Featured Image

Paasboodschap van de pastoor in de ‘coronatijd’

Anno Domini 2020

Dierbare zusters en broeders in Christus, beste jongeren en kinderen, Hoe oud bent u, of jij: 18?, of misschien al 88? Maar eigenlijk maakt de leeftijd niet zo veel uit: zo’n merkwaardige periode als nu heeft niemand van ons meegemaakt, vermoed ik. Misschien slechts bij benadering. Hebt u een periode meegemaakt die u aan de ‘coronatijd’ doet denken? Als ikzelf in de tijd terug ga, dan kom ik uit bij de staatsgreep in Polen (mijn geboorteland) in het jaar 1981. Generaal Jaruzelski wilde toen door draconische maatregelen de vrijheidsbeweging  Solidariteit’(Solidarnosc) van Lech Walesa de kop indrukken. Vooral de bewegingsvrijheid was strikt ingeperkt. Thuis blijven was verplicht. Als je toch naar buiten kwam zag je patrouillerende politie of soldaten met pantserwagens of tanks. Hierin mankeert mogelijk het meest de associatie met de huidige periode. Het gevaar was toen zichtbaar, zelfs prominent opgesteld om af te schrikken. Onze tegenstander in 2020 is daarentegen onzichtbaar: ondanks een geweldige vooruitgang in de medische wetenschap zijn we niet in staat om hem op tijd te signaleren. Het minuscule virusje kan overal zijn… en toeslaan.

Dat laatste is natuurlijk niet helemaal waar. Juist daarom kon de overheid beschermende maatregelen nemen: vooral afstand houden en vaak handen wassen. In enkele uitzonderlijke situaties is het niet mogelijk om afstand te houden, denk maar aan de artsen en het verplegend personeel in het ziekenhuis – ja ook op de ‘corona’-afdeling. Priesters moeten ook weleens naar deze afdeling, voor de ziekenzalving. Ons gevoel is – heb ik ook van enkele collega’s mogen horen - dat we goed beschermd worden. Niet alleen een mondkapje en handschoenen worden gebruikt, maar ook een grote gezichtsbril en een eenmalig te gebruiken beschermend vest wordt ons aangemeten. Ondanks al die goede voorzorgsmaatregelen kreeg ik het toch even benauwd bij binnenkomst: ‘zal dit misschien mijn laatste pastorale activiteit worden…’ schoot er door mijn hoofd. Vervolgens was ik dankbaar dat ik daar, op dat moment, mocht zijn. De zieke bad goed mee. Het Onze Vader klonk nog heel duidelijk, ondanks de benauwdheid en een – geluiddempende – beademingskap. Daarom meende ik de zieke na afloop te kunnen bemoedigen met de woorden: ‘u kon nog zo krachtig bidden, ik denk dat u spoedig beter wordt’. ‘Nee, ik weet al dat ik doodga’ was het antwoord, met een blijk van dankbaarheid en overgave. Al de volgende dag werd dit bewaarheid. Op de gang heb ik de arts en de verpleegsters geprezen voor hun veeleisende werk en verzekerde hen van ons dagelijks gebed voor hen. Allemaal hebben ze een duim opgestoken met een dankbare glimlach van instemming. In de lift besefte ik, dat ik dat in andere tijden nooit zou durven zeggen, uit vrees uitgelachen te worden. In een schietgebed heb ik dan nog eens het leven van de zieken en ook mijn leven in Gods hand gelegd.

Enigszins opgelucht, maar ook dankbaar dat ik daar als priester zijnde mocht zijn, heb ik het ziekenhuis verlaten. Op weg naar huis peinsde ik nog steeds over het leven, ziekte en de dood. Als vanzelf kwamen de gedachten van de uitvaartmis van collega priester Hans van de Schepop opduiken, van enkele dagen eerder in de kerk van Soest. Een bijzondere viering was dat. Met weinig mensen vanwege de corona, maar de boodschap was er niet minder om geworden. Door de zelf gekozen teksten voor zijn uitvaartmis getuigde pastor van de Schepop groots van zijn overtuiging van een nieuw leven bij God, na de dood. Met name de schriftlezingen, 1 Kor. 15, 12-26 en Joh. 11.20-27, spraken zo nadrukkelijk over Jezus’ verrijzenis, dat ik opeens – kijkend naar de brandende paaskaars bij het altaar - meende alvast aan de Paaswake deel te nemen.

