KLEUTERKERK 4 SEPTEMBER 12.00 UUR CAROLUSKERK SOESTERBERG
VLUCHTEN VOOR DE FARAO
KLEUTERKERK 5 SEPTEMBER 12.00 UUR CAROLUSKERK SOESTERBERG
Mensen op de vlucht met hun hele hebben en houwen in een tas of op een kar. We kennen de beelden. Het is allang geen ver van ons bed show meer. We zien het dagelijks op de televisie. Ook in de bijbel staan verhalen over mensen op de vlucht. Een van de bekendste daarvan is het verhaal over de vlucht uit Egypte, waar het volk van God als slaven werden uitgebuit.
Dit zware verhaal gaan we bespreken met de peuters en kleuters, aangepast aan hun leeftijd. Komen jullie ook? En nemen jullie dan een koffer/rugzak/tas mee, met het liefste wat je mee wilt nemen als je zou moeten vertrekken uit je eigen huis?
NB Kleuterkerk is een laagdrempelige viering voor peuters en kleuters. Hij duurt een half uurtje en we delen na afloop het lekkers (snoepjes, fruit, limonade, koffie, thee, koekjes) dat we opgehaald hebben in de collecte.
We zingen ook een liedje. Misschien ken je het al?
Hoe kwam Mozes door de Rode zee
Bisschoppen publiceren samenvatting diocesane rapporten Synode
De Nederlandse bisschoppen hebben de samenvatting die zij gemaakt hebben van de verschillende rapporten van de diocesen en talrijke katholieke organisatie gepubliceerd.
U kunt die samenvatting hier lezen.
We brengen hier de conclusies die de bisschoppen uit de rapporten trekken omdat ze direct van betekenis (kunnen) zijn voor de gang van zaken in de geloofsgemeenschappen en de parochie.
2 CONCLUSIES
2.1 Communio
• Velen vinden dat het delen van het geloof fundamenteel is in het samen op weg zijn in de Kerk als
communio.
• Er is een groot verlangen naar communio, naar gemeenschap met elkaar en met de Heer. De plaatselijke gemeenschap wordt als zeer belangrijk ervaren. Daar komen de gelovigen samen, ontmoeten ze God in de viering, zetten ze zich in voor de gemeenschap en zien ze om naar elkaar.
• Communio vraagt om dialoog. Dialoog bevordert en brengt het gemeenschap-zijn tot uiting.
• Van meerdere kerkplekken één parochie maken is moeilijk. Men voelt minder de onderlinge betrokkenheid. Samen Eucharistie vieren zonder aan gemeenschapsopbouw te werken wordt als onvoldoende ervaren. Men mist de vertrouwdheid, de pastorale nabijheid.
• Priesters, diakens en pastorale werkers staan voor parochianen enerzijds dichterbij dan vroeger,
maar anderzijds zijn ze ook ver weg door het regionaal werken. Het teruglopend aantal priesters,
diakens en catechisten is een zorg die velen ervaren, zowel voor de mogelijkheid om voldoende
toegang tot de vieringen te hebben als voor wat betreft de pastorale nabijheid.
• Communio in de Kerk betreft niet alleen de parochiegemeenschappen, maar ook de onderlinge
band op diocesaan en wereldniveau.
2.2 Participatio
• Er zijn grote verschillen tussen parochianen onderling in de manier waarop zij hun geloof beleven:
de een beleeft die vooral in het onderling contact, terwijl het voor de ander vooral gaat om de
viering van de sacramenten.
• Enerzijds gaat er een grote kracht uit van vrijwilligers die een hechte band hebben en al jaren met
elkaar samenwerken. Anderzijds is er de ervaring dat dit nieuwkomers en vernieuwingen kan uitsluiten, terwijl de Geest vraagt om alle mensen die zich geroepen voelen toe te laten.
• Uit de synodale gesprekken constateren we een groot verlangen naar een Kerk, geïnspireerd door
het woord van God, waarin oog en oor is voor de individuele mens, voor de zorgen en noden in de
wereld, waarin alle gelovigen worden gehoord.
• Een dienende inzet van de Kerk spreekt velen aan en hoort bij het wezen van de Kerk.
• Velen verlangen naar een Kerk die de roeping van alle leden wekt en ondersteunt, en een verbinding legt met het leven van vandaag.
• Gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen in het dragen van verantwoordelijkheid in de Kerk
wordt door velen als belangrijk gezien voor de geloofwaardigheid van de boodschap die de Kerk
uitdraagt.
2.3 Missio
• In de gesprekken werd duidelijk dat we niet kunnen spreken over missie naar buiten zonder het
ook te hebben over missie naar binnen.
• Missie wordt omschreven als: treden in het voetspoor van Jezus, omzien naar elkaar, niemand
buitensluiten, geloven vanuit het hart en klaar staan voor anderen.
• Door terug te gaan naar de kern van het geloof, kunnen we iets voor de maatschappij betekenen.
• De eerste stap in de missie van de Kerk en de gelovigen is de vriendelijkheid. "Uw vriendelijkheid
moet bij alle mensen bekend zijn, de Heer is nabij."
• Een gemeenschap die bidt is missionair. Gebed en missionaire actie lopen in elkaar over.
• Gelovigen vragen expliciet om medeverantwoordelijk gemaakt te worden bij het uitdragen van het
geloof, missionair en in dialoog met anderen. Voor het herkennen van de eigen roeping en het
uitvoeren van de zending is gesprek en samen bidden belangrijk.
• Geloofsvorming is belangrijk. Dit geldt op alle niveaus: ouders hebben hulp nodig bij de geloofsopvoeding van hun kinderen; kinderen en jongeren hebben catechese en pastorale vorming nodig;
leerkrachten op scholen hebben materiaal en ondersteuning nodig.
2.4 Manier van leven
Synodaliteit is een manier van leven en handelen die zich realiseert door het gezamenlijk beluisteren
van het Woord en het samen vieren van de Eucharistie. Het gaat om een manier van kerk-zijn in de
geschiedenis, een traditie die zich voortdurend vernieuwd. De leden van de Kerk hebben steeds behoefte aan bekering. Bekering vereist een spirituele houding. De spiritualiteit geeft een ziel aan het
instituut.
➢ Synodaliteit is een spiritueel proces dat gepromoot moet worden aan de basis, in lokale kerken en
op alle niveaus. Het is een manier van leven die de samenwerking van allen ondersteunt en ontwikkelt.
2.5 Luisteren naar elkaar
Samen-op-weg-zijn vraagt om een verandering van houding: van het individuele naar het gemeenschappelijke, van de kleine (parochie)gemeenschap naar de wereldkerk. Een uitdaging voor het vervolgproces is om deze blik op het grote geheel van de kerkgemeenschap steeds verder te openen: van
geloofsgemeenschap naar parochiegemeenschap naar wereldkerk. Om zo over de toekomst van de
Kerk te spreken vraagt een veranderende houding van het ‘ik’ naar het ‘wij’. De synodale weg nodigt
uit om te luisteren. Dat luisteren betreft de hele gemeenschap: elk lid van de gemeenschap luistert
naar de gehele gemeenschap, juist ook naar de stem van hen naar wie vaak niet geluisterd wordt. Het
open luisteren naar elkaar is een weldadig resultaat van dit proces. Uit de gesprekken bleek dat er een
grote bron van inspiratie en creativiteit is bij de nieuwe generatie. Men vraagt dat te laten groeien en
bloeien en dan zullen we er uiteindelijk de vruchten van plukken.
➢ Horen en gehoord worden, zonder oordeel of veroordeling: een luisterende gemeenschap.
2.6 Luisteren naar de Geest
Velen zien de synodale methode als een vruchtbaar instrument om over allerlei moeilijkheden met
elkaar in dialoog te gaan en in de ontmoeting met elkaar zich te laten inspireren en bemoedigen door
de Heilige Geest. Luister naar de Heilige Geest! Daar is een spirituele houding voor nodig, geloof en
vertrouwen in God verankerd in gebed en Eucharistie.
➢ Durf de Geest te laten waaien, heb daar vertrouwen in. Durf daarin ook los te laten.
2.7 Oproep tot verandering
Synodaliteit is een oproep om te veranderen binnen een Kerk in beweging, luisterend naar de Geest.
