de Europese Unie (COMECE). De Europese bisschoppen delen de gevoelens van angst en bezorgdheid van paus Franciscus: “Wij doen een beroep op de Russische autoriteiten om zich te onthouden van verdere vijandige acties die nog meer lijden zouden veroorzaken en de principes van het internationaal recht negeren. Oorlog is een ernstige belediging van de menselijke waardigheid en hoort niet thuis op ons continent.”
De bisschoppen drukken hun verbondenheid en solidariteit uit met Oekraïne en vragen de internationale gemeenschap, inclusief de Europese Unie, dringend “om niet te stoppen met het zoeken naar een vreedzame oplossing voor deze crisis door middel van diplomatieke dialoog.” Vluchtelingen uit Oekraïne die internationale bescherming zoeken, moeten worden verwelkomd. “Het is onze roeping, onze verantwoordelijkheid en onze plicht om hen als broeders en zusters te verwelkomen en te beschermen,” aldus de Europese bisschoppen.
De bisschoppen onderstrepen de oproep tot gebed van de paus: “Samen met paus Franciscus bidden we tot Onze Lieve Vrouw, de Koningin van de Vrede, dat de Heer degenen die politieke verantwoordelijkheid dragen moge verlichten om hun geweten serieus te onderzoeken voor God, die de God is van vrede en niet van oorlog; die de Vader is van allen, niet slechts van sommigen, die wil dat wij broeders zijn en geen vijanden.”
De Nederlandse bisschoppen reageren geschokt op de gebeurtenissen in Oekraïne. Zij hopen dat vele gelovigen wereldwijd zich aansluiten bij het gebed van paus Franciscus en het vasten op Aswoensdag. Het is belangrijk om te blijven bidden opdat deze bedreiging eensgezind tegemoet getreden kan worden om tot vrede te komen.
Voor de vieringen in het komende weekend en zo lang als nodig, reiken de bisschoppen onderstaande voorbede aan.
Voorbede
Voor vrede en gerechtigheid in de Oekraïne:
dat partijen de weg van dialoog en onderhandelingen kiezen in plaats van oorlog en geweld,
dat mensenrechten steeds gerespecteerd worden, burgers beschermd worden en slachtoffers worden opgevangen,
dat met de stuwkracht van de Heilige Geest onvermoeibaar gewerkt wordt aan verzoening en samenwerking in Europa.