Maatregelen Nederlandse bisschoppen vanwege het coronavirus
201Brief van de Nederlandse bisschoppen:
In december startte in China een uitbraak van een coronavirus, dat mensen ziek kan maken. De meeste patiënten met dit virus hebben koorts en luchtwegklachten. Wereldwijd worden er maatregelen genomen om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan.
Op 27 februari is het virus voor het eerst in Nederland bij een persoon vastgesteld.
De belangrijkste maatregelen die volgens het RIVM genomen kunnen worden om verspreiding van het coronavirus te voorkomen, zijn:
- Regelmatig handen wassen
- In de binnenkant van de elleboog hoesten en niesen
- Papieren zakdoekjes gebruiken
Nu het virus ook in Nederland is vastgesteld laten de Nederlandse bisschoppen weten dat met ingang van de zondagsviering van 1 maart het volgende van kracht is in de Nederlandse Kerkprovincie, zolang het virus nog niet onder controle is:
- tijdens vieringen in parochies en instellingen is het ontvangen van de communie op de tong niet mogelijk;
- De communie kan alleen op de hand worden ontvangen en dient alleen door de celebrant uitgereikt te worden;
- De kelkcommunie is voorbehouden aan de celebrant;
- Kerkgangers geven elkaar bij de vredeswens niet de hand;
- Er wordt geen gebruik gemaakt van wijwater bij binnenkomst en verlaten van de kerk.
De bisschoppen vragen de gelovigen om te bidden voor alle mensen die wereldwijd slachtoffer zijn van het virus en voor allen die patiënten met hun zorg en deskundigheid begeleiden.
Bisschoppen in het buitenland, waar eerder sprake was van het coronavirus, hebben eveneens maatregelen afgekondigd, hetzij als bisschoppenconferentie hetzij als bisdom. Zie hiervoor rkliturgie.nl (https://rkliturgie.nl/nieuwsberichten/liturgische-maatregelen-tegen-verspreiding-coronavirus)
Zoektocht naar medewerkers
Vrijwillige medewerkers komen en gaan, door ziekte, drukte, andere omstandigheden, en noem maar op.
Maar de taken blijven, en daarom is het altijd goed als leden van de geloofsgemeenschap (m/v) hun verantwoordelijkheid nemen en zich aanmelden om als medewerker actief te worden.
Vele taken wachten op uitvoering.
We noemen:
• koffie schenken na de vieringen
• gastvrouw/heer in De Sleutel
• een wijk lopen van onze parochiebladen
• in de tuin werken
• kerk schoonmaken
• het bezoeken van parochianen.
Doe iets wat u leuk vindt of goed kan. Het hoeft niet veel tijd te kosten, maar een geloofsgemeenschap blijft alleen levend als ieder haar/zijn bijdrage levert.
Denk er eens over na, en bel het parochiesecretariaat (035-6011320), we vinden vast een activiteit die bij u past.
Bijdrage aan de gedachtenvorming
Binnen het aartsbisdom wordt dit jaar veel aandacht besteed aan de eucharistie. Dat is niet alleen een "katholiek" thema, ook andere kerken zijn er voortdurend mee bezig. Bijgaande informatie van de Landelijke Raad van Kerken zet een en ander op een rij. Het kan heel inspirerend zijn om eens te luisteren naar wat in andere kerken leeft.
EUCHARISTIE EN AVONDMAAL
De viering van de eucharistie of avondmaal behoort tot het hart van het geloofsleven. De kerken spreken dan ook indringend over de beleving van het sacrament. Sommige kerken zijn heel voorzichtig in de bediening. Zij zien het vooral als een viering voor mensen die al zijn aangesloten bij hun kerk. Of ze beperken de viering tot de volwassen gemeenteleden die belijdenis hebben gedaan. Andere kerken staan een open benadering voor en nodigen gasten en kinderen uit in de liturgie om mee te doen met de viering.
Allen hebben gemeenschappelijk dat ze het meer dan zinvol vinden om het sacrament te onderhouden. In de Raad van Kerken is hierover daarom een aantal jaar geleden intensief gesproken. De weerslag van dit gesprek vindt u in de brochure Eucharistie en Avondmaal.
Daarnaast heeft voormalig secretaris van de Raad, Klaas van der Kamp, in 2015 een onderzoek gedaan naar de beleving van eucharistie en avondmaal. Dr. Leo Koffeman heeft de resultaten hiervan besproken.
