In de Amersfoortse Courant van 18 april 2020 treffen we een uitgebreid interview aan met de beheer, Bep Hom, van de RK Begraafplaats nabij de Petrus en Pauluskerk in Soest. Elke dag is Bep wel even op de begraafplaats te vinden. Het is de oudste katholieke begraafplaats in Soest aangelegd in 1828 en in 1876 voorzien van een inmiddels historisch poortgebouw, een Rijkmonument, welke in opdracht van pastoor Steenhoff is gebouwd.
Buiten maar ook binnen de Kerk zijn stemmen die het coronavirus zien als een straf van God. In dit woord ter bemoediging plaats ik daar grote vraagtekens bij. Laten wij niet te gemakkelijk denken dat wij Gods beleid over ons bestaan kunnen doorgronden. Christus vormt voor ons het hoogtepunt van Gods openbarend spreken en handelen. In Hem ontmoeten wij allereerst een God die wil genezen en vergeven. Het vormt ook een vergissing om de scheppende God als eerste oorzaak te verwarren met de tweede oorzaken binnen de schepping. De God van de Schrift geeft vrijheid aan mensen en relatieve autonomie aan de natuur. Hij handelt allereerst door de Zoon die solidair met ons is in alle nood en door de Geest die ons inspireert om creatief te leven en het goede te doen. Zo kunnen wij God ook in deze crisistijd nabij weten.
Al maanden is de samenleving in de ban van het coronavirus. Het virus gaat de hele wereld rond. De meeste patiënten worden gelukkig mild ziek. Maar een aantal mensen krijgt complicaties en reeds duizenden zijn gestorven. Om besmettingsgevaar te voorkomen is in veel landen het publieke leven min of meer tot stilstand gekomen. Fysieke afstand vormt het parool. Alles bijeen brengt het virus veel zorgen en verdriet met zich mee, zowel medisch als sociaal en economisch. Niet weinigen, ook christenen, vragen naar de rol van God in deze crisis.
Straf van God?
Er zijn gelovigen die de coronacrisis zien als een straf van God. Het model van ellende als straf heeft oude papieren. Ik denk aan de duiding van de ballingschap van het Joodse volk in het Oude Testament in de zesde eeuw voor Christus. God lijkt het verbond met zijn volk te hebben opgezegd. Alles is verloren gegaan: het beloofde land, de tempel en de koning. En de profeten van Israël duiden de rampspoed als straf voor de ontrouw van het volk. Maar in het Oude Testament vinden wij ook al een scherp protest tegen de gedachte dat onheil onlosmakelijk zijn oorzaak heeft in de zonde. Als Job alles heeft verloren – zijn kinderen, zijn bezit en zijn gezondheid – komen de zogenaamde troosters hem zeggen dat zijn lot te maken heeft met onrechtvaardigheid in zijn leven. Maar Job werpt deze koppeling van zijn ellende en zonde ver van zich af.
Genezende en vergevende God
Het onderwijs van Jezus kan worden gezien in de lijn van Job. Jezus wil in het verhaal over de blindgeborene (Johannes 9) niet antwoorden op de vraag wie er gezondigd heeft, de blinde of zijn ouders. Jezus zegt alleen dat het werk van God in de blinde man openbaar moet worden. De blinde wordt genezen. Zo komt in Jezus een genezende God in beeld. Daarnaast vormt het herstel van de relatie van de mens met God een wezenlijk onderdeel van het openbare leven van Jezus. God wil niet de dood van de zondaar maar dat hij zich bekeert en leeft. In Jezus openbaart God zich allereerst als een genezende en vergevende God.
Recente geschiedenis
Het model van een straffende God is ook door de recente geschiedenis scherp ter discussie gesteld. Waren de Cambodjanen bovengemiddeld zondig zodat de Rode Khmer kon toeslaan? Waren de mensen in Rwanda bovengemiddeld zondig zodat velen van hen door een bloedige burgeroorlog om het leven kwamen? Was het joodse volk bovengemiddeld zondig zodat de Shoah hen trof? Waren de Russen bovengemiddeld zondig dat de terreur van Stalin kon huishouden? Maar weinig mensen zullen deze vragen positief willen beantwoorden. Veeleer wordt duidelijk dat wij uitermate voorzichtig moeten zijn in ons spreken over een straffende God. Laten wij als theologen en pastores niet denken dat wij God achter de kaart kunnen kijken. Gods voorzienig beleid over ons bestaan is maar moeilijk te doorgronden.