Velen hunkeren naar nieuwe vormen en nieuwe wegen. Het gaat ook om een mentaliteitsverandering
waardoor oude denkpatronen worden verlaten en men zich instelt op de Kerk van de toekomst die
gemeenschap en missionair zal zijn en veel meer een samenwerken zal zijn als één gemeenschap in
dienst van het Evangelie.
➢ De weg naar nieuwe vormen komt tot stand in gesprekken, ontmoeting en uitwisseling.
2.8 Leiderschap
Om synodaliteit op alle niveaus waar te maken zijn er leiders nodig die dat kunnen begeleiden met
persoonlijke, pastorale aandacht en empathie voor parochianen. Er zijn leiders nodig die mensen inzetten op hun kennis en kunde en hen inspireren.
➢ Nodig is leiderschap in samenwerking, horizontaal.
SAMEN VERDER
De gesprekken tijdens de diocesane fase van het synodaal proces maakten veel los en leverden belangrijk materiaal op om het geloof in de parochies, werkgroepen, organisaties, enz. te verdiepen en
vorm te geven. Wat betekenen de woorden van Jezus voor mijn leven, voor onze gemeenschap, voor
onze Kerk?
De sleutelwoorden communio, participatio en missio houden een belangrijke opdracht in als het gaat
om de vitaliteit van de Kerk in de wereld van vandaag.
Ook na de afsluiting van de diocesane fase van het synodaal proces zullen veel parochies en groepen
de gesprekken voortzetten om het geloof dat ons drijft bij elkaar aan te wakkeren, geïnspireerd door
wat de Geest ons zegt.
Christus heeft zijn hand op ieder van ons gelegd. Dat vormt het geestelijk fundament om elkaar vast
te houden, te accepteren en een gemeenschap van geloof en liefde te bouwen.
In alle verscheidenheid zijn wij, in de kracht van Gods Geest, samen op weg om het Evangelie van Jezus
Christus zichtbaar te maken in de wereld van vandaag.
U kunt via deze link de verschillende diocesane rapporten bekijken.
Ballonvaart op Maria ten hemelopneming
Ballonvaart op Maria ten hemelopneming
Op 23 oktober 2021 namen we afscheid van collega Josephine van Pampus. Het pastorale team gaf haar bij die gelegenheid een paar kleurige ballonnen. Deze stonden symbool voor iets groters: een ballonvaart boven Amersfoort, een hartenwens van Josephine. Bijna een jaar later, op 15 augustus, een mooie symbolische datum, immers, Maria Hemelvaart, kon Josephine in de ballon klimmen. Dat deed ze op het festivalterrein aan de Hamseweg, vergezeld van een aantal vriendinnen en collega’s. Het was mooi weer, maar in de verte boven Amsterdam kon je de regen zien neervallen. Om niet naar die nattigheid toegezogen te worden besloot de piloot om laag te blijven vliegen, tot grote vreugde van Josephine, die zo over haar geliefde Brandpunt kon scheren en enthousiast zwaaide naar allerlei bekenden. De kerkgangers in de Martinus, die naar de mis waren geweest ter ere van het hoogfeest van Maria verlieten juist de kerk toen Josephine overvloog. Het laagvliegen veroorzaakte ongerustheid bij veel mensen op de grond en een grote groep begon de ballon op de grond te volgen. Sommigen hebben Josephine na afloop de foto’s gegeven die zij konden maken. Uiteindelijk landde de ballon in het hoge, droge riet langs de snelweg voor de deur van Karwei. Josephine heeft nog eenmaal haar werkterrein in Amersfoort geheel kunnen overzien.
Hoe staat het met de Synodegesprekken?
15 Augustus was de deadline voor het indienen in Rome van de gespreksresultaten op weg naar de Bisschoppensynode volgend jaar, die synodaliteit als thema heeft. Alle gelovigen werden uitgenodigd hun inbreng te geven. Landelijk werden de resultaten van de bisdommen verzameld. De Nederlandse bisschoppen hebben hun samenvattend rapport ingediend.
Dit rapport zullen de bisschoppen later publiceren.
Intussen kunt u kennis nemen van de rapporten die de Nederlandse bisdommen hebben ingestuurd.