- Eucharistie en Avondmaal
Oecumenische Bezinning nr. 50, 2016 - Impressies rond de beleving van de maaltijd van de Heer
Artikel van dr. Leo Koffeman, 2015 - Kwantitatieve inventarisatie beleving eucharistie en avondmaal
Onderzoek ds. Klaas van der Kamp, 2015 - Bijbelstudie
- Teksten
Brief van kardinaal Eijk voor de Veertigdagentijd
Voor de brief van kardinaal Eijk klik hier
Digitale vastenkalender
Op 26 februari begint de Veertigdagentijd. We gaan op weg naar Pasen. Wil jij je daar ook op voorbereiden maar weet je niet hoe? Onze digitale vastenkalender kan je helpen! Het thema sluit aan bij het jaarthema van onze parochie; DIT IS MIJN LICHAAM. Iedere dag van de week krijgt een eigen invulling rond dit thema: op zondag over de opstanding van ons lichaam, op maandag over de kerk als lichaam van Christus, op dinsdag over de weergave van Jezus in de kunst in de loop van de eeuwen, op woensdag over geloven met je lichaam, op donderdag over de eucharistie, op vrijdag over het lijden van Christus en op zaterdag is er ruimte voor de kinderen. Suggesties en bijdragen van harte welkom! Geef je op bij onze Wies! sarot@marthamaria.nl
Foto-impressie Agathaviering met gilde-eer in Petrus en Pauluskerk
Zaterdagavond 8 februari vierde het Soester Groot Gaesbeeker Gilde het Naamfeest van haar patrones Sint Aechten. Het feest werd gestart met een feestelijke viering met gilde-eer in de Petrus en Pauluskerk. Thema was deze keer "Laat uw licht stralen...". Pastoor Joachim Skiba ging in zijn homilie dieper in op de rol die het gilde vervult maar ook in de toekomst zou kunnen blijven vervullen in de plaatselijke gemeenschap. Het koor Canto Nuovo zorgde voor de gezangen waaronder de Missa in honorum S. Maria Goretti van de componist Coos van Overbeek.
Aan het eind van de viering werd de band tussen het gilde en de plaatselijke katholieke gemeenschap bevestigd door het overvendelen van pastoor Skiba. Daarvoor had hij nog een herinnering (foto in lijst) ontvangen van zijn bijdragen vorig jaar aan het gilde. Op de foto de inzegening van de nieuwe gildeboom op het gildeterrein De Blaak.
Het gildekorps zorgde na afloop van de viering nog voor een korte muzikale presentatie in de kerk alvorens dat zij de kerk uittrokken richting het Gildehuis waar het Agathafeest werd voortgezet met een Sixties Party.
Een traditie met een eigentijdse invulling.
(foto's Jaap van den Broek en René van Hal)
Crisis in de Kerk: eigen schuld?
Kunnen we verwijtend wijzen met onze vinger? Wie is schuldig aan de crisis in de Kerk? Zo eenvoudig ligt het niet. Guido Dierickx zet enkele factoren op een rij.
Wanneer onze missionarissen na vele jaren terugkeren naar onze streken schrikken ze ervan: onze kerkgemeenschap verkeert in crisis. Het aantal kerkgangers is gedaald en blijft dalen, het aantal geestelijken daalt en blijft dalen, het aantal verenigingen met een duidelijke katholieke signatuur daalt en blijft dalen. Die missionarissen zijn nog niet gewend aan die evolutie, wij wel. Wij hebben de tijd gehad voor een evaluatie van de toestand, maar onze evaluaties lopen sterk uiteen.
Het zoeken naar verklaring mag niet uitlopen op het aanklagen van personen.
De meesten onder ons reageren met wrevel en zoeken naar schuldigen. Ongeveer zoals de aanhangers van een verliezende voetbalploeg de schuld leggen bij de coach, wijzen zij graag met de vinger naar de kerkleiders, naar pausen, bisschoppen, het Vaticaan. Maar dat is al te gemakkelijk. Het zoeken naar verklaring mag niet uitlopen op het aanklagen van personen. Het moet doorstoten naar factoren die werkzaam zijn in eigen kerkelijke kring of in de maatschappelijke omgeving. Een socioloog zou hier een onderscheid maken tussen interne (endogene) en externe (exogene) factoren.
Interne factoren en de crisis in de kerk
De interne factoren genieten in vele middens de voorkeur. Vele waarnemers blameren de preutse morele voorschriften van voor de seksuele revolutie. Of het Bijbelse fundamentalisme van voor de ontmythologisering. Of het klerikalisme van de kerkelijke gezagsuitoefening. Deze verklaringen genieten een grote bijval om redenen die voor de hand liggen.