Middellijk
Er zijn vandaag ook christenen die het virus door gebed bestrijden. In de media zijn christelijke predikanten te zien die met stemverheffing menen het virus te kunnen uitdrijven. Maar doen wij daarmee recht aan Gods majesteit? Het is goed te beseffen dat God werkelijk God is. In het verhaal van het brandende braambos (Exodus 3) openbaart God zich als Degene die handelt via de inzet van mensen. God roept namelijk Mozes om zijn volk uit de slavernij van Egypte weg te halen. Dat is het patroon van de hele geschiedenis van God met zijn volk. God roept mensen en waar mensen die roeping niet beantwoorden en hun vrijheid misbruiken loopt de heilsgeschiedenis spaak. Wanneer Mozes vraagt naar de naam van Degene die hem roept, antwoordt God: Ik ben zoals Ik ben. God belooft zijn bijstand maar altijd op een manier die verrassend, onvermoed en onverwachts zal zijn. Niet voor niets is in de Bijbel de wolk het beeld van de ongrijpbare, onzichtbare en verborgen aanwezige God. God werkt bijna altijd door mensen (middellijk) en niet rechtstreeks (onmiddellijk).
Om enkele voorbeelden te noemen. In Lourdes zijn miljoenen zieke pelgrims geweest. Ieder jaar begeleid ik een bedevaart van de Orde van Malta. Ik merk dat de meeste zieken letterlijk en figuurlijk opknappen door de liefde en dienstbaarheid van mensen die zij tijdens de bedevaart ontmoeten. Maar er zijn in de loop van de jaren maar enkele honderden onverklaarbare genezingen gemeld.
Een ander voorbeeld uit de Tweede Wereldoorlog. God heeft de poorten van Auschwitz niet zelf geopend. Neen, de terreurmachine in Auschwitz kwam tot stilstand door de bevrijding van het kamp door Russische soldaten. God werkt bijna altijd middellijk, in dit geval door soldaten van de wrede dictator(!) Stalin. God schrijft recht op kromme lijnen.
God drie-een
Hoe kunnen wij Gods betrokkenheid bij de coronacrisis dan begrijpen? Uit dit betoog mag duidelijk zijn dat wij, naar mijn diepste overtuiging, voorzichtig moeten zijn met ons spreken over een straffende God en dat Hij bijna nooit met wonderlijke ingrepen de wereld bestuurt. God respecteert bijna altijd de wetmatigheden van zijn schepping en de vrijheid van mensen. Als christenen spreken wij niet zomaar over God maar over de God die zich in de loop van Israëls geschiedenis heeft geopenbaard. Wij spreken over deze God heel beleefd: niet met twee maar zelfs met drie woorden: God als Vader, Zoon en Geest. Een theoloog uit de eerste eeuwen heeft eens gezegd dat de Vader zijn twee armen liefdevol naar de aarde uitstrekt. De arm van de Zoon en van de Geest.
Solidaire Jezus
Voor een christen openbaart God zich bij uitstek in zijn Zoon Jezus. Juist in deze dagen staan wij bijzonder stil bij het lijden, de dood en de opstanding van Christus. In Hem toont God zijn solidariteit met onze wereld. Tot op het kruis heeft Jezus zich met ons verbonden. Christus is solidair tot in onze doodsangst en dood. Maar wij geloven ook dat de weg van het kruis de weg naar het nieuwe leven is geworden. Op de Paasmorgen heeft Jezus nieuw en ander leven ontvangen. Het grote wonder van Pasen. Tegelijk kunnen wij over dit wonder alleen maar stamelen en stotteren. Want Paasleven is niet meer onderworpen aan de dood terwijl al het ons bekende leven sterfelijk is en daardoor aan de dood gewijd. Toch geeft Pasen christenen de moed om te getuigen dat niet de dood maar God het laatste woord heeft. Hij is de Alfa en de Omega. Hij is trouw.