De Ariëns Prijs en de Publieksprijs voor Diaconie:
Deze diaconale prijs werd in 2003 in het Aartsbisdom Utrecht in het leven
geroepen. De PCI van de H.H. MarthaMaria meldden het initiatief van de Locatie Maria Koningin in Baarn (Stem nr. 12 (1) aan voor de Publieksprijs. Dit is nummer 12 en wat zou het mooi zijn als dit initiatief de winnaar wordt. Stem nr. 12!
Wilt u eerst meer wilt lezen over de genomineerden? Kijkt dan op:
https://www.aartsbisdom.nl/home/diaconie/ariens-prijs-diaconie/ariensprijs20
22/genomineerden-ariens-publieksprijs-2022/
Op Nationale Bedevaart
De Nationale Bedevaart meemaken
Jaarlijks wordt met de Nationale Bedevaart Brielle stilgestaan bij het getuigenis van de Martelaren van Gorcum (1572). De Nationale Bedevaart vond dit jaar plaats op zaterdag 9 juli. Het is dit jaar precies 450 jaar geleden dat de Martelaren van Gorcum stierven vanwege hun geloof in de eucharistie en hun trouw aan de paus. De Nationale Bedevaart begon met een plechtige eucharistieviering met bisschop Van den Hende als hoofdcelebrant en werd rond 15.30 uur afgesloten met een sacramentsprocessie. Het thema van de Nationale Bedevaart was: Eén van Geloof en één van Geest. Vanuit de Parochie Onze Lieve Vrouw en Parochie Martha en Maria werd deze bedevaart georganiseerd door Pastoor Joachim Skiba en Diaken Jan Nieuwenhuis. Een van de deelnemers was Elly van Eig. Zij is parochiaan van parochie Martha en Maria en zij gaat vaak naar de Nicolaaskerk te Baarn. Tijdens deze bedevaart spraken we haar.
“Dit voelt voor mij als een bepaalde heiligheid”
Deze bedevaart heeft zij inmiddels nu al 3 keer bezocht en wat haar zo bezig houdt is dat deze jonge mannen hun geloof betuigt hebben, omdat zij geloofde in de Eucharistie en in het gezag van de Paus. Dit zijn, in haar ogen, op dit moment de dingen waar zo aan getwijfeld worden. We moeten, volgens haar, heel veel eerherstel brengen om die waarden die zij neergezet hebben en deze doorgeven aan anderen. “Dit voelt voor mij als een bepaalde heiligheid en die mij vervult met vreugde en ik kan dat niet anders zeggen.” aldus Elly.
“Voor de gaven van het geloof”
Nu zij deze bedevaart voor de derde keer meemaakt komt de vraag wat haar beleving daarin is en zij geeft daarop de volgende reactie: “Toch iedere keer wel het nieuwe van een Eucharistie beleven met zoveel mensen en gelovigen. Daarbij ook zoveel rijkdom aan priesters / bisschoppen te zien en dan zie je dat de katholieke kerk wel degelijk levendig is.”
Elly bidt iedere ochtend de Lauden in haar kerk en een eucharistie bidt zij ook de rozenkrans. Dit vindt zij een mooi en dit houdt ook al een jaar of 5 al stand. “Altijd een rozenkrans bidden en tot Maria doet mij veel. Ik bid ook altijd voor mijn kinderen en kleinkinderen. Dit is voor mij de gaven van het geloof.
Samen met de parochie Onze Lieve Vrouw van Amersfoort op bedevaart te gaan en daarop geeft zij volgende reactie: “Ik vind dit enorm fijn, want dan ben je toch een geloofsgemeenschap. Ik vind het ook altijd leuk om op een bankje te zitten en dan aan te schuiven bij diverse parochianen. “
Tot slot doet zij nog een oproep: “Mensen doet dit ook eens. Kom ook eens een keer naar een bedevaart waar dan ook, zoals het prachtige Heiloo. “
Op de site van Katholiek Amersfoort leest u een artikel met Hannie Hörsters. Ga naar: https://katholiekamersfoort.nl/2022/07/12/het-bezoek-aan-de-nationale-bedevaart-in-brielle/
Zie ook de volgende reportage :
Pelgrimszegen voor pastoor Skiba
Pelgrimszegen voor pastoor Skiba
Mensen die gaan langs vele wegen,
altijd en iedereen op weg.
Geen blijvend huis, geen vaste stede:
altijd verlaten wat je hebt.