De factoren die zij aanstippen zijn immers vatbaar voor hervorming door inspanningen in eigen kring, bijvoorbeeld door nieuwe kerkleiders. En bovendien passen zij goed in de spiritualiteit van een geloofsgemeenschap die gevoelig is voor oproepen tot bezinning en bekering. Aan een rouwmoedige erkenning van fouten en zonden heeft de Kerk steeds behoefte gehad. En ook nu mag zij deze kans niet voorbij laten gaan. ‘Zoek niet de splinter in het oog van de andere, maar veeleer de balk in het eigen oog.’
Het moeilijke van het bijbelse geloof
Dat gezegd zijnde verdient ook een andere verklaring onze aandacht. Die beklemtoont de uitdagingen waarmee onze kerkgemeenschap af te rekenen krijgt en die mede geleid hebben tot de huidige crisis. Het klinkt niet origineel maar het is waar. Het is moeilijk om het bijbelse geloof te verspreiden in een wereld die weinig open staat voor symbolisch denken. Moeilijk het kerkelijk gezag te vestigen in een wereld waar vele individuen geen vertrouwen hebben in gezagsdragers van welke aard dan ook. Moeilijk een christelijke moraal ingang te doen vinden in een wereld die doordrenkt is van hedonisme.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Die tweede verklaring verdient meer sympathie in kerkelijke kringen, niet omdat zij de enig juiste is, maar omdat zij al te vaak veronachtzaamd wordt. Nochtans valt een groter begrip voor de externe factoren onder wat wij het begrip voor ‘de tekenen van de tijd’ noemen.
Een concreet voorbeeld? Het verschijnsel van het kindermisbruik in (en buiten) de kerkgemeenschap is volgens de beschikbare gegevens in belangrijke mate toe te schrijven aan de seksuele revolutie in de tweede helft van vorige eeuw. En de amechtige reactie op dit probleem is in grote mate te wijten aan de gebrekkige kennis van de ernst van dit probleem.
‘De tekenen van de tijd verstaan’
Beide reeksen factoren werken op elkaar in. De interne zwakheden van onze Kerk hebben haar weerbaarheid tegen de externe uitdagingen aangetast. Onze al te moraliserende en al te gebrekkige intellectuele cultuur heeft tot gevolg dat vele van onze godsdienstleraren onmondig blijven tegenover de vragen van hun leerlingen waar het gaat om, bijvoorbeeld, bijbelkritiek, evolutieleer en kerkgeschiedenis.
Wij moeten steeds oog hebben voor het samenspel van interne en externe factoren
‘De tekenen van de tijd verstaan’ betekent een onderscheid kunnen maken tussen interne en externe factoren. Hierbij een oud voorbeeld van hoe het niet moet. Sommige bijbelse profeten hebben het volk opgeroepen om enkel op Yahweh te vertrouwen tegen de dreiging van de Assyrische en Babylonische legers. Terecht. Maar zou dat de nederlaag afgewend hebben? Zij hebben het overwicht van de vijandelijke legers, de externe factor, onderschat en al te streng het pragmatisme van sommige van hun koningen veroordeeld. Dergelijke fout moeten wij vermijden.
Om met de crisis in de Kerk om te gaan moeten wij steeds oog hebben voor het samenspel van interne en externe factoren. Het is in onze samenleving, ondanks alle goede wil, niet meer mogelijk om een kerkgemeenschap te handhaven die even sterk staat als vroeger. Niet meer mogelijk en allicht ook niet wenselijk.
bron: igniswebmagazine
Over de auteur
Guido Dierickx SJ is een Vlaamse jezuïet. Doceerde politicologie, sociologie en godsdienstsociologie aan de Universiteit Antwerpen. Hij is redacteur van Ignis Webmagazine.
voor meer nieuws uit de katholieke wereld: bezoek www.deroerom.nl
Twee vaste bezoekers voor Petrus en Pauluskerk
Sinds afgelopen week heeft de Petrus en Pauluskerk twee vaste en ook stille bezoekers gekregen. Het betreft twee (grote) beelden van de heilige Barbara en Wilhelmus die eerder een plekje hadden in Museum Soest. Twee nieuwe vrijwilligers in het Museum Soest, die ook als vrijwilliger betrokken zijn bij onze gemeenschap, zijn op dit moment actief bij de herinrichting van de religieuze afdeling binnen het Museum Soest. In overleg met de voorzitter van het Museum Soest kwamen ze tot het besluit om de beelden weer terug te brengen naar de plaats waar zij meer dan een eeuw gestaan hebben.
Beide beelden hadden in de periode 1853 - 1968 een plaats aan de buitenmuren van de door pastoor Steenhoff gebouwde Petrus en Pauluskerk. Eind jaren '60 is deze kerk afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe kerkzaal. De beelden zijn toen van hun sokkels gehaald en verkocht op de veilig met devotionalia die niet meer gebruikt konden worden in de nieuwe kerk. Er waren ongeveer 10 van dit soort beelden in de kerk o.a. ook St. Vincentius en St. Nicolaas.