Inspirerende Geest
Naast het werk van Christus als de Zoon, zie ik het werk van de Geest die inspireert. Zonder Gods Geest geen leven en geen geloof; geen gemeenschap en geen solidariteit. Zonder de Geest ook geen gebed. Wij mogen juist in deze dagen hartstochtelijk bidden dat Gods Geest artsen en verpleegkundigen mag inspireren om in deze crisistijd vol te houden. Datzelfde geldt natuurlijk voor de mannen en vrouwen van het openbaar bestuur maar ook onze pastores in moeilijke omstandigheden. De Geest, zo hoop ik, inspireert de virologen om een vaccin tegen het virus te ontdekken. En niet in de laatste plaats geeft Gods Geest ons allen hopelijk veerkracht om in deze nare tijd niet alleen lichamelijk maar ook mentaal staande te blijven. Door onze onderlinge verbondenheid en liefdevolle nabijheid kan Gods aanwezigheid ook in deze crisis merkbaar worden.
+ Dr. Gerard de Korte
Bisschop van ‘s-Hertogenbosch
beeld:© bisdom den Bosch Ramon Mangold
Alle vieringen tot 1 juli gaan niet door. Het is wel mogelijk om de eucharistieviering online te volgen op zondag om 9:30 via onze website. Ook zijn verschillende kerken te bezoeken. Hieronder een overzicht. Dit bericht wordt constant bijgewerkt met de laatste informatie.
Zondag 7 juni is er geen online eucharistieviering. De viering vanuit de H. Nicolaas te Baarn is dan te volgen op televisie, NPO2 om 10:00
Openstelling kerken:
In veel geloofsgemeenschappen is er een mogelijkheid tot gebed in de kerk. Hierbij een overzicht:
De groet van de aartsbisschop bij het begin van een bijzonder Paastriduum lees u hier
Anno Domini 2020
Dierbare zusters en broeders in Christus, beste jongeren en kinderen, Hoe oud bent u, of jij: 18?, of misschien al 88? Maar eigenlijk maakt de leeftijd niet zo veel uit: zo’n merkwaardige periode als nu heeft niemand van ons meegemaakt, vermoed ik. Misschien slechts bij benadering. Hebt u een periode meegemaakt die u aan de ‘coronatijd’ doet denken? Als ikzelf in de tijd terug ga, dan kom ik uit bij de staatsgreep in Polen (mijn geboorteland) in het jaar 1981. Generaal Jaruzelski wilde toen door draconische maatregelen de vrijheidsbeweging Solidariteit’(Solidarnosc) van Lech Walesa de kop indrukken. Vooral de bewegingsvrijheid was strikt ingeperkt. Thuis blijven was verplicht. Als je toch naar buiten kwam zag je patrouillerende politie of soldaten met pantserwagens of tanks. Hierin mankeert mogelijk het meest de associatie met de huidige periode. Het gevaar was toen zichtbaar, zelfs prominent opgesteld om af te schrikken. Onze tegenstander in 2020 is daarentegen onzichtbaar: ondanks een geweldige vooruitgang in de medische wetenschap zijn we niet in staat om hem op tijd te signaleren. Het minuscule virusje kan overal zijn… en toeslaan.
Dat laatste is natuurlijk niet helemaal waar. Juist daarom kon de overheid beschermende maatregelen nemen: vooral afstand houden en vaak handen wassen. In enkele uitzonderlijke situaties is het niet mogelijk om afstand te houden, denk maar aan de artsen en het verplegend personeel in het ziekenhuis – ja ook op de ‘corona’-afdeling. Priesters moeten ook weleens naar deze afdeling, voor de ziekenzalving. Ons gevoel is – heb ik ook van enkele collega’s mogen horen - dat we goed beschermd worden. Niet alleen een mondkapje en handschoenen worden gebruikt, maar ook een grote gezichtsbril en een eenmalig te gebruiken beschermend vest wordt ons aangemeten. Ondanks al die goede voorzorgsmaatregelen kreeg ik het toch even benauwd bij binnenkomst: ‘zal dit misschien mijn laatste pastorale activiteit worden…’ schoot er door mijn hoofd. Vervolgens was ik dankbaar dat ik daar, op dat moment, mocht zijn. De zieke bad goed mee. Het Onze Vader klonk nog heel duidelijk, ondanks de benauwdheid en een – geluiddempende – beademingskap. Daarom meende ik de zieke na afloop te kunnen bemoedigen met de woorden: ‘u kon nog zo krachtig bidden, ik denk dat u spoedig beter wordt’. ‘Nee, ik weet al dat ik doodga’ was het antwoord, met een blijk van dankbaarheid en overgave. Al de volgende dag werd dit bewaarheid. Op de gang heb ik de arts en de verpleegsters geprezen voor hun veeleisende werk en verzekerde hen van ons dagelijks gebed voor hen. Allemaal hebben ze een duim opgestoken met een dankbare glimlach van instemming. In de lift besefte ik, dat ik dat in andere tijden nooit zou durven zeggen, uit vrees uitgelachen te worden. In een schietgebed heb ik dan nog eens het leven van de zieken en ook mijn leven in Gods hand gelegd.