Geen vaste koers, geen lichtend baken,
altijd vaarwel en naar waarheen?
opstaan en weer opnieuw verlaten
wat in de aanvang veilig scheen.
Jan Hopman
Op 4 september vertrekt pastoor Skiba op pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Deze bedevaartstocht naar de plek waar Jacobus de Meerdere is begraven en wordt vereerd, wordt al sinds de negende eeuw afgelegd. Met de Jacobsschelp als wegwijzer zal de pastoor de lange tocht van zo’n 2.400 km naar dit Spaanse pelgrimsoord te voet afleggen. Dat is zowel fysiek als mentaal een hele opgave. Een beetje hulp van boven is daarbij onontbeerlijk. Daarom willen we onze pastoor de pelgrimszegen mee geven. Dit zullen we doen in de eucharistieviering van zondag 4 september om 11.00 uur in de kerk van Onze Lieve Vrouw in Bilthoven. Na de viering kan ieder hem goede wensen en intenties meegeven. U bent van harte welkom om de pastoor te komen uitzwaaien.
In deze periode is onze pastoor niet bereikbaar. Voor vragen kunt u contact opnemen met het centraal secretariaat. De pastorie blijft bewoond.
Wies Sarot p.w.
Kleuterkerk in de herfst in de Caroluskerk begint op 4 september
Voor de peuters en kleuters hebben we weer prachtige verhalen uitgezocht voor deze herfst.
Op 4 september verplaatsen we ons in vluchtelingen. Wat wil en kan je mee nemen als je plotseling je huis moet achterlaten? Kan je knuffel mee, welke kleren heb je nodig, wat eet je onderweg?
Ook in de bijbel staat een verhaal over weg moeten uit je eigen land en op zoek gaan naar een nieuw land. Dat verhaal gaat over Mozes en het volk van God.
Op 25 september gaat het over weglopen omdat je iets niet wilt doen. Op de een of andere manier doen we dat allemaal wel eens: ons verstoppen, doen alsof we iets niet horen, uitstellen als we iets niet leuk vinden om te doen. Jona deed dat ook. Hij nam de boot de verkeerde kant op en hoopte zo dat hij onder zijn opdracht uitkwam. Maar helaas….
6 november vragen we ons af of wij ook wel eens jaloers zijn op onze broer of zus? Of op een vriendje? Vind je dat je moeder iemand voortrekt? Heeft de juf een lievelingetje? Het zou niet moeten, maar het komt zelfs in de bijbel voor dat een vader zijn kind voortrekt. Luister maar eens naar het verhaal van Jozef.
Over Jozef ben je niet snel uitverteld. Daarom gaat op 27 november het verhaal van Jozef nog verder. Hij wordt onderkoning van Egypte. Hoe kan dat dan toch?
De kleuterkerk begint steeds als de torenklok twaalf uur slaat. Van harte welkom in de Carolus Borromeuskerk aan de Rademakerlaan in Soesterberg. Als je vooraf een mailtje wilt ontvangen kan je je opgeven: sarot@marthamaria.nl . Dan helpen we je herinneren.
Kleuterkerk 3 juli Vijf broden en twee vissen
Wat ga je allemaal doen op vakantie? Zwemmen misschien? Spelen in het bos? Zandkastelen bouwen op het strand? Picknicken misschien?
Over een hele grote picknick vertellen we komende zondag een mooi verhaal. Er waren heel veel mensen. En bijna leek het, of er niet genoeg te eten was. Maar gelukkig was daar Jezus. Hij bad tot God en vroeg toen aan zijn vrienden of ze wilden uitdelen. Dankzij Jezus was er voor iedereen genoeg! Op de plaatjes kan je het al een beetje zien. Maar het is nog leuker om het verhaal te komen luisteren in de kerk!
Na de viering gaan we nog niet direct naar huis. Want Jezus heeft ons op een goed idee gebracht. Wij kunnen ook samen eten. Blijf jij ook gezellig een broodje eten? Je bent van harte welkom. Aan papa, mama, opa of oma, of de buurvrouw, vragen we 1 euro als bijdrage voor deze gezellige lunch.
Kleuterkerk Carolus Borromeuskerk Soesterberg om half één (dat is een half uurtje later dan normaal)