Het is mijn gestorven priestercollega mijns inziens goed gelukt om de deelnemers van zijn uitvaart wat vervroegd alvast richting Pasen te bewegen. Maar misschien toch niet te vervroegd! Van de Paasgedachte dienen we toch elke dag te leven, als Jezus leerlingen. Daar vinden we immers de kern van ons geloof: Jezus heeft de duisternis van de wereld (en ook van ons) overwonnen; Hij is het Licht. Dit licht moet echter steeds weer aangewakkerd en doorgegeven worden en dat is de taak (roeping) van Zijn leerlingen. Hoe kun je echter dit licht doorgeven in de coronatijd, een tijd van het afstand van elkaar houden? Heel simpel! Bellen, mailen, zwaaien, glimlachen enzovoort, veel kan nog wel! Wees creatief! Door fysieke afstand te bewaren hoeft men geenszins afstandelijk te doen. Wij mogen steeds weer beseffen: alles geven we allereerst met ons hart en niet met de hand. Moge het licht van Christus daarom vooral in ons hart blijven branden. Dat wens ik ieder van ons van harte toe.

Namens het parochiebestuur en het pastoraal team een Zalig Pasen.

 

Pastoor Joachim R. Skiba

Featured Image

Jouw bemoedigende bouwsteentje

Ben jij een goede schrijver? Zoek je graag internet af naar grappige afbeeldingen? Is er een bemoedigend gebed waar je steun aan beleeft? Is er een website die jou helpt deze moeilijke dagen rond corona? Deel het met je mede parochianen! Van Pasen tot Pinksteren willen we elkaar bestoken met mailberichtjes vol hoop en inspiratie. Wij, dat zijn we allemaal samen, allemaal ledematen van dat ene Lichaam van Christus. Lever ook jouw bijdrage, of geef je op om al die mooie mailtjes te lezen. Want behalve schrijvers hebben we natuurlijk ook lezers nodig.

D

Featured Image

Geestelijke Communie, door Diaken Jan Nieuwenhuis

Het ontvangen van de Communie is nu praktisch onmogelijk voor de meesten onder ons. God lijkt op afstand te blijven. Toch is dat niet het geval. Het is allereerst Jezus zelf die vanuit de Eucharistie verlangt bij ons te komen. Het naderen tot de Communie is ons antwoord daarop. Maar dat verlangen van Jezus blijft en ons antwoord ook: in de geest. Wanneer wij dat verlangen uiten in een gebed, dan mogen wij ook geloven dat Jezus graag bij ons komt. Dat noemen we de Geestelijke Communie, die in deze tijd van schijnbare afwezigheid van God een teken kan zijn van zijn aanwezigheid.

Een mogelijk gebed:
Mijn Jezus, nu ik de communie niet daadwerkelijk  kan ontvangen, vraag ik van U de genade van de geestelijke communie. Omhels mij en zuiver mijn verlangen naar de hemelse Vader. Draag mij in uw Geest, en laat mij nooit van U gescheiden worden. Amen.

Een mooie uitleg vindt u ook bij:
https://www.kn.nl/verdieping/geestelijke-communie-christus-ontmoeten-in-ongewone-tijden/

Featured Image

Andra tutto bene

De Italianen steken elkaar een hart onder de riem met leuke filmpjes en zingen op het balkon.