Enigszins opgelucht, maar ook dankbaar dat ik daar als priester zijnde mocht zijn, heb ik het ziekenhuis verlaten. Op weg naar huis peinsde ik nog steeds over het leven, ziekte en de dood. Als vanzelf kwamen de gedachten van de uitvaartmis van collega priester Hans van de Schepop opduiken, van enkele dagen eerder in de kerk van Soest. Een bijzondere viering was dat. Met weinig mensen vanwege de corona, maar de boodschap was er niet minder om geworden. Door de zelf gekozen teksten voor zijn uitvaartmis getuigde pastor van de Schepop groots van zijn overtuiging van een nieuw leven bij God, na de dood. Met name de schriftlezingen, 1 Kor. 15, 12-26 en Joh. 11.20-27, spraken zo nadrukkelijk over Jezus’ verrijzenis, dat ik opeens – kijkend naar de brandende paaskaars bij het altaar - meende alvast aan de Paaswake deel te nemen.
Het is mijn gestorven priestercollega mijns inziens goed gelukt om de deelnemers van zijn uitvaart wat vervroegd alvast richting Pasen te bewegen. Maar misschien toch niet te vervroegd! Van de Paasgedachte dienen we toch elke dag te leven, als Jezus leerlingen. Daar vinden we immers de kern van ons geloof: Jezus heeft de duisternis van de wereld (en ook van ons) overwonnen; Hij is het Licht. Dit licht moet echter steeds weer aangewakkerd en doorgegeven worden en dat is de taak (roeping) van Zijn leerlingen. Hoe kun je echter dit licht doorgeven in de coronatijd, een tijd van het afstand van elkaar houden? Heel simpel! Bellen, mailen, zwaaien, glimlachen enzovoort, veel kan nog wel! Wees creatief! Door fysieke afstand te bewaren hoeft men geenszins afstandelijk te doen. Wij mogen steeds weer beseffen: alles geven we allereerst met ons hart en niet met de hand. Moge het licht van Christus daarom vooral in ons hart blijven branden. Dat wens ik ieder van ons van harte toe.
Namens het parochiebestuur en het pastoraal team een Zalig Pasen.
Pastoor Joachim R. Skiba
Ben jij een goede schrijver? Zoek je graag internet af naar grappige afbeeldingen? Is er een bemoedigend gebed waar je steun aan beleeft? Is er een website die jou helpt deze moeilijke dagen rond corona? Deel het met je mede parochianen! Van Pasen tot Pinksteren willen we elkaar bestoken met mailberichtjes vol hoop en inspiratie. Wij, dat zijn we allemaal samen, allemaal ledematen van dat ene Lichaam van Christus. Lever ook jouw bijdrage, of geef je op om al die mooie mailtjes te lezen. Want behalve schrijvers hebben we natuurlijk ook lezers nodig.
D
Het ontvangen van de Communie is nu praktisch onmogelijk voor de meesten onder ons. God lijkt op afstand te blijven. Toch is dat niet het geval. Het is allereerst Jezus zelf die vanuit de Eucharistie verlangt bij ons te komen. Het naderen tot de Communie is ons antwoord daarop. Maar dat verlangen van Jezus blijft en ons antwoord ook: in de geest. Wanneer wij dat verlangen uiten in een gebed, dan mogen wij ook geloven dat Jezus graag bij ons komt. Dat noemen we de Geestelijke Communie, die in deze tijd van schijnbare afwezigheid van God een teken kan zijn van zijn aanwezigheid.
Een mogelijk gebed:
Mijn Jezus, nu ik de communie niet daadwerkelijk kan ontvangen, vraag ik van U de genade van de geestelijke communie. Omhels mij en zuiver mijn verlangen naar de hemelse Vader. Draag mij in uw Geest, en laat mij nooit van U gescheiden worden. Amen.