Dat juist de beelden van Barbara en Wilhelmus bewaard zijn gebleven is terug te brengen tot het feit dat een van onze parochianen deze beelden in 1969 heeft gekocht en later nauw verbonden was met de organisatie van het museum in Soest. Dat is ook de reden dat het oude tabernakel zich nog in het museum bevindt aan de overzijde van de kerk.
Foto van de oude Petrus en Pauluskerk met achter de preekstoel aan de buitenmuur een van de beelden zichtbaar.
Wie zijn beide heiligen waarvan een beeld staat in de Petrus en Pauluskerk?
Heilige Barbara van Nicomedië, Bithynië, Klein-Azië
Dat zij heeft bestaan, staat historisch vast. Maar wat we van Barbara's leven en sterven weten, berust puur op legende.
Barbara was de dochter van een rijke heiden uit Nicomedië. Om haar tegen ongewenste invloeden te beschermen sloot hij haar op in een toren. Desondanks werd zij bekeerd tot het Christendom, men zegt zelfs door Origenes, de beroemde theoloog uit Alexandrië († 254). Haar vader ontdekte dit toen Barbara vroeg om een derde venster in haar toren aan te brengen ter ere van de Heilige Drie-Eenheid. Hij liet haar folteren om haar tot geloofsafval te dwingen. Toen dat niet lukte, onthoofdde hij zijn dochter. Meteen daarna werd hij gestraft: een bliksemschicht doodde hem.
Barbara is o.a.s beschermheilige van mijnwerkers, brandweerlieden, doodgravers, begrafenisondernemers. Haar feest wordt gevierd op 4 december.
Wilhelmus (ook Guilielmus of Gulielmus) van de Monte Vergine
Wilhelmus werd in 1085 te Vercelli in Piemonte geboren. Op 12-jarige leeftijd verloor hij zijn beide ouders. Hij was nog geen veertien, toen hij de wens te kennen gaf een pelgrimstocht van boetvaardigheid te houden naar Jacobus van Compostella. Hij volvoerde deze onderneming blootsvoets en met slechts één kleed bij zich. Eenmaal thuis wilde hij ook naar het Heilig Land gaan om de plaatsen te bezoeken waar Christus had geleefd. Maar - zo zegt de legende - daar kwam niets van, omdat God hem onoverkomelijke hindernissen in de weg legde, zonder overigens te vertellen waarin die hinderissen dan bestonden. Hoe dan ook, hij trok zich terug in de eenzaamheid van een kale berg. Daar passeerde eens een mooi meisje dat haar blinde vader geleidde. Toen de man besefte welke kans hier voor hem lag, begon deze te bidden en te smeken dat de kluizenaar voor hem bij God een goed woordje zou doen, zodat hij zijn gezichtsvermogen terug zou krijgen. Maar onze heilige leerde hem dat wij het lijden soms moeten ondergaan en aanvaarden; daarop gaf hij hem zijn zegen, en de zieke bleek op slag genezen.
Wilhelmus was tevens oprichter van een kloosterorde, die leefde naar de riten van Benedictus.
Het feest van de H. Wilhelmus wordt gevierd op 25 juni. Volgens de overlevering werd zijn graf bezocht op te worden genezen van een ziekte.
Terugblik op oecumenische gebedsviering 19 januari en week van het Gebed Update
Terugblik op Week van Gebed voor de eenheid
Afgelopen week is een verslag verschenen van de diverse activiteiten in Soest tijdens de Week van Gebed voor de eenheid.
Het verslag is hieronder te downloaden
--
"Zij waren BUITENGEWOON vriendelijk voor ons".
Hedenochtend werd als opening van de Week van het Gebed voor de eenheid in de Heilige Petrus en Pauluskerk in Soest een oecumenische gebedsviering gehouden. Voorgangers waren pastor Harpert Tromp (tevens voorzitter Raad van Kerken Soest) en pastor Frans Zwarts (priester). De gezangen werden verzorgd door het koor Inspiratie onder leiding van Theo Hoogeboom met achter de piano Annemieke Jussen.
Hieronder een beeldverslag van deze inspirerende viering, waarbij tijdens een van de gebeden acht roeispanen werden binnen gebracht door leden van de verschillende geloofsgemeenschappen in Soest met daarop de tijdens de viering benoemde thema's Verzoening, Verlichting, Hoop, Vertrouwen, Kracht, Gastvrijheid, Bekering en Vrijgevigheid.
De thema's krijgen deze week aandacht in de diverse gebedsvieringen die elke dag worden georganiseerd in een van de kerken in Soest.
-
- Start week eenheid van de christenen