Het Coronavirus waart rond en we komen allemaal tot stilstand. Het ontwricht de samenleving.
Maar er is nog iets anders merkbaar, iets bijzonders. We gaan wat meer naar elkaar omzien. Het
begon al met die leuke spontane balkonbijeenkomsten in Italië. De boodschap van de Italianen is
Andrá tutto bene, het zal allemaal goed komen. Kijk maar eens op de website naar een filmpje uit
Rome. Ook in klappen en zingen mensen in het openbaar, iets minder spontaan, maar niet minder
welgemeend. Columnist Ephimenco verwoordde het zo in Trouw: “Nooit eerder in ons bestaand zijn
we door een beproeving zo gelijk geweest. Het virus maakt geen onderscheid tussen de rijke stinkerd
en de arme sloeber, zwart en blank, man of vrouw, homo of hetero. gelovige of atheïst, de Zwarte
Piet-hater of zijn aanbidder”.
Tot zover het goede nieuws over Corona. Het is veertigdagentijd en het voelt helemaal niet als Pasen.
Vandaar op de voorplaat een foto van het kruis in sober paars, en niet in stralend wit. Voor ons
katholieken is het een vertrouwde ritueel van Vasten en Onthouding: geen snoep of een wijntje.
Jezelf onthouden van aardse zaken en tijd nemen voor bezinning en aandacht voor jezelf en de
ander. De Vastentijd krijgt in deze crisis een veel bredere lading. Het woord sociale onthouding wordt
vast het woord van het jaar. Voor veel mensen, zekere voor Brabanders als ik, is dat een beproeving.
Geen gezelligheid of, bijvoorbeeld, een mooie viering rond 75 jaar bevrijding. Alles afgelast.
Maar ik draai het nog weer eens om. Ik ervaar dagen met een weldadige rust, geen auto’s door de
straat. Wel een fijne wandeling door het bos, alleen of met z’n tweeën, al dan niet met de hond.
Alleen wandelen levert iets heel anders op dan met een heel gezelschap. Er is veel meer ruimte voor
reflectie, een modern woord voor bezinning of contemplatie. En heeft u dat ook? Dat bevrijdend
gevoel als een vastgestelde afspraak ineens niet doorgaat? Het geeft je ook een ander kijk op onze
samenleving. Er wordt een onderscheid gemaakt over wat nou de voor ons allen onmisbare
beroepen zijn. De zorg en de openbare diensten, maar ook supermarktpersoneel, postbodes…. Daar
staan wij dan: kantoormensen en onze managers, die thuiswerken en eigenlijk stilvallen.
Peter Leermakers

Dit filmpje kreeg ik toegestuurd van een vriend uit Rome.

 

Featured Image

Corona en mogelijkheden in de kerken

Volgend de richtlijn van de bisschoppen hebben we besloten alle bijeenkomsten in onze geloofsgemeenschappen op te schorten. Dat betekent dat alle doordeweekse vieringen, repetities van koren, catechese bijeenkomsten et cetra worden opgeschort. Uitzondering zijn de vieringen door de week in het Eucharistisch Centrum in de Nicolaas Baarn. Niet in de kapel, maar in de kerk zodat de bezoekers ruimte hebben om gespreid te gaan zitten.

Juist in deze tijd snappen wij dat velen van u behoefte hebben tot gebed en/of opsteken van een kaarsje in de eigen geloofsgemeenschap. Dat kan! In diverse geloofsgemeenschappen is de kerk op gezette tijden open om stil te zijn en een kaars aan te steken. Kijk voor exacte tijden op de pagina's van de geloofsgemeenschappen!

Soest - Stiltecentrum (naast de Sleutel, linksachter de Petrus- en Pauluskerk, Steenhoffstraat 41 Soest), iedere dag van 8.30- 17.00

Maartensdijk: Iedere zaterdag van 16.00 - 17.30 uur in de kerk

Soesterberg: Iedere dinsdag en vrijdag van 9.00 - 12.00 uur in de kerk

Nicolaas Baarn: Maandag t/m vrijdag van 14.30 - 15.30 uur. Deze kerk is ook open voor de doordeweekse vieringen!

Eemnes: Dagelijks geopend van 10.00 - 17.00 uur devotiekapel, achter in de kerk

OLV Bilthoven: maandag t/m vrijdag tussen 10.00-12.00 uur. Graag even contact opnemen met het Kerkelijk Bureau (030-2282665) om te horen of de kerk niet in gebruik is voor werkzaamheden of een (kleine) uitvaart.  

U kunt ook vieringen terugluisteren die eerder in de kerken van Eemnes, Nicolaas Baarn, OLV Bilthoven en Maartensdijk zijn gehouden.