Een mooie uitleg vindt u ook bij:
https://www.kn.nl/verdieping/geestelijke-communie-christus-ontmoeten-in-ongewone-tijden/
Dit 2de gebed om kracht en vertrouwen kunnen we persoonlijk of in huiskring gebruiken, om te bidden om Gods nabijheid en uitzicht in deze crisistijd.
Voorzie een rustige plek, en een beetje stilte vooraf en nadien. Je kan het gebed ook downloaden en doorsturen naar mensen uit je omgeving. Zo vormen we een ketting van biddende mensen, alleen, maar toch ook samen ...
In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
Vader van barmhartigheid, zend uw goede Geest
en maak mij ontvankelijk voor uw Woord.
Wij verzoeken u, broeders en zusters,
om hen te erkennen die onder u arbeiden,
die u leiden in de Heer en u terechtwijzen,
en om hen vanwege hun werk
meer dan gewone liefde waardig te keuren.
Bewaar de vrede onder elkaar.
Wij vermanen u, broeders en zusters:
wijs de leeglopers terecht, bemoedig de kleinmoedigen,
ondersteun de zwakken, heb geduld met allen.
Zorg dat niemand kwaad met kwaad vergeldt.
Streef steeds naar wat goed is voor ieder van u en voor alle mensen.
Wees altijd verheugd.
Bid zonder ophouden.
Dank God voor alles.
Dit verlangt God van u in Christus Jezus.
Blus de Geest niet uit, _
kleineer de profetische gaven niet, keur alles, behoud het goede.
Houd u ver van alle soort kwaad.
De God van de vrede, moge Hij u heiligen, geheel en al;
moge u volkomen, naar geest, ziel en lichaam, ongerept bewaard blijven
tot de komst van onze Heer Jezus Christus.
Die u roept is getrouw: Hij zal zijn woord houden.
Mijn hulp zal komen van God de Heer,
die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zorgt dat uw voet niet struikelt,
Hij slaapt niet, die waakt over u.
Hij sluimert niet en Hij slaapt niet,
die over Israël waakt.
De Heer is het die u behoedt,
Hij staat als een wacht aan uw zijde.
Bij dag zal de zon u niet deren,
bij nacht doet de maan u geen kwaad;
De Heer bewaart u voor onheil,
uw leven houdt Hij in stand.
De Heer is bezorgd voor uw komen en gaan
op deze dag en altijd.
Eer aan de Vader en de Zoon
en de Heilige Geest.
Zoals het was in het begin en nu en altijd,
en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Heer Jezus, Gij hebt doofstommen doen spreken.
Maak ook ons tot getuigen van uw barmhartigheid.
Heer Jezus, Gij hebt genezing en redding gebracht.
Genees ons van alles wat ons hart gesloten houdt.
Heer Jezus, Gij brengt licht waar mensen in duisternis tasten.
Toon ons de weg die ons voert naar nieuw leven.
Heer Jezus, Gij schenkt hoop en nieuwe toekomst.
Bevrijd ons van al wat bang en onzeker maakt.
Heer Jezus, Gij hebt uzelf gegeven als voedsel voor velen.
Leer ons hoe wij ons leven kunnen breken en delen.
Heer Jezus, Gij komt aanwezig in ons midden.
Doe ons delen in de vreugde van uw verrijzenis.
De Heer schenke ons zijn zegen,
Hij beware ons voor onheil
en geleide ons tot eeuwig leven.
Amen.
Vanochtend heeft in besloten kring vanwege de Coronacrisis de uitvaartdienst van pastor Hans van de Schepop plaats gevonden in de HH Petrus en Pauluskerk in Soest. Celebrant was zijn collega en vriend pastor Wil Veldhuis. De viering stond in het teken van Pasen, het nieuwe leven. Geheel volgens de wensen van pastor Van de Schepop was de viering opgezet.
Zodra het mogelijk is om weer vieringen te organiseren zal een Herdenkingsviering worden georganiseerd.
FOTO-IMPRESSIE AFSCHEIDSVIERING 27 MAART 2020 IN PETRUS EN PAULUSKERK SOEST
FOTO-IMPRESSIE GILDE-AFSCHEID EN BEGELEIDING OP ZIJN TOCHT
Na afloop van de viering vond op het Kerkplein nog een speciaal gildeafscheid plaats. Hans werd volgens de rituelen en gebruiken van de gilden en schutterijen overvendeld als laatste afscheidsgroet. Dit gebeurde voordat zijn kist in de auto werd geplaatst. De kist met het lichaam van Hans werd geflankeerd door ouderman Kees Wantenaar en de huidige Gildekoning Frank Spijker.
Nadat Hans in de rouwauto was geplaatst ging de delegatie van het Soester gilde de rouwauto op het eerste deel van de tocht naar het crematorium vooruit en bracht ter hoogte van de RK begraafplaats een laatste groet.
Hedenochtend, 23 maart 2020, is in het vaste geloof dat God hem heeft geroepen tot een nieuw leven, na een periode van afnemende gezondheid, in volle overgave van ons heengegaan, pastor Hans van de Schepop. Hij is 82 jaar geworden.
Vanwege de Coronacrisis zal in besloten kring van hem afscheid worden genomen. Een herdenkingsviering zal op een later moment plaats vinden. Hierna volgt een kort In Memoriam.
Hierbij treft u de rouwkaart aan van pastor Hans van de Schepop.
Op de site van het Aartsbisdom Utrecht vindt u de gedachtenis die door Kardinaal Eijk is verspreid onder de priesters, diakens en pastoraal werk(st)ers in het Aartsbisdom Utrecht.
CONDOLEANCES
Er is voor Hans een online condoleanceregister gemaakt waar u uw bericht, foto of andere bijdrage kunt leveren, te bezoeken via www.smorenburguitvaart.nl/condoleanceregister. Log in met code: 26EB4
--
IN MEMORIAM PASTOR HANS VAN DE SCHEPOP
Maandagochtend 23 maart is op 82-jarige leeftijd overleden pastor Johannes Gerardus Wilhelmus van de Schepop. In de periode 1998 tot aan zijn pensioen in 2002 was hij als pastoor verbonden aan de huidige Katholieke Willibrordgemeenschap in Soest en met name aangesteld voor de toenmalige Joanneskerk. Na zijn pensioen is hij in Soest blijven wonen en is tot het moment dat hij ziek werd, bijna 2 jaar geleden, als priester voor blijven gaan in liturgische vieringen in Soest en omgeving.
Hans kwam uit een echt katholiek gezin en is in Twello (gemeente Voorst) geboren. Al op jonge leeftijd was hij actief in de kerk en de laatste duw om naar het seminarie te gaan kwam toen een missionaris op school op bezoek kwam om zieltjes te winnen. Enkele maanden voor de start van het Tweede Vaticaans Concilie werd hij op 22 juli 1962 priester gewijd. Achtereenvolgens is hij kapelaan geweest in Harmelen en de H. Geestkerk in Doetinchem, en pastoor in de Verrijzeniskerk in Wageningen, de Mariakerk in Apeldoorn voordat hij in 1998 benoemd werd als pastoor van de Joanneskerk in Soest.
Hans was vooral een gemeenschapsman, die mensen aan zich wist te binden door te luisteren, ze te inspireren vanuit zijn visie hoe de christelijke boodschap in praktijk te brengen. Zijn preken kwamen uit zijn hart en deed hij altijd vanuit zijn hoofd en sloot daarmee aan het thema van de dag. Het was niet een man die op de voorgrond trad alhoewel zijn functie hem natuurlijk wel in die positie bracht.
Daarmee was hij een warme en vooral sympathieke Herder. Door zijn lengte en met zijn wilde haardos was Hans een persoon die mensen bij elkaar bracht.
Met zijn komst naar Soest voelde hij zich ook nauw verbonden met het plaatselijke Sint Aechten Schuttersgilde en ging vanaf 2000 ook indien mogelijk mee met de gildepelgrimages naar diverse bedevaartplaatsen in Europa. Tijdens deze gildereizen was hij een inspirerend voorganger tijdens de vieringen en een geïnteresseerde medepelgrim.
De uitvaart van Hans zal in besloten kring plaats vinden. Zodra er weer mogelijkheden zijn om samen te vieren zal er een herdenkingsdienst worden gehouden waarbij wordt stil gestaan bij het overlijden van Hans van de Schepop.
Een unieke man is heen gegaan.
René van Hal
----