Elke ochtend om 10.00 uur bidden de leden van de gebedsgroep Mothers prayers (Biddende moeders) thuis de rozenkrans en nemen de intenties mee van iedereen die dat maar wil. Wil je meebidden, graag, je kan je opgeven, dan krijg je de intenties ook. Heb je een intentie, geef hem dan bij Wies Sarot op.

 

Featured Image

Maatregelen Nederlandse bisschoppen vanwege het coronavirus

201Brief van de Nederlandse bisschoppen:

In december startte in China een uitbraak van een coronavirus, dat mensen ziek kan maken. De meeste patiënten met dit virus hebben koorts en luchtwegklachten. Wereldwijd worden er maatregelen genomen om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan.
Op 27 februari is het virus voor het eerst in Nederland bij een persoon vastgesteld.
De belangrijkste maatregelen die volgens het RIVM genomen kunnen worden om verspreiding van het coronavirus te voorkomen, zijn:
- Regelmatig handen wassen
- In de binnenkant van de elleboog hoesten en niesen
- Papieren zakdoekjes gebruiken
Nu het virus ook in Nederland is vastgesteld laten de Nederlandse bisschoppen weten dat met ingang van de zondagsviering van 1 maart het volgende van kracht is in de Nederlandse Kerkprovincie, zolang het virus nog niet onder controle is:
- tijdens vieringen in parochies en instellingen is het ontvangen van de communie op de tong niet mogelijk;
- De communie kan alleen op de hand worden ontvangen en dient alleen door de celebrant uitgereikt te worden;
- De kelkcommunie is voorbehouden aan de celebrant;
- Kerkgangers geven elkaar bij de vredeswens niet de hand;
- Er wordt geen gebruik gemaakt van wijwater bij binnenkomst en verlaten van de kerk.
De bisschoppen vragen de gelovigen om te bidden voor alle mensen die wereldwijd slachtoffer zijn van het virus en voor allen die patiënten met hun zorg en deskundigheid begeleiden.
Bisschoppen in het buitenland, waar eerder sprake was van het coronavirus, hebben eveneens maatregelen afgekondigd, hetzij als bisschoppenconferentie hetzij als bisdom. Zie hiervoor rkliturgie.nl (https://rkliturgie.nl/nieuwsberichten/liturgische-maatregelen-tegen-verspreiding-coronavirus)

Digitale vastenkalender

Op 26 februari begint de Veertigdagentijd. We gaan op weg naar Pasen. Wil jij je daar ook op voorbereiden maar weet je niet hoe? Onze digitale vastenkalender kan je helpen! Het thema sluit aan bij het jaarthema van onze parochie; DIT IS MIJN LICHAAM.  Iedere dag van de week krijgt een eigen invulling rond dit thema: op zondag over de opstanding van ons lichaam, op maandag over de kerk als lichaam van Christus, op dinsdag over de weergave van Jezus in de kunst in de loop van de eeuwen, op woensdag over geloven met je lichaam, op donderdag over de eucharistie, op vrijdag over het lijden van Christus en op zaterdag is er ruimte voor de kinderen. Suggesties en bijdragen van harte welkom! Geef je op bij onze Wies! sarot@marthamaria.nl

Vieringen door de week

H. Nicolaas Baarn 

Lauden: iedere werkdag 8.15 - 8.30 uur

Eucharistie: dinsdag 19.00 - 19.45 uur

woensdag/donderdag: 8.45 - 9.30 uur

vrijdag: 19.00 - 20.00 uur

HH. Michael en Laurens de Bilt

Dinsdag 10:00 uur, Gebedsviering

H. Nicolaas Eemnes

Donderdag 10.00 uur, afwisselend Eucharistie en Gebedsviering

Petrus en Pauluskerk Soest

Woensdag 9.00 uur, Gebedsviering

Vrijdag 9.00 uur, afwisselend Eucharistie en Gebedsviering

Contact

Parochiesecretariaat HH. Martha en Maria:
Steenhoffstraat 41
3764 BJ Soest
KvK nr 74836048
Bereikbaar op maandag en woensdag tot en met vrijdag van 9.00 tot 12.00 uur.
E-mailadres: info@marthamaria.nl
Telefoonnummer: 035-6011320

U kunt ook het contactformulier gebruiken.